மாதங்களும் கொண்டாட்டங்களும் ...!

ஜனவரி (தை)
அறுவடையில் கிடைத்த புதுநெல்லெடுத்து ஆதவனை தொழுகின்ற உழவர் திருநாளாம் தைத் திருநாள் கோலாகலங்கள் ...

பிப்ரவரி (மாசி)
மாதங்களில் சிறியதாய் நாள் கண்டு வருகையில் இருபத்தி ஒன்பது நாளாய் லீப் வருடமாக்கும் சக்தி கொண்ட மாதமிது .

மார்ச்(பங்குனி)
பன்னிரெண்டில் கடைசியாய் சூரியனின் ஆதிக்கத்தில் வாழுகின்ற பங்குனி .

ஏப்ரல்(சித்திரை)
சுட்டெரிக்கும்  சூரியன் வெந்து மாயும் இயற்கையுமே, தமிழாண்டின் தலைமகளாய் ,கோடைகால மலர் மகளாய் வலம் வரும் சித்திரை ...

மே(வைகாசி)
விசாகத்தின் பெயரையொட்டி வைகாசியாய் பிறந்தவள் .

ஜூன்(ஆனி)
ஆனியிலே ஆரம்பிக்கும் காற்றைத் தேடி காத்திருப்போம் .

ஜூலை(ஆடி)
காவிரியும், தாமிரபரணியும், வைகையும் வெள்ளப் பெருக்கெடுத்து ஓடும். அதுவே ஆடிப் பெருக்காகக் கொண்டாடப்பட்டது.

இந்த மாதத்தில் கிராமத்தில் காவல் தெய்வங்கள், குல தெய்வங்கள், கிராம தேவதைகளுக்கு சிறப்பு பூஜைகள் செய்யப்படும்.

ஆகஸ்ட்(ஆவணி)
ரிக்,யசுர் வேதிகளும் சாமவேதிகளும் சதூர்த்திஎன்றும் மூதாதையர்களுக்கு எள்ளும், அரிசியும் தர்ப்பணம் செய்யும் திங்களிது ...

செப்டம்பர்(புரட்டாசி)
புரட்டாதி என்பதனால் புரட்டின் அதிபதி எண்ண வேண்டாம் , முப்பத்தொரு நாட்களுடன் ஓடும் காலமிது . தமிழ் மாதங்கள் பன்னிரண்டில் புரட்டாசிக்கு தனி மகிமை உண்டு. இது, மகா விஷ்ணுவுக்கு உகந்த மாதம். ஒவ்வொரு மாதத்திலும் விரத நாட்கள் இருக்கின்றன. ஆனால் புரட்டாசியோ விரதத்துக்காகவே அமைந்த மாதம்.

அக்டோபர்(ஐப்பசி)
வான் பார்த்துக் காத்திருக்கும் வாசமில்லா விவசாயிகளுக்கு வானம் திறந்து கொட்டுகின்ற வரப்பிரசாதம் மழையாக ...

நவம்பர்(கார்த்திகை)
கார்த்திகை தீபமேந்தி விண்மீன் ஒளியினிலே கணக்குகளைப் பார்க்கின்ற ஒளிமீனின்  ஆட்சியிலே வாழும் கார்த்திகை .

டிசம்பர்(மார்கழி)
பனிபொழியும் நடுங்கும் குளிர் ,புன்னகை பூக்கல்ளெல்லாம் இரவினிலே களித்திருக்கும் பகலவன் வெயில்பட்டால் கருகிப் போகும் இலை தழைகள் ...

தினசரி பூக்கின்ற கவிதைகளை
அழகாய் எழுதப்படும் கதைகளை
உயிராய் செதுக்கப்படும் சிலைகளை
உணர்வாய் வரையப்படும் சித்திரத்தை
கூடையிலே அள்ளிக் குவித்து
வீடுவீடாய் கொண்டு சேர்க்க
மனம் ஆசைப் படுகிறது .

