த‌ன்ன‌ம்பிக்கை க‌விதைக‌ள்

த‌ன்ன‌ம்பிக்கை த‌லைக‌ன‌த்திற்கும் நுலிலைதான் வித்தியாச‌ம் என்று ந‌ம்ம‌ ஹீரோ ச‌ஞ்ஜ‌ய் ராம‌சாமி க‌ஜினி ப‌ட‌த்துல‌ சொல்லி இருப்பாரு. ஆனா த‌ன்னம்பிக்கை த‌லைகனமில்லை. த‌ன்ன‌பிக்கை வ‌ர‌ம். த‌ன்ன‌பிக்கை இருந்தால் வான‌மும் வ‌ச‌ப‌டும். மாம‌லை போல் வ‌ரும் துய‌ர‌மும் க‌டுகு போல் சிறிதாகும். தில‌க‌பாமாவின் இந்த‌ கவிதையில்

http://mathibama.blogspot.com/2007/08/blog-post_28.html

"தோன்றி மறையும்
குமிழிகளை
பலமில்லாததொன்றாய்
சொல்லிப் போகின்றது காற்று"

ப‌ல‌வ‌ந்த‌மாக‌ காற்று உடைக்கும் நீர்குமிழிக‌ளை விட்டுத்தான் பாருங்க‌ள் அத‌ன் ப‌ல‌த்தை. இதில் குமிழுக‌ளை த‌ன்ன‌ம்பிகை சின்ன‌மாக‌ காட்டி இருக்கும் வித‌ம் அழ‌கு.


வானுக்கு வண்ணமேற்றுதல் என்ற இந்த கவிதையில் காதல் தோல்வியில் தளர தேவையில்லை. அன்பு மீண்டும் கிட்டும் காத்திருங்கள் என்று மின்னல் சொல்லி இருக்காங்க(போதும்டி உன்னோட செல்ப் டப்பாக்கு அளவே இல்லாம போயிச்சி)

நெஞ்சு படபடக்கிறது
நீர்வீழ்ச்சியென்று
அருவியை
யாராவது
சொல்லிவிட்டால்...
- விக்ரமாதித்யன்

ஒரு பிரம்மாண்டத்தை வீழ்ச்சி என்பது வினோதமில்லையா. மேலும் இதை எந்த தோல்வியோடும் ஒப்பிட்டு பார்க்கலாம். நர்சிமின் இந்த பதிவு கூட இதையே தான் சொல்லி இருக்கு. எந்த தொல்வியும் ஒரு தாமதமான வெற்றி தானே. எந்த வீழ்ச்சியும் பின் கரைபுரண்டோடும் நீண்ட நதி தானே. தொல்வி என்பது குறைவான நேரமே அருவியை போல் அதன் பின் வரும் நதி போன்ற நீண்ட வெற்றிகளுக்கான ஆயத்தம் அது.