ரஞ்ஜனி நாராயணன்

உலகெங்கும் உள்ள தமிழ் வலைபதிவாளர்கள் அனைவருக்கும் இனிய காலை வணக்கம். 

வலைச்சரம் பல வலைபதிவுலக பிரம்மாக்களால் கோர்க்கப்பட்டு, அவர்களது படைப்புக்களாலும்,  அவர்களது அறிமுகங்களின்  படைப்புகளாலும்  சரம்சரமாக ஜொலித்துக் கொண்டிருக்கும் இந்த வேளையில், என்னைப்போல வலைபதிவுலகக் கடைசிப் படியில் நிற்கும் கற்றுக் குட்டிகளும் ஆசிரியர் பொறுப்பேற்பது என்பதை நினைக்கும்போது

‘யார் தருவார் இந்த அரியாசனம்

புவி அரசோடு எனக்கும் ஒரு சரியாசனம்.... அம்மா..

என்ற எனக்கு மிகவும் பிடித்த ‘மகா கவி காளிதாஸ்’ படப்பாடல் தான் நினைவுக்கு வருகிறது.

திரு ‘அன்பின்’ சீனா ஐயா அவர்களாலும், என்னைப் பரிந்துரைத்த திரு வை.கோபாலகிருஷ்ணன் அவர்களாலும் மட்டுமே இந்த மாதிரி ஒரு ‘risk’ சாத்தியம். இவர்களிருவருக்கும் ‘தலையல்லால் கைம்மாறிலேன்’.

‘காதலொருவனைக் கைபிடித்தே அவன் காரியம் யாவிலும் கைகொடுத்தே....’ என்ற பாரதியின் பாடல் வரிகள் நிஜமாகியது என் வாழ்வில்.

37 வருடங்களுக்கு முன் என் தந்தையிடம் என் காதலை தைரியமாகச் சொல்லி மனதுக்குப் பிடித்தவரை கை பிடித்தேன். 

திருமணமாகி 22 வருடங்களுக்கு பின், என் பெண்ணுக்கு அவள் விரும்பியவரையே (இரண்டு வீட்டுப் பெரியவர்களின் சம்மதத்துடன்) திருமணம் முடித்து வைத்தேன். (எனக்கொரு நீதி, அவளுக்கொரு நீதியா?) 

இனி என் பதிவுகள் சிலவற்றைப் பார்க்கலாமா?

என் பெண்ணின் திருமணத்தினால் அவளுக்கு அவள் விரும்பியவர் கிடைத்தார். எனக்கு? என் உள்ளே உறங்கிக் கொண்டிருந்த எழுத்தாளி வெளியே வந்தாள்.

மகளின் திருமணம் என்னை எழுத்தாளி ஆக்கியது என்றால், மகனின் திருமணம் ஒரு புதிய  பதவியைக் கொடுத்தது.

தலைமுறை தலைமுறையாக உலகமே வெறுக்கும், சீண்டும், கேலி செய்யும், கரித்துக் கொட்டும், பெண்களே பெண்களின் எதிரி என்று சொல்லும் படியான  ஒரு பதவி அது: ‘மாமியார்’

அதை நான் எப்படி சமாளிக்கிறேன் என்று ‘மங்கையர் மலரு’ க்காக ஒரு கட்டுரை எழுதினேன். பிரசுரம் ஆகவில்லை. நானே வெளியிட்டுக் கொண்டு விட்டேன்!  இதுவே என்  வலைப்பதிவின் முதல் பதிவு.

***************               **********************            ************************

நேர மேலாண்மை: இதில் வரும் கதை சுவாரஸ்யமானது. நான் ரொம்பவும் ரசித்து, அனுபவித்து எழுதிய கட்டுரை.

அதிலிருந்து சில வரிகள்:

“………அதனால் முக்கியமான விஷயங்களுக்கு முதலில் நேரம் ஒதுக்குங்கள். குழந்தைகளுடன் விளையாடுங்கள்; ஆரோக்கியத்திற்கு முதலிடம் கொடுங்கள். மருத்துவ பரிசோதனை செய்து கொள்ள நேரம் ஒதுக்குங்கள்.”

