வார்த்தைகளைச் சுமந்து திரிபவன்

கதைகள் வாசிப்பதைவிட கவிதைகள் மனதுக்குள் நிகழ்த்தும் உணர்வெழுச்சியின் தாக்கம் அதிகமாக இருப்பதென் ரகசியம் என்ன ? கவிதைச் சொல்லாடலின் நேரடித்தன்மை உடனுக்குடன் உட்புகுந்து வாசிப்பவரை ஆட்கொள்கிறது. மாறாக கதையில் நாம் வாசித்து முடிந்த பின்னரே அது குறித்து சிந்தனையில் அனுபவித்து ரசிக்கின்ற மனோநிலையில் நாம் இருக்கிறோம். கவிதைகள் சட்டென மனதில் மின்னி இடம்பிடித்துக்கொள்வது இதனால்தான்.

எனக்குப் பிடித்த தேவதச்சனின் கவிதை ஒன்று.

அவரவர் கைமணல்

அவரவர் கைமணலைத் துழாவிக் கொண்டிருந்தோம்
எவரெவர் கைமணலோ இவை என்றேன்
பிறகு மணலறக் கைகழுவி விட்டு
எங்கோ சென்றோம்.

சரி பதிவர்களுக்கு வருவோம். நேற்றே இடுகையில் சில குழப்பங்கள் இருந்தன. பதிவர்களில் நன்கெழுதிவரும், பரவலாக அறியப்படாதவர்கள் குறித்து மட்டுமே நான் இங்கே குறிப்பிடுகிறேன்.

இவர்களையெல்லாம் நான் வாசிக்கிறேன், சிலரை வாசிக்க ஆரம்பித்திருக்கிறேன். ஒவ்வொருவரைப் பற்றியும் நான் சொல்வதைவிட அவர்களின் எழுத்துக்களை பரவலாக்க நீங்களே வாசித்து அனுபவித்து அறிந்து கொள்ளுங்கள்,

கனவில் தொலைதல்
நிகழ்வுகளுக்கும் நிஜங்களுக்கும் இடையேயான அனுபவங்களை கவிதையாக வடித்து அதை நாமும் தரிசிக்கிற உணர்வுகளைத் தருகின்றன சரவணக்குமாரின் கவிதைகள். இவரது கவிதையின் வார்த்தைகள் வாசிக்கும்போதே நம்முள் ஊடுருவிப் பரவுகின்றன.

நந்தாவிளக்கு
தனித்துவ மொழி நடையும், வித்தியாசமான கவிதைக் களமும் நந்தாவின் கவிதைகளில் நமக்கு காணக்கிடைக்கிறது. பிறரது கவிதைகளை இவர் ரசனையோடு கொண்டாடும் விதமும் குறிப்பிடத்தக்கது.


கனவுகளின் தொலைவு
உணர்வுகளைப் அதீத புனைவுகளற்று கவிதையாக்கும் அகிலனின் பாணி நம்மோடு நேரடியாக உரையாடும் தன்மையானவை. துக்கம், நேசம், இயலாமை என வெளிப்படுத்தும் இவரது கவிதைகள் நம்மையும் அதையே உணரச் செய்கிறது.


ராஜாசந்திரசேகர்
நெடுநாட்களாக எழுதிவரும் ராஜாசந்திரசேகரின் கவிதைகள் பலரும் வாசித்திருக்கக்கூடும். எளிமையாகவும் இயல்பானவுமானவை. அன்றாட வாழ்வின் தருணங்களை அழகாக வெளிப்படுத்துகின்றன இவரது கவிதைகள்.

மீண்டும் கவிதைகளோடு சந்திக்கிறேன்.

மிக்க அன்புடன்...
‘அகநாழிகை‘ பொன்.வாசுதேவன்