முத்துச்சிதறல்களில் என் முன்னுரை:

முதலில் என்னை இந்த வாரம் வலைச்சர ஆசிரியர் பணிக்கு அழைத்து வாய்ப்பளித்த பொறுப்பாசிரியர் திரு.சீனா அய்யா அவர்களுக்கும் அவர்களது குழுவினருக்கும் என் நெஞ்சார்ந்த நன்றியினை முதலில் தெரிவித்துக் கொள்ள‌ விரும்புகிறேன். சில மாதங்களுக்கு முன்பேயே என்னைப் பரிந்துரைத்த திருமதி.லக்ஷ்மி, திரு.வை.கோபாலகிருஷ்ணன் இருவருக்கும் அன்பு நிறைந்த நன்றி! 

என் மகன் தனது படிப்பு காரணமாக 2004-ல் அமெரிக்கா கிளம்பிய போது, 'மையம்' என்ற வலைத்தளத்தில் எனக்காக ஒரு சமையல் பிரிவை[http://www.mayyam.com/talk/forumdisplay.php?25-Indian-Food] ஆரம்பித்து வைத்து கணினியுடன் எனக்கான உறவைத்தொடர வைத்துச் சென்றார். நானே எதிர்பார்க்காத வகையில் நிறைய பேருக்கு அது பெரும் துணையென மாற, எனக்கு லட்சக்கணக்கில் பார்வையாளர்களையும் அது ஈட்டித் தந்தது. ஆனால் மனதின் அனைத்து தாகங்களுக்கும் ஒரு வடிகாலாக ஒரு வலைப்பூ எனக்கென உருவாக்க விழைந்ததில் உருவானது தான் 'முத்துச் சிதறல்'.

என் 'முத்துச் சிதறலில்' உள்ள‌‌ முத்துக்கள் தரம் வாய்ந்ததாகவும் அழகானதாகவும் சிந்தையைக்கவர்வனவாகவும் இருக்க வேன்டுமென்பதில் நான் மிகவும் அக்கறை எடுத்துக் கொள்கிறேன். முதலில் இல்லத்தரசி என்ற பதவியின் பொறுப்புகள், சுமைகள், அதற்குப்பிறகு தான் பதிவர் என்ற நிலையில் இருப்பதால் கடந்த மார்ச்சிலிருந்து இது வரை 94 பதிவுகள் தான் எழுத முடிந்தது. இருப்பினும் இந்த வலைப்பூ மூலம் கிடைத்த அபிரிதமான உற்சாகம், அருமையான‌ தோழமைகள், அவர்களின் அன்பான பின்னூட்டங்கள், எல்லாமே எனக்குக் கிடைத்திருக்கும் பொக்கிஷங்கள்!! இளமையில் கிடைத்து, அனுபவித்து, நடு வயதின் அழுத்தங்களில், மின்வேக சுழற்சிகளில், மற‌ந்து போன தமிழ்க்கவிதைகளும் நூல்களும் இலக்கிய அலசலும் அவற்றின் இனிமையும் அனுபவங்களும் இப்போது புதிதாய்ப் பிறந்தது போல திரும்பக் கிடைத்திருக்கின்றன!  மனதை நெக்குருக வைக்கும் கவிதைகள் எத்தனை! அசர வைக்கும் ஓவியச் சிதறல்கள் எத்தனை! நெத்தியடியாய் நெஞ்சில் அறைவது போல மனதை ஊடுருவும் எண்ணச் சிதறல்கள் எத்தனை! ஆக்கப்பூர்வமாய் உதவும் கரங்களாய் செயல்படும் வலைத்தளங்கள் எத்தனை! தெளிந்த சிந்தனையுடன், நகைச்சுவை உணர்வுடன், சமுதாய நோக்குடன், செந்தமிழின் தாக்கத்துடன் எத்தனை எத்தனை பதிவர்கள்!! பிரமிக்க வைக்கும் இந்த மகா சமுத்திரத்தில் சிறு துளியாக நான்!

இந்தச் சிறு துளியிடம் சிறிய வேண்டுகோள் ஒன்று இருக்கிறது!

மகாத்மா காந்தியின் முழுமையான தத்துவமே உண்மையும் அன்பும்தான். பார்வையிழந்தவர்களால்கூடப் பார்க்க முடிகின்ற. பேசும் திறனில்லாதவர்களால்கூட பேச முடிகின்ற, செவிப்புலன்களை இழந்தவர்களால்கூட கேட்க முடிகின்ற ஒரே மொழி அன்பு ஒன்று தான். அதே போல, ‘ எங்கே உண்மை இருக்கிறதோ, அங்கு தான் உண்மையான அழகும் தெய்வீகமும் இணைந்திருக்கின்றன, இம்மூன்றையும் தனித்தனியே இனம் பிரித்தல் இயலாததொன்று’ என்கிறார் காந்தி!

இன்றைய இயந்திர உலகில் இவையெல்லாம் மறந்து போன விஷயங்களாகி விட்டன. வளரும் சிறு குழந்தைகளுக்கு அலைபேசி, கணினி தெரிந்த அளவிற்கு,  நல்ல பண்புகள், சினேகிதம், கருணை, அன்பு- இதெல்லாம் தெரிவதில்லை. சொல்லித்தரப்படுவதுமில்லை. வலையுலகமும் சக்தி வாய்ந்த ஒரு ஆயுதம்தான். கிட்டத்தட்ட தேய்ந்தே போய்விட்ட இது போன்ற நல் உணர்வுகளை மையப்படுத்தி அவ்வப்போது தங்கள் வலைப்பூக்களில் எழுத வேண்டுமென்று அனைத்து அன்புத் தோழமைகளிடம் இங்கே நான் வேண்டுகோள் விடுக்கிறேன்!

நாளையிலிருந்து, ஒவ்வொரு முத்துக்குவியலாய் பார்க்க

ஆரம்பிக்கலாம்!!     

 எனக்குப் பிடித்த எனது பதிவுகளில் சில:

அன்பென்பது யாதெனில்

பாலைவன வாழ்க்கையும் அதன் லாப நஷ்டங்களும்!

தஞ்சை பெரிய கோவில்

நம் உயிர் நம் கையில்

வடிகால்