 “காப்பி எதைக் குறிக்கிறது?”

“உங்கள் வாழ்க்கை எத்தனைதான் வேகமாகச் சென்றுக்கொண்டிருந்தாலும், சற்று நேரத்தை சரியாக செலவழித்தால், ஒரு நண்பருடன் ஒரு கோப்பை காப்பி குடிக்க கட்டாயம் நேரம் இருக்கும் என்பதைத்தான் காப்பி காட்டுகிறது”

.***************               **********************            ************************

அவள் விகடனில் வெளியான முதல் கதை. நீதானா அந்தக் குயில்

1987 இல் பெங்களூரு வந்து இறங்கியவுடன் பெய்த மழை (ஏப்ரல் மாதம்!), தொடர்ந்து வந்த குயிலின் கூவல்,  என் அண்ணா விசாகப்பட்டினத்தில் உக்கு நகரத்தில் இருந்த தோட்டத்துடன் கூடிய மல்லிகைப் பூ பூத்து -  கொய்யா, மா, பலா பழங்கள் காய்த்துக் குலுங்கும் மிகப் பெரிய அரசாங்க வீடு, அங்கு நாங்கள் சென்ற அப்பளக்கொண்டா கடற்கரை – இவையெல்லாம் சேர்ந்து உருவான இந்த கதை அவள் விகடனில் மிகப் பெரிய பாராட்டைப் பெற்றது.

***************               **********************            ************************

யூதர்களின் வெற்றி பற்றிய இந்த மொழியாக்கம் ஊர்.காம் என்ற மின்னிதழில் வெளியானது. அந்தப் பத்திரிகையில் இருந்து மிகவும்  பாராட்டிக் கடிதம் வந்தது.

இந்தக் கட்டுரையைப் படித்துவிட்டு திரு. அப்பாதுரை எழுதிய பின்னூட்டத்திற்கு நான் இன்னும் பதில் எழுதவே இல்லை. என்ன எழுதுவது என்று தெரியவில்லை என்பதுதான் நிஜக் காரணம்!

என்னுடைய கட்டுரையை விட அவரது பின்னூட்டம் மிகவும் சுவாரஸ்யமாக இருக்கிறது; real time உண்மைகளைப் பேசுகிறது. எனது மொழிபெயர்ப்பில் இல்லாத பல விஷயங்களை அந்தப் பின்னூட்டத்தில் காணாலாம். இந்தக் கட்டுரையை படிப்பவர்கள் கட்டாயம் அவரது பின்னூட்டத்தையும் படிக்குமாறு கேட்டுக் கொள்ளப்படுகிறார்கள்.

இவரது பின்னூட்டம் எனக்குக் கிடைத்த மிகப் பெரிய பேறு.

***************               **********************            ************************





மற்றொரு மொழியாக்கம்: பாட்டியின் மரபணு 

இந்தக் கட்டுரை எழுதுவதற்கு நானும் ஒரு பாட்டி என்பதும் என்னுடைய இருவழிப் பாட்டிகளுடனும் நாங்கள் அதிகம் உறவாடியதும் காரணம்.

என் தோழி ராதா பாலுவின் பின்னூட்டம் சுவாரஸ்யமானது.

***************               **********************            ************************

நான் விஞ்ஞான அறிவிலியாக இருந்தபோதும்,  ஜீன்ஸ் பற்றிய எல்லாக் கட்டுரைகளும் என்னை அதிகம் கவர்கின்றன.

ஜீன்ஸ் தொடர்பாக பல  வருடங்களுக்கு முன் நான் எழுதிய கதை  பருப்புசிலி ஜீன்! இந்தக் கதை எழுதிய போதுதான் ஜீன் தெரப்பி, க்ளோனிங் பற்றிய கட்டுரைகள் எல்லாப் பத்திரிக்கைகளிலும் வந்து கொண்டிருந்தன.  என் பங்குக்கு நானும் எழுதலாமே என்று எழுதிய கதை.

