உங்களின் மேயச்சல் மைதானம்!

காலை எழுந்தவுடன் பல் துலக்கி, முகம் கழுவி, மனைவி தந்த சூடான காபியைப் பருகியபடி கம்ப்யூட்டரை ஆன் செய்து இன்டர்நெட்டுக்குள் நுழைகிறீர்கள். சூடான காபியை அருந்துகையில் பின்னணியில் உங்கள் மனைவி ஒலிக்க விட்டிருந்த வெங்கடேச சுப்ரபாதம் ஒலிக்க,  ஒரு புகழ்பெற்ற திரட்டியினுள் நுழைகிறீர்கள். இன்று யாரெல்லாம் பதிவிட்டிருக்கிறார்கள் என்று பார்க்கும் உங்களின் கண்களில் முதலில் படுகிறது அந்தச் சூழலுக்குப் பொருத்தமாக ஒரு ஆன்மீகப் பகிர்வு. யோகம் என்ற தலைப்பில் வீரட்டான யோகத்தைப் பற்றிச் சொல்லியிருப்பதை ரசித்துப் படிக்கிறீர்கள். கருத்திடுகிறீர்கள்.

தொடர்ந்து திரட்டியில் இன்று வேறு யாரெல்லாம் இன்று பதிவிட்டிருககிறார்கள் என்று பார்த்து இன்னொரு பதிவினுள் நுழைகிறீர்கள். ‘வவ்வால்ன்னு பேரை வெச்சுக்கிட்டிருககான். ஏன், ஆந்தை, கோட்டான்னுல்லாம் வெச்சுக்கப்படாதா’ என்று மனதினுள் கேலி செய்தபடியே நுழையும் நீங்கள் அணுஉலை பற்றிய விரிவான தகவல்களைப் படங்களுடன் அந்தத் தளத்தில் தந்திருப்பதைக் கண்டு அசந்து போகிறீர்கள். வேறென்ன எழுதியிருக்கிறார் இவர் என்று பார்க்க... சதுரங்க விளையாட்டைப் பற்றி நுணுக்கமாக, விளக்கமாக அவர் வழங்கியிருக்கும் பதிவைப் படிக்கிறீர்கள். ரசித்துக் கருத்திடுகிறீர்கள். ‘அடாடா... பெயரை வைத்தும். உருவத்தை வைத்தும் யாரையும் எடைபோடக் கூடாதுப்பா' என்று தலையில் குட்டிக் கொள்கிறீர்கள்.

இடையிடையே முகநூலில் நண்பர்கள் பகிர்வதற்குத் தவறாமல் லைக் இடுகிறீர்கள். அங்கே உங்கள் பகிர்வுக்கு வரும் கமெண்ட்டுகளுக்கு பதில் சொல்கிறீர்கள். இப்போது திரட்டியில் மீண்டும் பார்வையைப் பதிக்க தலைப்பைக் கண்டு ஃபைனான்ஸ் பற்றிய பகிர்வோ என்றெண்ணி உள்ளே நுழைகிறீர்கள். அது கிரிக்கெட் விளையாட்டு பற்றிய அருமையான அலசல் அடங்கிய கட்டுரையாக இருப்பதைப் படித்து ரசிக்கிறீர்கள். ‘இன்றைக்கு வெரைட்டிவாரியாகப் பதிவுகள் படிக்கக் கிடைக்கிறதே. இன்றென் அதிர்ஷ்டதினம் போலும்’ என்றொரு எண்ணம் உங்களின் மனதில் ஓடுகிறது. அந்தப் பகிர்வை ரசித்ததை கருத்தாக நீங்கள் எழுதும்போதே உங்கள் மனைவியின் குரல் குறுக்கிடுகிறது. ‘‘என்னங்க... கொஞ்சம் எதிர்த்த தெரு கடைக்குப் போய் கால்கிலோ சீனியும், ரவையும், கொஞ்சம் பச்சை மிளகாயும் வாங்கிட்டு வந்திடுங்களேன்..." எரிச்சலாக வருகிறது உங்களுக்கு, ‘கொஞ்ச நேரம் நிம்மதியா கம்ப்யூட்டர்ல உக்கார விடமாட்டாளே இவ...' என்று மனதினுள் முனகியபடி எழு முனைகையில், ‘‘நான் போய் வாங்கிட்டு வர்றேம்மா" என்று குறுக்கிடும் உங்கள் மகனை கன்னத்தில் தட்டி கடைக்கு அனுப்புகிறீர்கள். மீண்டும் வலை உலகினுள் நுழைந்து மேய முற்படுகிறீர்கள்.

‘ஊதாப்பூ இனி கண் சிமிட்டாது’ என்கிற தலைப்பே உங்களை இழுக்க, அதைக் ‘கிளிக்’குகிறீர்கள். சமீபத்தில் மறைந்த எழுத்தாளர் புஷ்பா தங்கதுரை பற்றிய நினைவலைகளுடன் கூடிய அஞ்சலிக் கட்டுரையாக அது இருக்கக் காண்கிறீர்கள். ஒரு எழுத்தாளர் மற்றொரு எழுத்தாளரைப் பற்றி உருகி எழுதியிருப்பதைப் படித்ததும் உங்களின் இதயமும் நெகிழ்கிறது. அதில் உங்களின் கருத்தையும் பதிவு செய்கிறீர்கள்.

