பொன்ஸின் தும்பிக்கையால் தூக்கிவரப்பட்டு...

நண்பர்களிற்கு வணக்கம் என்னதான் வலைப்பூவில் எழுதிக்கிழித்தாலும் உங்களில் நிறையப்பேருக்கு என்னை தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. நான் வலைப்பதிவுகளை விட வலைப்பதிவர் சந்திப்புக்கள் மூலமாக கொஞ்சப்பேருக்கு அறிமுகமாயிருப்பேன் என்று நினைக்கிறேன்.

நான் படித்த இரண்டாமாண்டு சைவநெறி புத்தகத்தில் முதலாம் பாடமாக ஒரு கதை இருந்தது. யாரோ இரண்டு நாயன்மார்களோடு ( பேர் மறந்து போச்சுங்க) சேர்ந்து கொண்டு ஒளவைப்பாட்டி கைலாயத்திற்கு போகவிரும்பியதாகவும். அதற்காக ஒவைப்பிராட்டி வழக்கமாக தான் பூசை செய்கிற பிள்ளையாருக்கு அவசரஅவசரமாக பூசை செய்துவிட்டு போக வெளிக்கிட்டாராம். உடனே பிள்ளையாருக்கு விளங்கிவிட்டதாம் ஒளவையார் அவசரமாக பூசை செய்கிறார் என்று. (மோதகம் சைசில் வழமையை விட சின்னதாயிருந்ததை வைத்து கண்டு பிடித்திருப்பாரோ) உடனே அவர் ஒளவையிடம் கேட்டிருக்கிறார் பாட்டி ஏன் அவசரப்படுகிறாய் என்று. ஒளவையும் காரணத்தை சொல்லியிருக்கிறார். உடனே பிள்ளையார் இதென்ன பிரமாதம் நீ வழமை போல மோதகத்தை பெரிசாப்பண்ணு சீ பூசையைப் பெரிசாப்பண்ணு நான் உன்னை வேகமாக கொண்டு போய் சேர்க்கிறென் என்று சொல்லி பூசை முடிந்ததும் ஒளவையை தும்பிக்கையால் தூக்கி கைலாயத்தில் வைப்பாராம் என்று அந்த கதை முடியும். ஏ4 அளவைவிட சற்றே பெரிய அளவில் இருக்கும் அந்த புத்தகத்தில் ஒரு பக்கத்தில் இருந்து அடுத்த பக்கத்தில் இருக்கும் கைலாயத்திற்கு தும்பிக்கையில் ஒளவைப்பாட்டியை அலற அலற இல்லை இல்லை அலேக்காக பிள்ளையார் தூக்கி வைக்கும் காட்சியும் வரைந்திருப்பார்கள்.

நண்பர்களே இந்த கதையை இவ்வளவு வேலை மினக்கெட்டு இங்கே எழுதுவதன் நோக்கம் என்ன. எங்கோயோ தொலைவில் கனவு கண்டு கொண்டு (அதாங்க தூங்கிக்கொண்டு ) இருந்த என்னை தனது தும்பிக்கையால் தூக்கிவந்து வலைச்சரத்தில் வைத்து விட்டார் பொன்ஸ் அக்கா. நேற்றே அவர் வரச்சொல்லியிருந்தும் நான் அதிகமாக தூங்கிவிட்டதால் வரமுடியவில்லை. அதனால் தான் தனது தும்பிக்கையால் ஒரு தட்டு தட்டி இன்று தூக்கி வந்திருக்கிறார்.

என்னைப்பற்றி நானே சொல்வதற்கு வேற எதுவும் இருப்பதாய் நினைக்கவில்லை எதற்கும் இருக்கட்டும் என்று சினேகிதி இங்கே வலைச்சரத்தில் எழுதியதையே மறுபடியும் படித்து பார்க்கு மாறு வேண்டுகிறேன். வரும் நாட்களிலும் எனது பொ.க.ச பதிவுகள் தொடரும் மன்னிக்கவும்(ஹி ஹி ஹி) வலைச்சரப்பதிவுகள் தொடரும். முதல் முறையாக பாமினியில் அல்லாமல் தமிங்கிலீசில் தட்டச்சிடுவதால் எழுத்துப்பிழைகளை பெரிய மனசு பண்ணி மன்னிக்கவும்….