ஆல்-இன்-ஆல் அழகுராஜா

குஜராத் மாநிலத்தில் நான் பார்த்த ஒரு மூன்று சக்கர வாகனத்தினைப் பற்றி தான் இன்று பார்க்கப் போகிறோம். குஜராத் மாநிலத்தில் சாலைகள் மிகவும் அருமையாக அமைத்திருப்பது மட்டுமல்லாது சீராக பராமரிப்பதும் நடக்கிறது. தேசிய நெடுஞ்சாலைகள் தவிர மாநில நெடுஞ்சாலைகள் என்ற பெயரில் பல மாவட்ட தலைநகரங்களும் இணைக்கப்பட்டு இருக்கின்றன.  இதனால் வாகனங்கள் சீரான வேகத்தில் சென்று வருகிறது.  இந்த சாலைகளில் பயணம் செய்யும் போது பயணம் விரைவில் முடிய வேண்டும் என்ற எண்ணமே தோன்றுவதில்லை – அப்படியே பயணித்துக் கொண்டிருக்கலாம் என்று தோன்றியது!

இந்த சாலைகளில், குஜராத் மாநிலத் தலைநகரான காந்திநகரிலிருந்து மற்ற மாவட்டங்களுக்கு பல பேருந்துகள் இயக்கப்படுகின்றன.  இவை அனைத்தும் இப்படி பிரதான சாலைகளில் மட்டுமே இயங்குகின்றன.  பிரதான சாலையிலிருந்து விலகி, கிராமங்களுக்குள் செல்லும் பேருந்துகள் மிகவும் குறைவாகவே இருக்கிறது என்கிறார்கள். அதனால் இங்கே நிறைய மூன்று சக்கர வண்டிகள், பிரதான சாலைகளிலிருந்து கிராமங்களுக்கு பயணிக்கிறது. அப்படி இருக்கும் இந்த மூன்று சக்கர வண்டிகளுக்கு குஜராத்தி மொழியில் “[ch]ச[g]கடா” என்று பெயர் சொல்கிறார்கள்.

மனிதர்கள் முதல், காய்கறிகள், உணவுப் பொருட்கள், ஆடு-மாடு-மீன், வீட்டுப் பொருட்கள் என இவற்றில் கொண்டு செல்லாத விஷயமே இல்லை என்று சொல்லலாம். பிரதான சாலையில் பயணிக்கும்போது பார்த்த பல வண்டிகளில் இப்படி எல்லா விதமான போக்குவரத்திற்கும் இந்த வண்டி பயன்படுத்துவதைப் பார்க்க முடிந்தது.  மனிதர்களும் நிறையவே பயணிக்கிறார்கள். உள்ளே அமர இடம் இல்லாதவர்கள் பின்னால் நின்றபடி பயணிக்கிறார்கள். 

இருந்தாலும், இந்த “[ch]ச[g]கடா” வண்டியைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் இதில் பயணிக்கும் ஆசை வந்தது. ஓட்டுனர் இருக்கை அதிக உயரத்தில் இருக்க, பின் பக்கம் கொஞ்சம் சாய்ந்த மாதிரி இருக்கிறது. ஓட்டுனர்கள் ஏதோ ராஜா மாதிரி உட்கார்ந்திருக்கிறார்.  இந்த வாகனங்களை சிறப்பாக அலங்கரித்தும் வைத்திருக்கிறார்கள். பழைய என்ஃபீல்ட் புல்லட்டின் இஞ்சின் மட்டும் எடுத்து அதனை வைத்து இந்த வண்டிகளைச் செய்கிறார்கள். இதை இயக்க டீசல் பயன்படுத்துகிறார்கள்.  படபடவென்று ஒரு ஓசையுடன் இவை பயணிப்பதைப் பல இடங்களில் பார்க்க முடிந்தது.

இப்படி கிராமங்களுக்குள் பயணம் செல்ல நமது ஊரில் இருக்கும் வசதிகள் போல நிறைய பேருந்து வசதிகள் இல்லை என்றாலும், இப்படி ஒரு வசதியாவது இருக்கிறதே என்று நினைத்தேன்.  வேறு சில வட இந்திய நகரங்களில் இந்த வசதி கூட இல்லை.

