கொன்றால் பாவம்! தின்றால் போச்சு!

·         பசியில் இருந்த ஒரு பெண் சிங்கம் நீண்ட போராட்டத்தின் பின் ஒரு மானை வேட்டையாடி இறையை துண்டிக்க ஆரம்பித்தது. சிறிது நேரத்தில் மான் கருவுற்றிருப்பதை கண்டு கொண்டது. இதனால் கடும் அதிர்ச்சிக்குள்ளாகிய சிங்கம் உடனே தாயின் வயிற்றிலிருந்து வெளியேறிய குட்டியை காப்பற்றுவதற்காக பகீரத பிரயத்தனம் மேற்கொண்டது. இறுதியில் நீண்ட நேர முயற்சி பலனளிக்காது குட்டி இறக்க நேரிட்டது. இதைத் தாங்க முடியாத சிங்கமும் கீழே சாய்ந்து கொண்டது. சிறிது நேரத்தின் பின் இந்த நிகழ்வை முழுவதுமாக படம் பிடித்துக்கொண்டிருந்தவர் அருகில் சென்று பார்த்த போது சிங்கம் இறந்து கிடந்தது.. மனிதர்களிடம் தொலைந்து போன கருணை... (முகநூலில் கண்டசெய்தி)

                       குட்டி ஆடு தப்பிவந்தா குள்ள நரிக்குச் சொந்தம்;

குள்ளநரி தப்பி வந்தா கொறவனுக்குச் சொந்தம்;

தட்டுக்கெட்ட மனிதர் கண்ணில் பட்டதெல்லாம் சொந்தம்;

சட்டப்படி பாக்கப் போனா எட்டடிதான் சொந்தம்...

என்கிறார் பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம். இன்று எட்டு அடிகூட சொந்தமில்லை. இறந்தவுடன் மின்மயானத்தில் இட்டு சாம்பலாக்கிவிடுகிறார்கள். இருந்தாலும் மனிதன் எல்லாவற்றையும் சொந்தம் கொண்டாடுகிறான்.

        புலால் மறுத்தல் என்னும் அதிகாரமே வகுத்துள்ளார் வள்ளுவர். அவர் சொன்னகுறளில்,

அவிசொரிந் தாயிரம் வேட்டலின் ஒன்றன்

உயிர்செகுத் துண்ணாமை நன்று

கொல்லான் புலாலை மறுத்தானை கைகூப்பி

எல்லா உயிருந் தொழும்

ஆகியன சிந்திக்கத்தக்கன

 வீட்டுக்கு விருந்தினர் வருகை

எதிர்வீட்டுக்கோழி

தப்பி ஓட்டம்

என்றொரு துளிப்பா உண்டு

சிலர் பேச்சுவழக்கில் சொல்வதுண்டு..

பறக்குறதுல விமானம்..

மிதக்குறதுல கப்பலத் தவிர எல்லாத்தையும் சாப்பிடுவேன் என்று..

·         தாவர உண்ணிகளுக்கு பற்கள் தட்டையாக இருக்கின்றன

·         புலால் உண்ணிகளுக்கு பற்கள் கூர்மையாக இருக்கின்றன

·         ஆனால் மனிதனுக்கு ஏன் பற்கள் தட்டையாகவும் கூர்மையாகவும் தெரியுமா?

மனிதன் இரண்டையும் சாப்பிடுபவன் என்பதால் தான் என்று சொல்லும் மனிதர்கள் பலரையும் காணமுடிகிறது.

ஒருபக்கம் கொன்றால் பாவம் என்போர்

இன்னொருபக்கம் தின்றால் போச்சு என்போர்

இவ்விருசாராருக்கும் இடையே உயிரிரக்கம் போராடிக்கொண்டிருக்கிறது.

அறிவியல் சொல்கிறது

வாழத்தகுதியுள்ளன மட்டுமே வாழும்

அல்லன செத்துமடியும் என்று.

இன்றைய பதிவுகளில், மனிதாபிமானம், சீவகாருண்யம், உயிரிரக்கம் குறித்த சிந்தனைகளை  காணஇருக்கிறோம்.

11. முத்துச்சரம் என்னும் வலைப்பதிவில் கூடுஇங்கே குருவி எங்கே? என்ற பதிவின் வழியே முத்துலஷ்மி அவர்கள் பத்து குருவிகள் தின இடுகைகளைத் தொகுத்துவழங்கியிருக்கிறார்.

12. கோமதி அரசு அவர்களின் திருமதிபக்கங்கள் என்னும் வலைப்பதிவில் உலகசிட்டுக்குருவிகள் தின இடுகை மலரும் நினைவுகளாக இருக்கிறது.

13. ராம்மலர் பக்கத்தில் ஜீவகாருண்யம் என்ற தலைப்பிலான கவிதை இனிமையானதாக இருக்கிறது.

14. வேல் மகேஷ் அவர்களின் வலைப்பதிவில் ஜீவகாருண்யம் என்னும் இடுகை உயிரிரக்கத்தை உணர்த்திச்செல்வதாக அமைகிறது.

15. சிவம் ஜோதி அவர்களின் சாகாக் கல்வி என்னும் வலைப்பதிவில் கொல்லாநெறி குறித்த கவிதை வழியே தமிழ்இலக்கியங்கள் எடுத்தியம்பும் அன்பியல் கோட்பாடுகள் முன்வைக்கப்படுகின்றன.

16. அமு.செய்யது அவர்களின் மழைக்கு ஒதுங்கியவை என்னும் வலைப்பதிவில் நான்வெஜ்-ஜீவகாருண்யம் குறித்த கட்டுரை வாழ்வின் பல்வேறு நுட்பங்களை அழகுபட மொழிகிறது.

17. நண்பர் விச்சு அவர்களின் காக்கை பிடித்தல் என்னும்  கட்டுரையில் “வீட்டு மொட்டை மாடியில் வடாம் காயவைக்கும்போது எதுக்கு பயப்படுகிறார்களோ இல்லையோ காகத்திற்கு பயப்படுவார்கள். ஆனால் அந்த காகத்தினை கூப்பிட்டு விரதமிடும் நாளில் மட்டும் உணவும் வைப்பார்கள். (ஆனா வடாம் திங்கக்கூடாது.. என்ன ஞாயம் இது) என இவர் கேட்கும் கேள்வி நியாயமானதாக இருக்கிறது.

18. தினேஷ்மாயா அவர்ளின் மனிதநேயம் என்னும் பகிர்வில் தனியொரு மனிதனுக்கு உணவில்லையெனில் இந்த ஜகத்தினை அழித்திடுவோம் என்றான் பாரதி. ஆனால் இன்றைய நிலைக்கு பார்த்தால், இவ்வுலகை தினமும் பல கோடிமுறை அழிக்கவேண்டுமே.  என்ற சிந்தனை உண்மையை உணரச்செய்வதாக உள்ளது.

19. நண்பர் சுரேஸ் அவர்கள் வீடு என்னும் வலைப்பதிவில் எழுதிவருகிறார். இவர் எழுதிய மனிதம் மறந்த மனிதர்கள் என்னும் பதிவு சிந்திக்கத்தக்கதாக உள்ளது.

20. வேதா இலங்காதிலகம் அவர்களின் மட்கும் மனிதம் என்னும் கவிதை மனிதத்தைச் சீர்தூக்கிப்பார்க்கிறது.

ஆயிரம் அறிவுரைகளைவிட சிறு உதவி மேலானது

என்ற சிந்தனைகளை இன்று தங்கள் முன்வைக்கிறேன்.

..../\.....நாளை சந்திப்போம்..../\.....