மாய உலகில் ஒரு சஞ்சாரம்

வலைச்சரத்துக்கு என் வணக்கம்.

வலைச்சரத்தில் நான் அறிந்து இருமுறை என் பதிவுகளும் தளமும் அறிமுகமாகியிருக்கின்றன. முதல் முறை இலக்கியத் தமிழ் என்னும் பிரிவில் வேர்களைத் தேடும் பேராசிரியர் குணசீலனால்.... அடுத்து மொழி வளர்க்கும் தமிழ் மனங்கள் என்னும் தலைப்பில் தேவியர் இல்லத்தின் காவலர் திருப்பூர் ஜோதிஜி அவர்களால்.(ஒரு வேளை வேறு சிலரும் அறிமுகம் செய்து நான் தவற விட்டிருந்தால் பிழை பொறுக்க!)

தற்போது என்னை வலைச்சரத்தின் ஆசிரியராக  அழைத்து வந்து, நான் ரசித்துப் படித்த தளங்கள்...,வியந்து பாராட்டிய பதிவுகள், பலரோடும் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்பும் இணைப்புக்கள் எனப் பலவற்றையும் அறிமுகம் செய்வதற்கான வாய்ப்பை அளித்திருக்கிறார் திரு சீனா அவர்கள்.
அவருக்கு முதலில் என் மனமார்ந்த நன்றி.

ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்புவரை கணினியைக் கையாள்வதும்,...அதற்குள் உலவுவதென்பதும் ஏதோ ஒரு மாய உலகத்தின் சஞ்சாரம் போலவும், நிறைவேறாத, நிறைவேற்றிக்கொள்ள முடியாத  ஒரு கொடுங்கனவு போலவுமே எனக்குத் தோன்றி வந்திருக்கிறது.பணிக்காலத்தில் அதற்கான வாய்ப்பும் நேரமும் எனக்கு வாய்க்கவுமில்லை.சங்கம் முதல் சமகாலப்படைப்புக்கள் வரை தமிழிலக்கியத்தின் எல்லாத் துறைகளிலும் நான் கொண்டிருக்கும் தீராத தாகம்...தமிழின் அடுத்த கட்ட வளர்ச்சியான இணையத் தமிழை நோக்கி என்னை உந்தித் தள்ளியது. தீவிர இலக்கிய வாசிப்புக்கான வாய்ப்பு அச்சில் குறைந்து இணையத்தில் பெருகத் தொடங்கியிருந்த காலம் நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.

 நவீன இலக்கியத்தைப்பொறுத்தவரை ஜெயகாந்தனுக்குப் பிறகு என்னைப்பெரிதும் பாதித்த எழுத்தாளர் திரு ஜெயமோகன் இணையத்தில் புனைவுகளாகவும், அபுனைவுகளாகவும் பதிவுகளை எழுதிக் குவிக்கத் தொடங்கியிருந்தார்.

அவற்றை உடனுக்குடன் வாசிக்க வேண்டுமென்பதற்காகவே இணையத்தில் உலவவும், மின் அஞ்சல் அனுப்பவும் நான் முதலில் கற்றுக் கொண்டேன். அப்போதும் கூடப் பிடித்த பதிவுகளுக்கான பின்னூட்டங்களைத் தமிங்கிலிஷில்தான் எழுத முடிந்ததே தவிரத் தமிழிலேயே நேரடியாக எழுதுவது வசப்பட்டிருக்கவில்லை.நான் அனுப்பிய கருத்துரைகளைக்கண்ட திரு ஜெயமோகன், மற்றும் எஸ்.ரா இருவரும் ஒரே நேரத்தில் நானும் ஒரு வலைப்பூ எழுத வேண்டும் என்ற கருத்தை வெளியிட்டனர்; அதற்கு ஏற்ற உதவிகளைக் கவிஞரும் எழுத்தாளருமான ’நிழல்கள்’ ஹரன்பிரசன்னாவைக் கொண்டு நண்பர் ஜெயமோகன் செய்து தர, நவ.2008இல் என் வலைப்பூ பிறந்தது. எனக்கு முற்றிலும் புதிதான புதிதான ஒரு தளத்தில் ஒரு பார்வையாளராக மட்டுமே இருக்க விரும்பிய என்னைப் பங்கேற்பாளராக்கிய முழுப்பெருமையும் ஜெயமோகனையே சாரும்.அதற்கு என் நன்றிகள் என்றென்றும் அவருக்கு...!

