ஆரம்பம் - விடைப்பெறுவது உங்கள் பட்டாம்பூச்சி

ஹாய் ஹாய் ஹாய்... நான் தாங்க, பட்டாம்பூச்சி வந்துருக்கேன். ஒருவாரமா உங்க எல்லோரோட தோட்டத்துலயும் சுத்திட்டு இனி கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுக்கப் போறேன்..

உண்மைய சொல்லணும்னா என்கிட்ட வந்து நீங்க பொறுப்பு எடுத்துக்குறீங்களானு கேட்ட நேரம் நான் ரொம்ப பிசி. காலேஜ்ல ப்ராஜெக்ட் நேரம். எனக்குன்னு ஆறு ஸ்டுடென்ட்ஸ். எப்படியும் அந்த வாரத்துல தீசிஸ் வச்சே ஆகணும். அந்த நேரத்துல நான் ஆன்லைன் வரதே கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் பண்ணத்தான். பெரும்பாலும் யார் கூடவும் சாட் பண்ண மாட்டேங்குரதால கிடைக்குற கொஞ்ச நேரத்துல வந்து ஏதாவது கலாட்டா பண்ணிட்டு ஓடிடுவேன்.

அப்படி இருக்கும் போது தமிழ்வாசி பிரகாஷ் அண்ணாவுக்கு எப்படி தான் என்னை இதுல ஆசிரியரா போடலாம்னு தோணிச்சுன்னு தெரியல, ஆனா கேட்டுட்டாங்க. இனி வர வாரங்கள்ல ரெண்டு வாரம் ரொம்பவே ப்ரீயா இருப்பேன், அப்போ பாத்துக்கலாமான்னு கேக்க நினச்சேன், அப்புறம் தான், கேட்டுட்டாங்க, முடியாதுன்னு சொல்றது சரியில்லன்னு தோணிச்சு. அதோட ஏற்கனவே மீரா அம்மா வேற என்கிட்ட லைட்டா இத பத்தி சொல்லி வச்சிருந்தாங்க, சதீஷ்சங்கவி அண்ணா என்னை பத்தி வலைசரம் சார்பா எதோ விசாரிச்சார்ன்னு. இப்போவரை நான் அவர் கிட்ட பேசினதில்ல, ஆனாலும் எல்லோரும் என்கிட்ட என்னவோ இருக்குன்னு தான் கேக்குறாங்க, சோ, கண்டிப்பா கொஞ்சம் இதுக்காக நேரம் ஒதுக்க முடியும்னு நினச்சு சரின்னு தலையாட்டிட்டேன்.

தலையாட்டிட்டேன், சரி தான், ஆனாலும் உள்ளுக்குள்ள ஒரு உதறல் லைட்டா இருந்துட்டு தான் இருந்துச்சு. இனியாவது கொஞ்சம் இந்த ப்ளாக்ஸ் எல்லாம் படிக்கணும்னு முடிவு பண்ணினேன். நான் நினச்ச மாதிரி கண்டிப்பா அது ஈசியா இருக்கலங்க... அது எனக்கு புது அனுபவமா  இருந்துச்சு. அப்போ தான் தமிழ்வாசி பிரகாஷ் அண்ணா கொஞ்சம் ஊக்கம் குடுத்தாங்க. ஸ்கூல் பையன் அண்ணா எனக்கு நிறைய லிங்க்ஸ் எல்லாம் அனுப்பி தந்தாங்க.

நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் தேடி தேடி பதிவுகள் படிச்சேன், காரணம், நாம எதயும் படிக்காம எதையாவது போட்டுட்டு போய்ட்டா அப்புறம் அது நல்லா இருக்காதே. நிறைய படிச்சிருந்தாலும், நான் சிலரோட பதிவுகள அதிகமா இங்க மேற்கோள் காட்டினதில்ல, காரணம் அதெல்லாம் எல்லோருக்கும் ரொம்ப நல்லா தெரிஞ்ச பதிவர்களோட பதிவுகள். அவங்களோட எழுத்துக்கள இங்க நான் எடுத்து சொல்ற அளவு நான் இன்னும் வளரலங்குறது தான் அதுக்கு காரணம். ஆனாலும் அவங்க எல்லோரோட பதிவுகளையும் நான் தொடர்ந்து படிச்சுட்டு தான் இருக்கேன், இன்னும் தொடர்ந்து படிப்பேன்.