‘‘என்னங்க..." என்று குரல் கேட்டு நிமிர்கிறீர்கள். அருகில் மீண்டும் வந்து நிற்கிறாள் உங்கள் மனைவி. ‘‘என்னம்மா" என்கிற உங்களிடம், ‘‘இன்னிக்கு என்ன டிபன் பண்ணட்டும்?" என்று கேட்கிறாள். ‘‘அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சுச் சொல்றேம்மா" என்க, அவள் உள்ளே போகிறாள். உடனே உங்களுக்கு யோசனை பளிச்சிட, திரட்டியில் சமையல் என்கிற தலைப்பைத் தேர்வு செய்து உள்நுழைகிறீர்கள். உங்களின கண்களில் படுகிறது ஸ்வர்ணா பகிர்ந்த ‘பலாமோஸ் மசாலா' என்கிற வித்தியாசமான சமையல் குறிப்பு. முழுவதும் படிக்கிறீர்கள். அந்தத் தளம் முழுமையும் சமையல் குறிப்புகளால் நிரம்பியிருப்பதை வியக்கிறீர்கள். பின் கருத்திட்டுவிட்டு ‘இப்போ இது வேண்டாம்' என்று மனதில் நினைத்தபடி அடுத்த பகிர்வினுள் நுழைகிறீர்கள். மேனகா பகிர்ந்த ‘நாண் + பிஸ்ஸா = நாணிஸ்ஸா' என்கிற தலைப்பே ஈர்க்கிறது. முழுவதும் படித்து முடித்தபின் ‘இது விடுமுறை தினத்தில் சுவைக்க வேண்டியது' என்று முடிவெடுக்கிறீர்கள். வேறு என்ன கிடைக்கிறது என்று தலைப்புகளை மேயும் உங்கள் பார்வையில் படுகிறது ‘எங்க வீட்டு சமையல்-ஸ்டஃபட் சப்பாத்தி' என்கிற தலைப்பு. உடன் உள் நுழைகிறீர்கள். கவிதா பகிர்ந்த அதை முழுவதும் படித்து முடித்ததும் ரசித்ததை கருத்திட்டு விட்டு, ‘இன்றைய டிபன் இதுதான்’ என்று முடிவெடுக்கிறீர்கள். உடனே அதை காப்பி செய்து பிரிண்ட் அவுட் எடுத்து மனைவியிடம் தருகிறீர்கள்.

அடுத்து என்ன படிக்கலாம் என்று யோசித்தபடி லிஸ்ட்டைப் பார்வையிடும் நீங்கள், காலில் ஏதோ பட்டது போன்ற உணர்வில் திரும்புகிறீர்கள். உங்கள் மகன்! ‘‘அப்பா... இதுல கையெழுத்துப் போட்டுத் தாங்க...’’ என்று நீட்டுகிறான். பார்க்கிறீர்கள். ராங்க் கார்ட்! ஆர்வமாய் முன்வந்து கடைக்குப் போய்வந்த மகனின் தந்திரத்தைப் பார்த்து, உங்கள் சிறுவயது ஞாபகம் வர புன்னகைக்கிறீர்கள். பேசாமல் கையெழுத்திட்டு விட்டு, ‘‘அடுத்த தடவை இம்ப்ரூவ் பண்ணிக்கணும். என்ன?" என்று கன்னத்தில் தட்டி அனுப்புகிறீர்கள். மீண்டும் மானிட்டரில் உங்கள் பார்வை பதிய ‘என்ன ஒரு வில்லத்தனம்?' என்கிற தலைப்பு நிச்சயம் ஏதோ நகைச்சுவைப் பகிர்வாக இருக்கும் என்று எண்ண வைக்கிறது. அதைத் திறந்து படிக்கிறீர்கள். நீஙகள் நினைத்தது போலவே உங்களை ஏமாற்றாமல் சிரிக்க வைக்கிறது பகிர்வு. ரசித்துச் சிரித்தபடியே உங்களின் கருத்தினை இட்டு சமூகக் கடமையையும் ஆற்றுகிறீர்கள்.

இப்போது தோளில் பலமான ஒரு தட்டல் எழவும் திடுக்கிட்டு நிமிர்கிறீர்கள். ‘‘என்னங்க... இதுக்குள்ள பூந்துட்டா உலகமே மறந்துடுமே... மணி எட்டரையாச்சு. இப்ப குளிக்கப் போனீங்கன்னாதான் டிபன் சாப்பிட்டு ஆபீஸ் புறப்பட சரியா இருக்கும். இன்னிக்கு எதும் லீவு போடற உத்தேசமா என்ன?" என்று முறைக்கிறாள். அதற்கு மேலும் அஙகிருந்தால் ஆபத்து என்று உங்களின் உள்மனம் அனுபவத்தின் காரணமாக எச்சரிக்க, ‘‘இதோ ரெடியாயிடறேம்மா..." என்றபடி கணினியை ஷட் டவுன் செய்கிறீர்கள். கணினித் திரை சிருஷ்டிக்கும் ஆனந்த உலகத்தைத் துறந்து, உங்களுக்காகக் காத்திருக்கும் வழக்கமான அன்றாட உலகத்தினுள் நுழைகிறீர்கள்.