சமகாலத் தமிழின் நீரோட்டத்தோடு இணைய வேண்டுமென்பதற்காகவே இணையத்திற்குள் தொடர்ந்து நிலைப்பட நான் எடுத்த முயற்சிகள்,அதற்கு உறுதுணையாக நின்றவர்கள் பற்றிய குறிப்புக்கள் ஆகிய அனைத்தையும் ஏற்கனவே வலைப்பூ என்னும் வரம் என்னும் பதிவிலும் நுழைவாயிலிலும்  விரிவாகச் சொல்லியிருக்கிறேன்.குறிப்பாகத் தட்டச்சே தெரியாத எனக்குத் தமிழ் எழுதியை எளிமையாக்கிச்சொல்லி என்னை ஊக்குவித்த என் பேராசிரிய நண்பர்கள் குணசீலன்,கல்பனா சேக்கிழார் 

ஆகிய இருவரின் பொறுமை கலந்த அன்புக்கு நான் மிகவும் கடன்பட்டிருக்கிறேன்.

கற்பித்தல் என்னும் காலகட்டம் என் வாழ்வில் ஒரு முடிவுக்கு வந்து விட்டாலும் கற்றல் என்பதை ஒரு போதும் நிறுத்தி விடாமல் இருப்பதற்கு....இந்த இணையமும் வலை எழுத்தும் நாள்தோறும் எனக்கொரு போதிமரமாய் எதையாவது கற்பித்துக் கொண்டே இருக்கின்றன.

இதழியல்துறையில் ஈடுபட்டு இயங்க வேண்டும் என்று என்றோ கண்ட கனவை நிறைவேற்றிக் கொள்ள..., இலக்கியம்,திறனாய்வு, சமூகம்,திரைப்படம்,பயணம் எனப்பல வகை எழுத்துக்களை முயன்று பார்க்க இந்த வலைத் தளம் எனக்கு வாகனமாகியிருக்கிறது. ஒத்த அலை வரிசையிலும்...நேர்மாறான திசையிலும் பயணப்படும் நண்பர்கள் பலரைப்பரிச்சயம் செய்து கொள்ளவும், அவர்களிடம் கருத்துப் பரிமாற்றம் செய்வதன் வழி என் எழுத்தைக் கூர் தீட்டிக் கொள்ளவும் இந்த வலை எழுத்து எனக்கு உதவியிருக்கிறது. இதனால் கிடைத்த நல்ல தோழமைகள்,பாசத்தைப்பொழியும் உள்ளங்களோடான உறவாடல்கள் என் வாழ்க்கைக்கு மேலும் பொருள் சேர்த்துக்கொண்டிருக்கின்றன.

தினமணி நாளிதழில் (1.1.2010)-திரு மணிகண்டன் அவர்கள் எழுதியுள்ள 

வலையுலகப் படைப்பாளிகள்! என்னும் கட்டுரையிலும்,

ஆனந்த விகடனின் -13.06.12 -வரவேற்பறை பகுதியிலும் 

சிறந்த தமிழ் வலைப் பூக்கள்,

உலகத் தமிழ்ப் படைப்பாளிகளை இணைக்கும் தளம் ஆகியவற்றிலும் இந்த வலைத் தளம் பற்றிய குறிப்பு இடம் பெற்றிருக்கிறது.தமிழ்ச்சிறுகதைகளைத் தொகுக்கும் சிறுகதைகள்’என்னும் தளத்தில் என் சிறுகதைகள் பலவும் இணைக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

ஆனாலும்....,கிட்டத்தட்ட நானூறு பதிவுகளை நெருங்கிக் கொண்டிருக்கும் இந்த வேளையிலும் கூட ஒவ்வொரு பதிவை எழுதும்போதும் புதிதாக எதையோ எழுதிப்பார்க்கும் முயற்சியாகத்தான் அது தோன்றுகிறதே தவிர முழுமையான நிறைவு இன்னும் ஏற்படவில்லை. சுருதி மீட்டுவதிலேயே காலம் போகிறதோ என்று தாகூர் சொன்னது போல....சுருதியை மீட்டிக் கொண்டே இருக்கிறேன்...நாதத்தின் தரத்தைக் காலம் கணிக்கட்டும் என்றபடி....!

