எண்ணியவை முடித்தல். நல்லவே எண்ணல்.

வலைச்சர எழுத்தாளர், வாசகர், நெறியாளர்களுக்கு வணக்கங்கள்.

எழுத்துச் சோம்பல் மிக்க ஒருவனை ஒருவாரம் தொடர்ந்து எழுதவைக்கத் துடித்து இங்கே கோர்த்து விட்டிருக்கும் காயத்ரி தேவிக்கு மெல்லிய கண்டனங்கள்.  தமிழ்வாசி அண்ணனின் ஊக்குவிப்பும் காயுவின் கண்டிப்பும் இங்கே உலாவ விட்டிருக்கிறது என்னை. உண்மையைச் சொல்லப்போனால் நீங்கள் இந்தப் பதிவை வாசித்துக் கொண்டிருக்கும் நேரம் நான் சென்னையிலிருந்து கிழக்குக் கடற்கரைச் சாலை மார்க்கமாக இருச்சக்கர வாகனத்தில் கொற்கை கடல்வரைக்கும் பயணப்பட்டுக் கொண்டிருப்பேன்.

ஏழு நாளைக்குமான பதிவுகளை வரைவாக எழுதிவைத்துவிட்டு இந்த பயணத்தைத் தொடங்கலாம் என்று ஒரு வாரம் முன்னதாகவே முடிவெடுக்கப்பட்டது ஆனால் என்ன எழுதட்டும் என்ற கேள்விகளோடு ஆறரை நாட்களும் தீர்ந்து போனது.

இந்த பயணம்கூட அப்படித்தான் நேற்றிரவு முடிவுசெய்யப்பட்டது. நான் கொஞ்சம் அப்படித்தான். கொஞ்சம் அல்ல நிறையவே அப்படித்தான். அனுபவங்களுக்காக அதிகம் மெனக்கிடுவேன். புத்தகங்களுக்காகவும்.
சின்னச் சின்ன கதைசொல்லிகளைத் தேடி பயணப்படுதல் ஒரு அலாதி இன்பம். மற்றபடி பயணம் என்பதை எல்லோருக்கும் பிடித்த ஒரு தட்டையான வார்த்தையாக அல்லாமல் என் விருப்பத்திற்குரிய ஒன்றாகவே மேற்கொள்ளுகிறேன்.

 நான் கார்த்திக் புகழேந்தி. அதிகமில்லை அடுத்த ஜனவரியில் இருபத்தி ஏழாவது ஆண்டு பூர்த்தி. சொந்த ஊர் திருநெல்வேலி மாவட்டம் பாளையங்கோட்டை. சென்னையின் கொரமண்டலக் கடற்கரையில் உட்காந்து கொண்டு கொஞ்சம் எழுதுகிறேன். அதிகம் வாசிக்கிறேன். நிறைய கற்றுக் கொண்டிருக்கிறேன்.

பாட்டன் முப்பாட்டனில் யாரோ ஒரு கதைசொல்லிக் கிழவன் வாழ்ந்திருக்க வேண்டும். அன்னாருடைய ஜீன்களின் மிச்சத்தில் கொஞ்சம் கதைசொல்ல வரும். கன்னா பின்னாவென்று கவிதையும் வருகிறதாக வதந்தி உண்டு.  இதெல்லாம் தேறுமென்று ஒரு இருபத்தி இரண்டு கதைகளை புத்தகமாக தொகுத்து, நதி குடித்து வளர்ந்த நன்றியின் பேரால் ஜீவநதியான எங்கள் தாமிரபரணியை மனதில் கொண்டு “வற்றா நதி” என்ற தலைப்பில் முதல் புத்தகத்தை கடந்த ஆண்டு (2014) திசம்பரில் வெளியிட்டிருந்தேன்.

வலைச்சரத்தின் முக்கியஸ்தர்கள் சிலர் வாழ்த்துகளும் வருகையும் அன்றைய நிகழ்வுக்கு ஒரு நிறைவைக் கொடுத்திருந்தது.  எல்லா இணையப் பயனர்களைப்  போலவே இந்த வலைப்பூ டிராகுலா என்னையும் கடிக்கத் தான் செய்தது. ஆர்குட் வசம் சிக்கிக் கிடந்த தருணத்திலும், பேஸ்புக்கில் முதன்முதலில் உள்நுழைந்த போதும் இங்கே தமிழில் அடித்து அதை வெட்டி ஒட்டித் தான் கணினி தமிழ் எழுத்துமுறை பழகி இருந்தது.

