தொலைந்த‌போது....

பெண்மை என்றாலே மென்மை... நேர்த்தி... அன்பு... பாசம் .. நேசம்...
காதல்... என்றுதான் நினைக்கத் தோன்றுகிறது... பெண்ணின் மனது மட்டும் ஆழம் இல்லை... அவளின் முடிவுறா நேசமும் தான்... நிராகரிப்பும்... நிராகரிப்பின் வலிகளும்... நிராகரிப்பின் கோபமும்... நிராகரிப்பின் ஏக்கமும் நம் பெண் கவிஞர்களின் கவிதைகளில் நீக்கமற பூத்துக்கிடக்கின்றன்... தடமெங்கும் கொட்டிக்கிடக்கும் பூக்களிடையே கூடப் பூத்துக் கிடக்கும் முட்கள் போலே ஆங்காங்கே வார்த்தை அம்புகள் இதமாக தைக்கின்றன வாசிக்கும் இதயத்தை...

தோழி இனியவளின் வலையெங்கும் வலிகளின் வீச்சு அதிகமாகத் தென்படுகிறது. இவரின் தளத்தை முதலில் இருந்து படிக்க ஆரம்பியுங்கள்... காதலை... காதல் தரும் வலிகளைக் கூட மிக அழகான வார்த்தைகளால் எளிய தமிழில் மிக அழகாக படைத்துள்ளார்...

நட்பாய் என்னில் அமர்ந்து
காதலாய் என்னில் உறங்கி
இன்று கானலான எனது
நாட்குறிப்பின்
நனைந்து போன பக்கங்கள்
கண்ணீரில்....

என ஆரம்பித்து இவர் படைத்துள்ள கவிதைகள் சுகமான சோகம்...

ஏராளமான கோபங்களோடும் வலிகளோடும் வரிகளை பிரசவித்திருக்கும் தோழியின் கவிதைகள் என்னதான் கோபம் இருந்தாலும் பெண்மைக்கே உரிய தாய்மையோடு தன் காதலனுக்கு வழங்கியிருக்கும் வாழ்த்து தண்டனை மிக அழகு...

எங்கிருந்தாலும் உந்தன்
இந்நாள் காதலையாவது நீ
நம்பிக்கையோடு எதிர்கொண்டு
நலமாக வாழ ...
இன்றும் வேண்டுகிறேன்
இறைவனிடம் ....
இனியவளாய் !!!.....

தோழி மேகாவின் தளம் நுழைத்தாலே பசுமை சோலைக்குள் விழுந்தது போல தளமெங்கும் அன்பின் வாசனை.... மழைபெய்த வீதியை நனைத்துவிட்டுப் போகும் இளங்சூட்டுச் சூரியன் போலே அழகான வரிகளுக்குள் மெலிதான சோகங்களை மென்மையாக மலரவிட்டு இருக்கிறார்...

நட்சத்திரங்கள் எரிந்த போன இரவிலும்
நிலாக்கள் மரிந்து போன அறையிலும்
உன்னோடு நான் மட்டும் பேசிக்கொள்ள
இருட்டு பிரசவத்தில்
இதயத்தில் ஈன்றெடுக்கிறேன்
எல்லாம் கடந்த பின்னும்
விரும்பியே கொன்ற பின்னும்
புதுப்பித்து புதுப்பித்து
என்னுள் புதைத்து வைக்கிறேன்
நேசம் கொள்ள நாளெல்லாம்

நிலாக்கள் மரித்துபோன அறையில் பிரசவிக்கப்பட்ட இதயத்தின் வரிகள் அழகான வலிகள்...


குடையிருந்தும் நனைவதாகச் சொல்லிவிட்டு தளத்தில் நுழையும் நம்மையும் சேர்த்து தன் இதமான கவிதை வரிகளால் நனையவிட்டு மழையில் நனையும் இன்பம் காட்டும் தோழி லக்ஷ்மி சாஹம்பரியின் நிலாக்காலக் கவிதைகள்....


