முதல் நாள், ஒரு அறிமுக பதிவு.

அனைத்து பதிவர்களுக்கு, பதிவுலகின் கடைசி வாசகருக்கும் எனது அன்பு நிறைந்த வணக்கங்கள், வாழ்த்துக்கள். என் பெயர் முரளிகுமார். அன்பேசிவம் என்கிற தலைப்பில் பதிவெழுதி வருகிறேன். புதிதாக படிப்பவர்களுக்கான அறிமுகம் இது. ஏற்கனவே தெரிந்தவர்களுக்கு கொஞ்சம் போரடிக்கலாம் (ஓடிடுங்க). அன்பின் சீனா ஐயாவின் அனுமதியுடன், இந்த வாரம் வலைச்சரத்தில் எழுத இருக்கிறேன்.

பொதுவாகவே எங்கு என்ன பேசினாலும் காதுகொடுத்து கேட்பது என் வழக்கம், நமக்கு தேவையான விஷயம் எதுவும் கிடைத்துவிடாதா என்று காதை கூர்மையாக்கி காத்துக்கொண்டிருப்பவன். அதுபோன்ற ஒரு நாளில்தான் வலைப்பதிவு பற்றிய ஒரு சிறு அறிமுகம் கிடைத்தது. கிட்டதட்ட எட்டு மாதங்கள் நானே எழுதி நானே படித்தும் இருந்திருக்கிறேன். பிறகு மெல்ல ஓட்டு, தமிழிஷ், தமிழ்மணம் பற்றிய அறிமுகங்களின் பிறகு இன்று நானும் சிலரால் படிக்கப்படுகிறேன். மேலும் நான் எழுத வந்த கதையை நண்பர் பரிசல்காரன் கிருஷ்ணகுமார் அவர்கள் அழைத்த தொடர் பதிவில் எழுதியிருக்கிறேன்.

எனக்கு புத்தகம், எழுத்து இவற்றிற்கு இணையாக பிடித்தமான விஷயங்கள் இசையும், திரைப்படங்களும், புகைப்படமும் மற்றும் ஓவியம் வரையவும் பிடிக்கும். பிடித்தமான துறையிலேயே பணிபுரியும் வாய்ப்புபெற்றவர்கள் கொடுத்துவைத்தவர்கள். எனக்கு அப்படி கொடுத்துவைக்கவில்லை என்றாலும் கணிணி சார்ந்த துறையிலே வேலைசெய்வது (கணிணி விற்பனை) என் விருப்பங்கள் அனைத்திற்குமே பின்புலமாக இருபதாலும், என் நண்பனுடன் இணைந்து இந்த தொழில் செய்துவருவதாலும், நான் இன்னமும் ஆசிவதிக்கபட்டவனாகவே இருக்கிறேன். என்னுடைய இன்னொரு வலைப்பூ, புகைப்படங்கள்  . இந்த வலைப்பதிவை, நான் பிடித்த புகைப்படங்களின் மற்றும் எனக்கு பிடித்த புகைப்படங்களின் தொகுப்பாக செய்துவருகிறேன்.

இன்று நிறைய நண்பர்கள் கேட்கிறார்கள், எப்படி உன்னால இவ்ளோவும் முடியுது, எப்ப பாரு படம் பார்க்கிற! எதையாவது எழுதிட்டே இருக்க? எப்டிடா உனக்கு நேரம் கிடைக்குது என்று. உண்மையை சொன்னால் சத்தியமாக எனக்கு தெரியவில்லை. நானும் எந்த ஒரு விஷயத்திற்க்கும் நேரத்தை குறைசொல்லும் சாதாரணமானவந்தான். இருந்தும் இதையெல்லாம் செய்ய எனக்கு நேரம், யோசித்தலில் எனக்கு இது பிடித்திருக்கிறது. சில புத்தகங்களை படிக்க, சில பதிவுகளை எழுத, சில திரைப்படங்களை பார்க்க நிறைய இரவுகளை விட்டுகொடுத்திருக்கிறேன். விரும்பி செய்யும் எதுவும் எனக்கு (நமக்கு) சுமையாக இருப்பதில்லை. ஆக எதையும் விரும்பி செய்யுங்கள். எனக்கே ஆச்சர்யமாக இருக்கிறது. நூறு பதிவுகளுக்குமேல் எழுதியதில்.  ஒருவழியாக நூறு பதிவுகளை எழுதிமுடித்ததை பெருமையோடு சொல்லிக்கொண்ட பதிவு இது.

என் பதிவுகளில் எனக்கு பிடித்த பதிவுகள் என்றால் இந்த இரண்டு சிறுகதைகளையும் சொல்வேன். பட்டாம்பூச்சி பார்த்தல், தோழர் மாதவராஜ் அவர்களின் உதவியோடு பூக்களிலிருந்து புத்தகங்கள் என்கிற தொகுப்பில் சிறுகதைகளின் புத்தகத்திற்கு தேர்வு செய்யப்பட்டது, இந்த கதை. இன்னொன்று இறக்காத இரவுகள், பட்டாம்பூச்சி பார்த்தல் கதையைவிட அதிக வலியோடு எழுதியது எனக்கு மிகவும் பிடித்த என் எழுத்துக்களில் ஒன்று இந்த கதை.

இதுதான் நான், இவ்வளவுதான் நான். இனி என்னால் முடிந்தவரை நல்ல பதிவுகளை, பதிவர்களை அறிமுகம் செய்கிறேன், புதியவர்களை அறிமுகம் செய்கிறேனா, தெரியாது. பெரும்பாலும் என் நண்பர்களை முன் வைப்பதையே செய்ய இருக்கிறேன். ஆக நண்பர்களே, தொடர்ந்து படிங்க. உங்கள் வாழ்த்துக்களையும் வரவேற்பிற்புகளையும் எதிர் நோக்கி, நான்

நான் எப்போதும் சொல்வதுபோல, மனிதன், தானாய் வளரும் சாதாரண் காட்டுச்செடி அல்ல, கை தட்டதட்ட வளரும் ஒரு அதிசயச்செடி. ஆக, கை தட்டுங்கள் சேர்ந்தே வளருவோம்.