தூது செல்லும் புறா போன்று
மழை அடையாளம் கொட்டும்  மேகமாய்
அலைந்து திரியும் நதியாக
பாடித் திரியும் குயிலாக
இயன்றவரை இனியோரின்
எழுத்துக்களை எடுத்துச் சென்று
இதயங்களிடம் சேர்க்கின்றேன் !

இன்றைய பதிவினிலே
பன்னிரெண்டு மாதங்களில்
வெளியிட்ட பதிவுகளில்
என் கண்ணில் பட்டவற்றில்
சிலவற்றை பகிர்கின்றேன்  .

தமிழ் பேச
கூச்சப்படும் தமிழா !
நான் செந்தமிழ்த்  தாய்
பேசுகிறேன்...என்று ஆதங்கப் படுகிறார் பிரேம் குமார் . தையில் பூத்த கவிதை

எங்க போகனும்னாலும் அனுமதி இல்லாம போக முடியுமா ? ஆனா இங்க பாருங்க உத்தரவின்றி உள்ளே வா! என்று அழைக்கிறார் எம்.ஞானசேகரன் .(பிப்ரவரி )

தினேஷ்குமார்  அ முதல் ஔ ..வரை ஒவ்வொரு எழுத்திலும் கவிதை பாடி நம்மை சிந்திக்க வைக்கிறார் .(மார்ச் )

மூஞ்சியை இறுக்கமாக்கி...
முகத்தை சிவப்பாக்கி...
மூக்கை விடைத்து...
பல்லைக் கடித்து  ...என்ன என்ன இப்படியெல்லாம் நான் செய்யலைங்க . சே. குமார் தான் அப்படியெல்லாம் கோவிக்கிறாராம் ஏன் என்று கேட்போம் வாங்க .(ஏப்ரல் )

 கொளுத்தும் வெயிலுக்கு ஜில்லுனு ஐஸ் கீரீம்!  தருகிறார் நாற்று .(மே )

 செய்யும் தொழிலே தெய்வம் ஆனால் சிலர் அதை யோசிப்பதே இல்லை இங்கே யோசிக்க வைக்கிறார் கன்னம் .காம்.(ஜூன் )

கடிக்கும் எறும்பைக் காதலிப்பேன். அது கொடுக்கும் வலியையும் காதலிப்பேன். என்று சொல்கிறார் நாகசுப்ரமணியன் .(ஜூலை )

இசைப்பள்ளிக்கு
விடுமுறை
என்னவள்
கொலுசு அணியவில்லை.. இப்படி குட்டி குட்டியா அழகான வரிகளால் நம்மை அசத்துகிறார் அழகன் .(ஆகஸ்ட் )

நம்மள திடீர்னு ”ஓடு…”ன்னு சொன்னா எப்படி ஓடுவோம்?  ஆனா வெங்கட் நாகராஜ் அவர்கள் வித்தியாசமான ஓட்டத்தைப் பற்றி சொல்கிறார் கேட்போம் வாங்க . (செப்டம்பர்)

உன் விழியும் என் வாளும் சந்தித்தால் ... என்னாகும் என்ன என்னவோ ஆகுதுன்னு பி.அமல்ராஜ் தனது  புலம்பலைக் கவிதையா சொல்றார் வாங்க வாசிப்போம் .(அக்டோபர் )

அழற குழந்தைக்கு பலூன் கொடுத்து சிரிக்க வைக்கலாம் . இங்க ஒரு பலூன் குழந்தையோட சந்தோசத்தை திருடி விட்டதா வைகறை சொல்கிறார் .(நவம்பர் )


இந்த காலத்துல மனுசங்க அழுதாலே யாரும் என்னவென்று கேட்பதில்லை இங்கு ஒரு நதி அழுகிறது என்று   துரைடேனியல் சொல்கிறார் .(டிசம்பர் )

நாளை மீண்டும் சந்திப்பிப்போம் .