வாழ்வைப் பகிர்தல் எப்படி ?

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, வணக்கம்.

வலைச்சரத்தில் பதிவிட அழைத்தமைக்கு திரு.சீனா அவர்களுக்கு எனது நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

எனது இந்த ஒரு வார காலத்தில் நான் வாசிக்கின்ற பதிவர்கள் குறித்த ஒரு அறிமுகத்தை மட்டுமே தெரிவிக்கலாம் என்றிருக்கிறேன். எனது பதிவுகள் குறித்து அறிய விரும்புபவர்கள் ‘அகநாழிகை‘ வலைத்தளத்தில் வாசிக்க அன்புடன் அழைக்கிறேன்.

எனது வாசிப்பு அனுபவத்திற்கு உட்பட்டு பதிவுலகத்தில் எழுதுபவர்கள் கதை, கவிதை, கட்டுரை, சினிமா, சமூகம், சிந்தனை, அனுபவம், மருத்துவம், மனநலம் என அனைத்து தலைப்புகளிலுமே எழுதுகிறார்கள். ஒவ்வொருவரின் வாழ்வனுபவம் சார்ந்து அவர்களுக்கு தோன்றும் கருத்துக்களை விருப்புடனும், சார்ந்தும், எதிராகவும் எழுதி வருகின்றனர். இந்த பதிவர்களின் அறிமுகம் முழுக்க முழுக்க எனது வாசிப்பு அனுபவத்திற்கு உட்பட்டது மட்டுமே. நானறியாத நன்கெழுதும் வலைப்பதிவர்களும் இருக்கக்கூடும். மேலும் இவர்களில் பலரை நீங்கள் ஏற்கனவே அறிந்திருக்கக்கூடும்.

எழுதுவது, படிப்பதன் வாயிலாகவும் வாழ்பனுவத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கும் நம்மைப் போன்றவர்களுக்கு மன நிறைவைத் தரக்கூடியது வேறென்னவாக இருந்துவிட முடியும்.

முதலில் எனக்குப் பிடித்ததமான கவிதைகளில் இருந்து தொடங்குவோம். கவிஞன் என்பவன் மொழிக்கு அடிமையானவன். மொழியைத் திரும்பத் திரும்ப தன் வசப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டுமென்ற விழைவும் தீராத தாகமும் அவனை துரத்திக் கொண்டேயிருக்கும். அதன் விளைவாக தன் ஒவ்வொரு வெளிப்பாட்டையும் கவிதையாக அவன் உணர்த்துகிறான். மழையின் தழுவலுக்கு ஆளான இலையின் மேல் படர்ந்திருக்கும் ஈரம் போல அதன் நினைவுகள் நம்மோடு பசுமையாக படர்ந்திருக்கும். அப்படி வாசிப்பு ஈர்ப்புடனும், திரும்பத்திரும்ப வாசிக்க வைக்கும் வாசக ஈர்ப்புத் தன்மையுடன் எழுதும் கவிஞர்கள் சிலரை அறிந்து கொள்வோம்.

யாத்ரா
விளிம்பு நிலை வாழ்வின் மனவோட்டங்களே இவரது கவிதைகளில் பிரதானமாயிருக்கிறது. விரக்தி, தனிமை, வேதனை, வாழ்வின் முரண்கள், அகச்சிக்கல், குடும்ப உறவுகளின் போலித்தன்மை, எதிர்பார்ப்பற்ற அன்பிற்கான ஏக்கம் என இவரது கவிதைகளில் மையக்கரு வாசிப்பவரையும் உள்ளாழ்ந்து உணர்ந்து அனுபவிக்கச் செய்கிறது.

தூறல்கவிதை
காணும் காட்சியையெல்லாமே கவிதையாக்கும் திறன் கொண்ட இவரது மிகப்பெரும் பலம் உண்மையாக இருப்பது. கவிதைகளும் அப்படியேதான். இவரது அனுபவங்களையே இவர் கவிதைக்கான களமாகக் கொள்கிறார்.

குழந்தை ஓவியம்
குழந்தை ஓவியம் என்ற பெயரில் பதிவுகளிடும் ஆதவாவின் கவிதையுலம் ஆச்சர்யமானது. அதிக வாசித்ததேயில்லை என்று கூறுகின்ற இவரின் மொழியாழம் வாசிக்கும் ஒவ்வொரு முறையும் என்னை என்னை வசீகரித்துக்கொண்டேயிருக்கும்.

அனுஜன்யா
குறைவாகவே கவிதை எழுதினாலும் தீர்க்கமான பார்வையுடனும், தெளிவான மொழி நடையுடனும் எழுதுபவர். ஒவ்வொரு கவிதையும் அருமையாக கட்டமைக்கப்பட்டிருக்கும். வாசிப்பு ஆர்வமும், வளரும் கவிஞர்களை மனம் திறந்து வாழ்த்தும் மனமும் வாய்த்தவர்.

மண்குதிரை
கவிதைகளின் வாயிலாக தன் உலகத்தையும், தன் மனவோட்டங்களையும் வாசிப்பவரும் உணரச்செய்கின்ற விதத்தில் எழுதுவபவர். இவரது கவிதைகளில் பலமுறை வாசித்த ஒரு கவிதை ‘இரவு விருந்தாளி‘ மனம் விட்டகலாமல் ஒட்டிக் கொண்டது. மனதில் எழும் எண்ணங்களை அப்படியே வார்த்தைகளில் வெளிக்கொணரும் நேரடிக்கவிதைகளை எழுதும் இவர் படிமக்கவிதைகளில் சிறந்து விளங்குகிறார்.

கருப்பு-வெள்ளை
கருப்பு வெள்ளை என்ற தலைப்பில் பதிவுகள் இடும் சேரலாதனின் கவிதைகள் வண்ணமயமான ஒரு கோலத்தைப் பார்க்கின்ற உணர்வுகளைத் தருகிறது. இதைத்தான் கரு என்று எடுத்துக் கொள்ளாமல் எல்லாவற்றையும் கவிதை மனோபாவத்துடன் அணுகும் இவரது கவிதையும், மொழி நடையும் நன்றாக இருக்கிறது. ரசனையான மனமும் கொண்டவர் என்பது இவரது கவிதைகளில் புலப்படுகிறது.

பிரவின்ஸ்கா
எழுத்தின் ஆளுகைக்கும் தோற்றத்திற்கும் துளியும் தொடர்பில்லை. மிக இளைய தோற்றம் தரும் இவரது கவிதை மொழி அருமையானது. இவரது கவிதைகளின் வரிகள் உணர்த்தும் அனுபவத்தோடு வாசித்து முடிந்த பின்னும் அதன் பாதிப்பு நம்மை தொடர்ந்து கொண்டேயிருக்கும்.

கவிதை காதலன்
காதலைச் சொல்வதற்கும், அதன் நுட்பமான விஷயங்களை வார்த்தைகளில் விவரிக்கவும் தனித்திறன் வேண்டும். எல்லோராலும் காதலின் நுண்ணுணர்வுகளை அடுத்தவரும் உணரும் வண்ணம் வார்த்தைகளில் வெளிப்படுத்திவிட முடியாது. காதல் மனதை அணுக அதே மனோபாவம் வேண்டும். தனது பதிவுகளின் தலைப்பிற்கு ஏற்றவாறு கவிதையாகவும், கவிதையைக் காதலாகவும் சொல்வதில் இவர் நம்மைக் கவர்ந்து விடுகிறார்.

(தொடரும்...)

(சில காரணங்களினால் முதல் இடுகையைத் தாமதமாக வெளியிடும்படி ஆனது.)