நான் தொடர்ந்து படிச்ச பதிவுகள் இதெல்லாம்...  

கதம்ப மாலை அருணா செல்வம்

நிசப்தம் 

நினைவுகளும் சிந்தனைகளும்

நிகழ்காலம்

காணாமல் போன கனவுகள்

நினைவலைகள்

பயணம்- கோவை ஆவி 

தென்றல் சசிகலா

மின்னல் வரிகள் 

பூமி 

டி.என்.முரளிதரன் மூங்கில் காற்று 

நினைவுகள் 

எண்ணத் தூரிகை

கவிதைக்காரன் (நண்பர்களின் கூடாரம்)

சுப்புத் தாத்தாவின் வலைக்கு வாருங்கள்

இந்த நேரத்துல திண்டுக்கல் தனபாலன் அண்ணாவுக்கும் தம்பி மகேஷ்க்கும் என்னோட நன்றிய கண்டிப்பா நான் தெரிவிச்சாகனும், காரணம், இவங்க ரெண்டு பேரும் தான் நான் இங்க ரீ-என்ட்ரி ஆக காரணம்.

கடைசியா எனக்கு இந்த வாய்ப்பு கொடுத்த சீனா ஐயாவுக்கு என்னோட நன்றிய தெரிவிச்சுக்குறேன். என் மேல அவர் வச்ச நம்பிக்கைக்கு பெரிய தேங்க்ஸ்.

சரி, என்னை நான் ஏன் பட்டாம்பூச்சினு சொல்றேன்னு இதுவரைக்கும் நான் சொல்லவே இல்லையே... இந்த பட்டாம்பூச்சி இருக்கே, இதோட ஆயுள் ரொம்ப குறைவு தான். ஆனா அது வாழுற காலம் வரை சுதந்திரமா அது மனசுக்கு தோணுற மாதிரி வாழ்ந்துட்டு போயிடுமாம். நானும் ஒரு வகைல அப்படி தாங்க, எனக்கு பிடிச்ச விசயங்கள மட்டும் தான் பண்ணுவேன். சுதந்திரமா இருக்கணும்னு ஆசைப்படுவேன். என்னோட அம்மா என்னை சின்ன வயசுல இருந்தே அப்படியே வளத்துட்டாங்க. நான் இப்படி இருக்குறதுக்கு காரணம் என்னோட அம்மா... அவளும் ஒரு பட்டாம்பூச்சி தான். ஒரே ஒரு வித்யாசம், அவ என்னை சுதந்திரமா பறக்க விட ஆசை பட்டு அப்படியே பறக்க விட்டுட்டு அவ ஒரு கூட்டுப் புழுவா மாறிட்டா. இந்த நேரத்துல நான் அவளுக்கும் கண்டிப்பா தேங்க்ஸ் சொல்லியே ஆகணும்ல.

இந்த ஒரு வாய்ப்பால என்னோட உலகத்த நான் இன்னும் கொஞ்சம் பெருசாக்கிகிட்டேன். இங்க வந்ததால நிறைய பேர என்னால தெரிஞ்சுக்க முடிஞ்சுது. இங்க நான் நிறைய கத்துக்கிட்டேன். இப்போ எதோ கோச்சிங் கிளாஸ்ல இருந்து கிளம்புற பீல். கண்டிப்பா இங்க கத்துகிட்டத வச்சு என்னை நானே இன்னும் மேம்படுத்திப்பேன். வாய்ப்பு குடுத்தவங்களுக்கும், எனக்கு ஆதரவு குடுத்தவங்களுக்கும் மறுபடியும் நன்றி... இது என்னோட ஆரம்பம்ங்க....

அடுத்ததா வலைச்சரம் ஆசிரியரா பொறுபேற்க போறவங்களுக்கும் என்னோட வாழ்த்துகள்... ரொம்ப சிறப்பா வரும் வாரங்களை அவங்க கொண்டு போவாங்கங்குற நம்பிக்கை இருக்கு.

நான் வரேங்க... இங்கயே தான் சுத்திட்டு இருக்கப் போறேன்...