***************               **********************            ************************

  “க” நா பாஷை தெரியுமா? – செய்தித்தாளில் வந்த ஒரு கட்டுரையை வைத்து எழுதியது. பழைய நினைவுகள் அதிகம் தந்த ஒரு பதிவு. என் பாட்டி, என் அம்மா, நான், என் மகள், அவளது குழந்தைகள் என்று தலைமுறைகளை இணைக்கும் இந்த “க” நா பாஷை!

***************               **********************            ************************

கடவுள் துகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இந்தக் (9) கட்டுரையும் எனது விஞ்ஞான அறிவுக்கு ஒரு சவால்தான். ஆனாலும் முடிந்த அளவுக்கு எளிமைப் படுத்தி எழுதியிருப்பதாக நினைக்கிறேன். இதன் பின்னணியில் இந்திய விஞ்ஞானியின் உழைப்பு மறு(றை)க்கப்பட்டதைப் பற்றியும்  அடுத்த கட்டுரை சொல்லுகிறது.

***************               **********************            ************************

திரு ரா.கி. ரங்கராஜன் அவர்களைப் பற்றி எழுதிய இந்தக் கட்டுரைதான் என்னை பதிவுலகத்திற்கு அடையாளம் கட்டியது என்று சொல்லலாம். முதல் நாள் இரவு இதை எழுதி வெளியிட்டேன். அடுத்தநாள் இந்தக் கட்டுரையை ‘like’ க்கி இருந்தார் ஒரு புதுமுகம் (அவர் பழைய முகம் தான்; எனக்குப் புதிய முகம்!) அவரது இணைப்பில் போய் பார்த்தால் ராகிர பற்றிய பதிவர்கள் பலர் எழுதியிருந்த அத்தனை அஞ்சலிகளையும் (அதில் என்னுடையதும் அடக்கம் என்று மிகவும் அடக்கமாகக் கூறிக் கொள்ளுகிறேன்!) தனது வலைத்தளத்தில் தொகுத்திருந்தார் இவர்.

அன்றைக்கு என் வலைத்தளத்திற்கு வருகையாளர் அமோகம்! பதிவர் விழாவுக்குப் போனால் ராகிர பற்றி எழுதி இருந்தீர்கள், இல்லையா என்ற விசாரிப்பு!

அதுமட்டுமல்ல; எனது நீண்ட நாளைய தோழி – நீண்ட வருடங்கள் கழித்து எனக்குக் கிடைக்கவும் காரணமாக இருந்தார் ராகிர என்னும் சீதக்காதி!

***************               **********************            ************************

மே 13 ஆம் நாள்  என் அம்மாவுக்காக நான் எழுதியது. இதைப் படித்து விட்டு புதிதாய்க் கிடைத்த பழைய தோழி சொன்னாள், “ரொம்பவும் பாசிடிவ் ஆக எழுதி இருக்கிறாய். உன்னுடன் என் தோழமை தொடர்ந்திருந்தால் நானும் என் அம்மாவிடம்  இன்னும் சிறிது கனிவுடன் நடந்து கொண்டிருப்பேனோ, என்னவோ.....” இப்போதும் நடக்கலாமே!

இதற்கு என் பதிவுலக தோழமை ஒருவர் எழுதி இருந்தார்: ‘எல்லோரும் அவரவர்கள் அளவில் அம்மாவைப் பற்றி நினைக்கும்படி எழுதி இருக்கிறாய். என் மனதிலும் என் அம்மாவைப் பற்றி ஒரு நல்லெண்ணக் கட்டுரை மளமளவென்று உருவாகியது’ என்று.

***************               **********************            ************************

நீ இருக்கும்

திசைக்கு முகம்காட்டி

உன் சதுரமான

எதிர்பார்ப்பின் மேல்

பூக்காது

தொட்டிப்பூ

பூபூத்தல் அதான் இஷ்டம்

போய்ப் பார்த்தல் உன் இஷ்டம்  
கல்யாண்ஜி

நாளையிலிருந்து வலைதளங்களில்  பூத்திருக்கும் பூக்களை போய் பார்ப்போம் வாருங்கள்!