சின்ன வயதில் நிறைய பொய் பேசக் கற்றுக் கொண்டிருப்பேன் என நினைக்கிறேன். மிதமிஞ்சிய கற்பனைகளின் ஆணிவேராக அந்த மென்மையான பொய்கள் தான் என்னை வழி நடத்தியிருக்கிறது.

பள்ளிக்கூடத்துக்குச் செல்லும் காலத்திலே மிதிவண்டிகளில் தின்பண்டம் விற்பவனாக, வணிக நிறுவனத்தின் சளைப்பில்லாத வேலைக்காரனாக,
அதே நிறுவனத்தில் நிர்வாக மேலாளனாக, தந்தையை இழந்த தனயனாக, உடன்பிறப்புக்களால் வஞ்சிக்கப் பட்டவனாக, கடினங்களைக் கடக்கும் மனதிடம் கொண்டவனாக,

சென்னை மாநகர சிட்டி யூனியன் வங்கியின் இரவு நேரக் காவலனாக, ரெக்கார்டிங் தியேட்டரில் பகுதி நேர ஊழியனாக, இரவெல்லாம் புத்தகம் வாசிப்பவனாக, சிறுகதை எழுதுபவனாக, திரைக்கதை ஆசிரியனான, வானொலி நிகழ்ச்சி ஒருங்கிணைப்பாளனாக, களப்பணியாளனாக, நூலாசிரியனாக, சொந்தப் பதிப்பகம் தொடங்கியவனாக, கி.ராஜ நாராயணன் அவர்களின் இதழில் உதவி ஆசிரியனாக, மிகமுக்கியமாய்  ஒரு கதைசொல்லியாக, காலமும் தன்பங்குக்கு  வேகவேகமாய் எங்கெல்லாமோ என்னை நகர்த்திக் கொண்டு வந்திருக்கிறது.


எல்லா இடத்திலும் கற்றுக் கொண்ட பாடம் ஒன்றே ஒன்றுதான்
எண்ணியவை முடித்தல். நல்லவே எண்ணல்.

வலைச் சரத்தில் பங்களிக்கும் வகைக்கு நான் அதிகம் வலைப்பூ எழுதுபவனில்லை. தனியறையில் வாசிக்கும் தாஸ்தாவெஸ்கி போல  எனக்கும் எழுத்து ஒரு போதை. அது எப்போது எங்கிருந்து பிறக்கும் என்பதைத் தெரிந்துகொள்ளும் போராட்டத்திலே பாதிநாள் முடிந்துவிடுவதால் பல நேரங்களை வாசிப்பிலே கழித்திருக்கிறேன்.  ஆகையால்  சமரசங்களற்று நான் வாசித்த பதிவுகளை இங்கே அடுத்துவரும் ஆறு நாட்களும் ஏதோ கொஞ்சம் எழுதுகிறேன். அன்பிற்கு நன்றி.

என் எழுத்துக்களில் எது உனக்கு  பிடிக்குமென்று கேட்டால்  இதுவரை எழுதாததே பிடிக்குமென்பேன். ஆகவே இது தான்  எனக்கு  பிடித்தவை என அறுதியிட்டு கூற  முடியாததால் இதில் கொஞ்சம் என் வலையினில் எழுதிச் சேர்த்தவை... இவற்றை படித்துக் கொள்ளுங்கள்.

காலத்தை கடத்தும் கதை சொல்லி கி.ராவுடன்

குற்றாலமும் கனவுப்பிரியனும்

செய்யாத குற்றங்கள்

வாடி ராசாத்தி

மூன்றெழுத்துச் சொல்!

நளவிருந்து ஆசாமி 

லைட்ஸ் ஆஃப் 

சந்திர நந்தி முதல் சர்வசிவ பண்டிதர் வரை - செஞ்சி வரலாற்றுச் சுற்றுப் பயணம்



நாளை மீண்டும் சந்திப்போம்...