வலைச்சரத்தின் வாசகர்கள் பலரும் என் தளத்துக்குப் புதியவர்கள் அல்லர் என்றபோதும் அறிமுகப்பதிவில் என் பதிவுகளைப்பகிர வேண்டும் என நண்பர் சீனா கேட்டுக் கொண்டதால். எனக்கு ஆர்வமுள்ள துறைகளில் நான் பகிர எண்ணும் சில பதிவுகள்.கீழே..;

சிறுகதை

1979 முதல் சிறுகதை எழுதி வரும் நான் இதழ்களில் வெளியான கதைகளில் பலவற்றை அவ்வப்போது வலையேற்றிக்கொண்டும் வருகிறேன்.அவற்றில் பரவலான வாசிப்புப்பெற்றது ’பொம்பளை வண்டி..’என்றாலும் நான் உங்கள் வாசிப்பைக்கோருவது இன்றைய காலத்துக்கு மிகவும் பொருத்தமான ’நேரமில்லை..’யை ...[இன்னும் நேரமிருப்பவர்கள் பிற கதைகளையும் படித்தால் எனக்கு மகிழ்ச்சிதான்]

சங்கம்

சங்கப்பாடல் அறிமுகத்தில் காமர் மந்தியும்,காதல் தலைவியும் பலரையும் கவர்ந்தாலும் தீராக்காதலனையும் அன்றைய காதலுக்கும் இன்றைய காதலுக்குமான வேறுபாடு காட்டும் சங்கக்காதலையும் சற்றுப்படித்துப் பார்க்கலாம்.

பயணம்

பயணம் சார்ந்த பல பதிவுகளைத் தொடர்ந்து எழுதி வரும் எனக்கு மனநிறைவும் மகிழ்வும் தந்த பதிவு பத்ரிநாத் பயணம் பற்றி இமயத்தின் மடியில் என நான் எழுதிய தொடர்ப் பதிவுகளும்,அவற்றில் இடம் பெற்றிருந்த  (நான் எடுத்த)இமயத்தின் புகைப்படங்களும்தான். அதே போல இன்னொரு பயண அனுபவத்தில் கிடைத்த செய்தியே சிற்பியின் நிழல் பதிவுக்கு வித்தாக அமைந்தது.

திரைப்படம்

நல்ல திரைப்படங்களை அறிமுகம் செய்யும் என் பதிவுகளில் ஆஸ்கார் விருதுக்குத் தேர்வு செய்யப்பட்ட மலையாளப்படமான ஆதாமிண்ட மகன் அபு பற்றி எழுதப்பட்ட   இவன்தான் மனிதன்,  இயக்குநர் வசந்தபாலனின் அங்காடித்தெருவுக்கு எழுதிய விமரிசனம் ஆகியன எனக்கு உவப்பானவை.

சமூகம்

சமூக அவலம் கண்டு கொள்ளும் அறச்சீற்றம் என் கதைகள் பலவற்றுக்குக் கருப்பொருளானதைப்போன்றே என் பதிவுகளுக்கும் அடிப்படையாகியிருக்கிறது.அவற்றில் குறிப்பிடத்தகுந்தவையாய் நான் நினைப்பவை இரண்டு பெண்கள் மற்றும் யாருக்கும் வெட்கமில்லை.

புத்தகப்பார்வை

நல்ல நூலைப்படித்ததும் உடன் அதை அறிமுகப்படுத்தி விட நான் தவிப்பதற்கு ஏற்ற வடிகால் என் வலைப்பூ.அந்த  விமரிசனங்களுக்குச் சில சான்றுகள் முதல்சபதமும்,ஒரு பெண்துறவியின் போராட்ட சரிதமும்

இன்றைய பதிவை நிறைவு செய்வதற்கு முன் இறுதியாக ஒன்று.

பதிவுலகத்தில் மிகப்பரவலாக அறியப்பட்டவரும்,அத் துறையில் மிகச்சிறப்பாகத் தன் முத்திரையைப்பதித்து வருபவருமான ’சும்மா’ தேனம்மை லட்சுமணன் மதுரையில் என் மாணவியாக இருந்தவர் என்பதும் 

அவரது வளர்ச்சியில் அணிலாக என் பங்கும் உண்டு என்பதும்தான் அந்தச் செய்தி.! தம்மில் தம் மக்கள் அறிவுடைமை காண்பதுதானே ஈன்றோர்க்கும்,வளர்த்தோர்க்கும் பெருமிதம் தருவது?அந்தப்பெருமிதப்பூரிப்புடன் எங்கள் பாசப்பிணைப்பு பற்றி நான் எழுதிய பதிவு  மகளாய்..மாணவியாய்.....

இந்த அனுபவப்பதிவோடு என் கதையை முடித்துக் கொண்டு....தொடரும் அடுத்தடுத்த பதிவுகளில் நான் பரிந்துரைக்க விரும்பும் தளங்களையும்,பதிவுகளையும் அறிமுகம் செய்கிறேன்.