இந்த வண்டிகள் பற்றி இன்னும் சில தகவல்களும், படங்களும் எனது பக்கத்தில் வேறொரு சமயத்தில் பகிர்ந்து கொள்கிறேன். வலைச்சர வாரத்தில் இன்றைய அறிமுகங்களைப் பார்க்கலாம்....

11   வலைப்பூ: விதானம் – ஓவியக் குறிப்புகள்

பெங்களூர் நகரத்தில் வசிக்கும் ரஞ்சித் பரஞ்சோதி அவர்கள் தனது ஓவியங்களையும் அவை வரையப்பட்ட பின்னணியினையும் பதிவு செய்ய வைத்திருக்கும் தளம் தான் விதானம்.  ஜனவரி 2012 முதல் இந்த தளத்தில் தனது படைப்புகளை பகிர்ந்து வருகிறார்.

அறிமுகப் பதிவு: கலைக்கு உண்மையான கலைஞனை மதிப்போம்

“நீ ஆடுன கூத்து நல்லதா கெட்டதான்னும் எனக்குத் தெரியாது”

“ஆனா.. சாயந்தரம் ஆரம்பிச்சு ஒரு வா தண்ணி கூட குடிக்காம வைராக்கியத்தோட அயத்துப் போகாம விடியக் காலம் வரைக்கு நீ ஆடீருக்க”

“உன்னோட அந்த வெறித்தனமான உழைப்ப பாத்து மலைச்சுப் போனேன். இந்தா வச்சுக்கோ”

முடிஞ்சு வச்சிருந்த கொஞ்சம் பணத்தையும், பானை அரிசியையும் கொடுத்தான் செவிடன்.

12.   வலைப்பூ: திருமூலர் திரு அருள் மொழி

கே. கார்த்திகைநாதன் எனும் பெயர் கொண்ட இப்பதிவர் நமது தமிழகத்தில் இருக்கும் பழமையான கோவில்களில் இருக்கும் ஓவியங்களை தனது பக்கத்தில் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறார். சில அருமையான ஓவியங்களை இங்கே பார்க்க முடியும்.  தற்போது ஏனோ இவரது தளத்தில் புதியதாக பதிவுகள் எழுதுவதில்லை. 

அறிமுகப் பதிவு: திருவண்ணாமலைக் கோவில் ஓவியங்கள்

சங்க காலத்தின் இறுதியிலிருந்து கோயில்களில் வண்ண ஓவியங்களை வரைந்து வைக்கும் வழக்கம் வந்துள்ளது. இவற்றின் தொழில் நுட்பமும் பொருளும் காலந்தோறும் மாறுபட்டுள்ளன. பல்லவர், பாண்டியர், சோழர் காலத்து ஓவியங்கள் இந்திய நாட்டின் பழமையான மரபில், அடித்தளமும் வண்ணங்களும் அதிக நாட்கள் இருக்கும் முறையில் உருவாக்கப் பட்டுள்ளன. வெண்சுதையின் மீது தீட்டப் பட்டுள்ள ஓவியங்கள் ஓவியக் கலைஞர்களின் திறமையையும் உயர் கலைத் தரத்தையும் உணர்த்துகின்றவையாய் உள்ளன.

13.   வலைப்பூ: ரசனைக்காரி

ஃபிப்ரவரி 2009 முதல் பதிவுலகில் இருக்கிறார் ராஜேஸ்வரி. ஐந்து வருடங்களுக்கு மேலாக பதிவுலகில் இருந்தாலும் இவர் எழுதும் பதிவுகள் மிகக் குறைவே. இதுவரை மொத்தம் 54 பதிவுகள் மட்டுமே எழுதி இருக்கிறார். தொடர்ந்து எழுதலாமே சகோ!

