எழுத்து என்பது...

வணக்கம் நண்பர்களே!

மற்றுமோர் அவதாரம். வலைச்சரத்தின் இந்தவாரத் தொகுப்பாசிரியராக.

வலைச்சரத்தின் ஆசிரியர் சிந்தாநதியிடமிருந்து, சென்றவாரத்தில் தேடிவந்த இப்பொறுப்பை, பணிகள் காரணமாக இவ்வாரத்திற்கென மாற்றிக் கொண்டேன். ஆனால் இப்போது நினைக்கின்றேன் சென்ற வாரமே செய்திருக்கலாம் என. காரணம், சென்றவாரத்தில் ஆசிரியராக இருந்த, சுப்பையா ஆசிரியர், அந்தளவுக்குச் சிறப்பாகச் செய்திருக்கிறார். சும்மா, சிலம்பம், கம்பு, வாள், எனப் பந்தாவாக, பக்காவாகச் சுழற்றி விளையாடியிருக்கிறார். அப்படி ஆர்ப்பாட்டமாக விளையாடிய களத்தில் , மருள விழித்தபடி நான். என்ன செய்யப்போகின்றேனோ?... எனும் ஒருவித அச்சத்துடனேயே வந்திருக்கின்றேன்.


என்னைப்பற்றியெல்லாம் சொல்லிக்கொண்டிருக்க வேண்டியதில்லை. என்னசெய்யலாமென்பதை மட்டுமே இப்போது பேசலாமென் றெண்ணுகின்றேன்.


வலைப்பதிவில் எழுத வருவதென்னவோ பலருக்கும் உள்ளதைப் போன்ற ஒருவித ஆசையில்தான். ஆனால் அதே ஆசையில்தான் தொடர்கிறோமா? இல்லையென்றே எண்ணுகின்றேன். ஏனெனில் ஆசையில் எழுதுவதென்றால் அது ஒருகாலத்தின்பின் சலித்துவிடும். ஆனால் ஆசையால் எழுதுவதென்பது தொடரக் கூடியது. என்ன ஆசையால் என்பது அவரவர் விருபத்தேர்வு. ஆனால் ஒடுக்கப்படுகின்ற மக்களின் ஆசையென்பது விடுதலை நோக்கியதாகவே இருக்கும்.

சுதந்திரக்காற்றைச் சுவாசிக்க விரும்பும் ஆசையால் எழுதுபவர்களுக்கு,
எழுத்து, வெறும் ஊட்டமல்ல
எழுத்து, வெறும் சுவாசமல்ல
எழுத்து, வெறும் நேசமல்ல
எழுத்து வெறும் இயக்கமல்ல
எழுத்து வெறும் ஆயுதம் அல்ல

எழுத்து, ஒரு போராட்டம்.

ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் விடுதலையை நேசித்த எழுத்துக்கள் ஒவ்வொன்றும், ஒரு போராட்டம். அதை எழுதும் எல்லோரும், ஒரு சமூகப் போராளி. அப்படியாக நான் அடையாளங் கண்டு கொண்ட எழுத்துக்கள் சிலவற்றை இவ்வார வலைச்சரத்தில் தொடுக்க எண்ணியுள்ளேன், தொடரும் உங்கள் ஆதரவுக் கரங்களை இறுகப் பற்றியவாறே.....