அறிவிப்பற்ற மழையாய்
நீ என்னை நனைக்கத்
தொடங்கிய பொழுதில்
உனக்கான தாகம் வற்றத் துவங்கி
உன் இருத்தலை பெருந்துயராக்கிப் போனது
உன்னைகாட்டிலும் போலியானது
என் காதலை கொழுத்து வளரவிட்ட
உன்னைபற்றியதான என் அனுமானங்கள்
என் அனுமானங்களுக்கு உயிர் இருந்திருக்கலாம்
நான் மிஞ்சி இருக்ககூடும் ..

சாதரண வார்த்தைகள்தான்.. கோர்த்திருக்கும் விதத்தில் மிக அழகான மாலையாய் மீண்டும் மீண்டும் சூடிக்கொள்ளத்தோன்றுகிற‌து... சூடியபின் கனத்துபோகிறது வாசித்த மனதும்...

பிரிவின் வலி உணர்ந்தவர்களுக்குத்தான் தெரியும்... வலிகளையும் சுகமாக ஏற்றுக்கொள்வது பெண்மைக்கே உரிய உயரிய குணம் என்பதை தோழி மது வின் தளம் விளைந்த அழகான கவி வரிகள் உணர்த்துகின்றன...

அது எப்படி?
சந்தோஷமான தருணங்களின்
பதிவுகள் அப்படியே
தலைகீழாக
துக்கத்தை தருகின்றன ?

என சாதாரணமாக கேட்டுவிட்டுச் செல்லும் வரிகளில் காதலின் ரணம் ஆழமாக உணரப்படுகிறது...

எல்லையற்று குவியும்
உன் நினைவு தரும் கனவுகளுக்குள்
என்னை நான் தொலைக்கு முன்
உன் நினைவுகளை தயவு செய்து
வெளியேற சொல்!
இலவசமாக கிடைப்பது இதயம் என்றால்
கேள்விகளின்றி குடிவைத்து விடுவாயா..
மன்னித்துவிடு இனியும் இரங்காதாம் என் இதயம் ..
அட இன்னுமா போகவில்லை ...
சீக்கிரம்..!!

இதைவிட பிரிவின் வலியை மிக அழகாக மென்மையாக சொல்லமுடியுமா..? ஒரு தாய் தன் குழந்தையை செல்லமாக‌ அதட்டுவதுபோல மிக மென்மையாக எழுதியிருக்கிறார்...

இதமான சாரலில் நனைய ஆசையா..? வாருங்கள் தோழி நாணலின் தளத்திற்கு... வேகமாக‌ நடக்க வேண்டாம்... மழைநாளில் நாணல்கள் தழுவ சோலையில் நடப்பதைப் போன்ற‌ உணர்வைத்தரும் இதமாக வரிகள் இவர் தளம் நெடுகிலும்... மெதுவாக ரசித்து நனையுங்கள்...

மழைக்கு மறியல் செய்து
குடையோடு செல்லும் பலர்
எனை பார்த்தனர் பரிதாபமாக..
பெருமிதத்துடன் சொல்லிக் கொண்டேன்
நான் நனைவது
மழையில் அல்ல
உன் நினைவில்..


என்னதான் அதட்டினாலும் அடங்காது மீண்டும் மீண்டும் கரையை முத்தமிட்டு முத்தமிட்டுத் தப்பி ஓடும் அலைகள் போலே அடங்கமாட்டாமல் மீண்டும் மீண்டும் வரும் காதல் நினைவுகளை அதட்டாமல் மிக அழகாக அரவணைத்து செல்லும் வரிகள்... மிக ரசனையோடு எழுதியிருக்கிறார்...


வலிகளான வரிகளையும் வளமையாக தந்திருக்கும் கவிஞர்கள் மேன்மேலும் கவிமழையில் அனைவரையும் இதமாக நனையவைக்க வாழ்த்துகள்...