அறிமுகப் பதிவு: நகைச்சுவை கதம்பம்

நான் பேந்த பேந்த மேடையிலேயே நின்று கொண்டிருந்தேன். ஏற்கனவே இருந்த குழப்பம் தீர்வதற்குள், அடுத்த காட்சிக்கு வந்த என் அக்காவின் கணவனான, என் தோழி ரோஸ்மேரி, கடகடவென்று வசனங்களை ஒப்பித்துவிட்டு, “ வாடி உள்ளே” என்று என் கையை பிடித்து இழுத்தாள். நான் அழுது விடும் குரலில், “ஏய்...உங்கூட நான் வரக்கூடாதுடி” என்று சொல்ல, அனைவரும் ”ஓ” வென்று கத்தி சிரிக்க....

14.   வலைப்பூ: கை. அறிவழகன்

2008-ஆம் வருடம் ஜூன் மாதம் ஆரம்பித்திருக்கிறது இவரது வலைப்பயணம். கவிதைகள், கட்டுரைகள், புகைப்படங்கள் என பல தளங்களில் எழுதும் இவர் தற்போது வசிப்பது பெங்களூரில்.

அறிமுகப் பதிவு: இல்லறம் என்கிற பேராற்றல்

இரண்டடி, மூன்றடி யாரேனும் முன்னே பின்னே நகர்ந்து விட்டால் கூட நின்று பிறகு இணைந்தே நடப்பார்கள், நேசம் பெருகி வழிகிற இல்லற வாழ்க்கை என்பது வெகு சிலருக்குத்தான் வாய்க்கிறது. மனப் பிணக்குகளோடு ஒரே வீட்டில் பல ஆண்டுகளாக வாழும் எண்ணற்ற கணவன் மனைவியரைப் பார்த்திருக்கிறேன், அன்பும் நேசமும் இல்லாத இடங்களில் வாழும் மனிதர்கள் இறந்தவர்கள், அவர்கள் புதைக்கப்படாமல் வீடுகளுக்குள் நகர்ந்து திரிகிறார்கள், அவ்வளவுதான் வேறுபாடு.

15.   வலைப்பூ: கே. பாலமுருகன்

கே. பாலமுருகன் – வசிப்பது மலேசியாவில். ஃபிப்ரவரி 2008-ஆம் ஆண்டிலிருந்து வலையுலகில் இருக்கிறார்.  மொத்தம் ஐத்து வலைப்பூக்கள் வைத்திருக்காராம் – கவிதைக்கான உரையாடல்-புரிதல்..., அநங்கம், கே.பாலமுருகன், கே. பாலமுருகன் கவிதைகள் மற்றும் yugamayini – என்பவை.  – தன்னைப்பற்றிய குறிப்பாக சொல்லியிருப்பது – “ஊரும் வாழ்க்கை அன்றாடங்களில் தினக்கடமைகளாக நீ நான் அவர்கள் என்கிற காலப் பிரக்ஞை கடந்து போகும் பொழுதுகளில் எப்பொழுதும் ஏக்கமாய் படர்கிறது மனம்”

அறிமுகப் பதிவு: விடைப்பெறுதல்

விடைப்பெறுதல் ஒரே மாதிரியாகத்தான் இருக்கின்றது. பொய்யான சிரிப்பு அன்றாடங்களைத் தின்று சலித்த கண்கள் உயிரிற்ற கையசைப்பு. விடைப்பெறுதலுக்கு முன் துக்கமான ஒரு முகம். பெரிய மாமாவிற்கும் பெரியப்பாவிற்கும் யாராகினும் விடைப்பெறுதல் எந்த நினைவுமற்று மறைகிறது.

என்ன நண்பர்களே, இன்றைய தலைப்பு சொல்லும் விஷயத்தினையும், இன்றைய அறிமுகப் பதிவுகளையும் பற்றிய உங்கள் கருத்துகளை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்களேன்.

நாளை மீண்டும் வேறு சில பதிவர்களின் பதிவுகளோடும், குஜராத் பற்றிய வேறு சில செய்திகளோடும் உங்களைச் சந்திக்கும் வரை......

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.

டிஸ்கி: எனது பக்கத்தில் இன்றைய பதிவு: செல்ஃபி புள்ள! - அதையும் படிக்கலாமே!