இவனும் என் தோழன்

மழை பெய்ந்து ஓய்ந்த ஒரு மாலைப் பொழுதில் கழுவி விடப்பட்ட சாலைகளில் இருபுறமும் சூழ்ந்த மரங்கள் தரும் சிறு குளிரில் மனதுக்குப் பிடித்த மனைவியோ,தோழியோ, நண்பனோ, நண்பியோ அல்லது வேறு யாரோடோ அரைட்டை அடித்தபடி செல்லும் சுகத்தை உணர்ந்து இருக்கின்றீர்களா?

எனக்கு அப்படி உனர்வைத் தரும் சகோதரர் பாபு அண்ணனின் பதிவுகளைப் படிக்கும் போதெல்லாம். எடுத்துக் கொண்ட விஷயங்களில் கணம் இருக்காது, வார்த்தைகளில் அலங்காரம் இருக்காது, எந்த இடத்திலும் அகம்பாவமும் இருக்காது. கதை, கவிதை என்றெல்லாம் மிரட்ட மாட்டார். சுற்றி நடப்பவற்றை உற்று நோக்கியோ, சுற்றி நடப்பவற்றில் உருத்துபவை பற்றியோ எழுதுவார். நான் அவருக்கு விடாமல் பின்னூட்டம் போடும் தோஷத்தாலோ என்னவோ அவ்வப்போது மைல்டாக மொக்கை போடுவார்.

தன்னுடைய பேருந்து பயண அனுவங்களைப் பற்றி இந்த பதிவில் சொல்லி இருப்பார்....பாருங்கள்.அதுபோல அந்த நாள் ஞாபகம் என்று ஒரு அருமையான பதிவு. எதார்த்தத்தை விரும்பும் எவரும் இவரை இரசிப்பார்கள்.

பாபு அண்ணனுக்கு ஒரே ஒரு வேண்டுகோள். என் மாப்பிள்ளை பொடியன் சஞ்சையைப் பார்த்து கெட்டுப் போய்விடாமல் இப்படியே அழகாக எழுதுங்கள்

டிஸ்கி 1 : யோவ் சஞ்சய் வலைச்சரத்துல உன்னையப் பத்தி எழுதலன்னு கோவுச்சுக்கிட்டியே...இப்போ உன் பெயரையும் போட்டாச்சு போதுமா??

டிஸ்கி 2 : பொதுவாக அனைவரையும் அண்ணே என்று அன்போடு அழைக்கும் பழக்கமுடைய நான் மாப்பிள்ளை என்று மகிழ்வோடு அழைப்பது சஞ்சையை மட்டுமே :)