வகுப்பு- இரண்டாம் நாள்

வகுப்பு-2 பாடம்-1

அனைவர்க்கும் காலை வணக்கம்! இன்று இடும் பதிவு வலைச்சரத்தின் 2500 வது பதிவு என்பதை மிக்க மகிழ்ச்சியோடு தெரிவித்து கொள்கிறேன்.

இன்றைய சிந்தனை:

பள்ளி மாணவிகள் சிலரை ஒரு முதியோர் இல்லத்திற்கு அழைத்து சென்றேன்.ஒவ்வொரு மாணவிகளிடம் 10 கேள்விகள் அடங்கிய தாளை கொடுத்து அங்குள்ள முதியோர்களிடம் அக்கேள்விகளுக்கான பதிலை கேட்டு எழுதுங்கள் என்றேன்.அங்குள்ள முதியோர்கள் பெயர், ஊர், எந்த சூழ் நிலையில் வந்தார்கள், மீண்டும் பிள்ளைகள் அழைத்தால் வீட்டிற்கு செல்ல விருப்பமா?  உங்களுக்கு தேவை பணமா, பாசமா?, திடீரென்று நிறைய பணம் கிடைத்தால் என்ன செய்வீர்கள்?  இங்கு பிடித்திருக்கிறதா என்பன போன்ற கேள்விகள்.எல்லோரையும் தமிழில்தான் எழுத வேண்டும் என்று சொல்லியிருந்தேன்.அம்மாணவிகளுள் ஒரே ஒரு மாணவி மட்டும் தமிழில் எந்த பிழையும் இல்லாமல் எழுதி இருந்தார்.மற்றவர்கள் எல்லாம் என்னவென்று படிக்க முடியாத படி தமிழ் எழுத்துக்களை தப்பு தப்பாய் எழுதி வைத்திருந்தார்கள்.இத்தனைக்கும் 7, 8 & 9 வகுப்பு மாணவிகள்.காரணம் நாம் தமிழ் படிப்பதில் அக்கறை காட்டுவதில்லை.எல்லா பாடங்களிலும் நூற்றுக்கு குறையாமல் வாங்க வேண்டும்.தமிழில் மட்டும் பாஸ் மார்க் வாங்கினால் போதும் என்று நினைக்கும் பெற்றோர்கள்தான் இங்கு அதிகம்.தாய்மொழியையே தவறு இல்லாமல் எழுத பழக தெரியவில்லையே என்று வருத்தமாக இருந்தது. இதில் நிறைய பெற்றோர்கள்  தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு மொழிப் பாடமாக இந்தி, பிரெஞ்சு போன்ற அந்நிய மொழிகளைகளையே விரும்புகின்றனர்.  தமிழ் நாட்டில் சில பள்ளிகளில் தமிழில் பேசினால் அபராதம் கூட போடுகிறார்கள்.காரணம் அவங்க பள்ளியில் படிக்கிற பிள்ளைங்க ஸ்போக்கன் லாங்குவேஜ் நல்லாருக்குன்னு எல்லாரும் சொல்லனுமாம்.அது சரி தமிழ் ஒரு லாங்குவேஜ் ஆக தெரியலையா?“குயில்  கூக்குவென்று கூவுமே தவிர ஒரு நாளும் மயில் போல் அகவுவதில்லை. காகம் கரைவதை  விட்டு குயிலின் பாஷை தேடுவதில்லை மனிதன் மட்டும் தாய்மொழியை விட்டு வேறு மொழியில் பேசுவதை பெருமையாக நினைக்கிறான்?”-என்று தமிழ் மொழி பற்றுள்ள என் தோழி ஒருவர் என்னிடம் கோபப்பட்டார். மனிதனால் எத்தனை மொழிகள்  வேண்டுமானால் கற்றுக் கொள்ள முடியும். கற்றுக்கொள்ளட்டும்.மொழிப்பற்று என்று மற்ற மொழிகளை கற்காமல் அறிவை சுருக்கி கொள்வதை   நான் மொழிப்பற்றாக ஒப்புக்கொள்ள மாட்டேன். பரந்து விரிந்த உலகத்தின் எந்த மூலைக்கும் மனிதன் செல்லும்படியான கால கட்டத்தில்  வாழ்க்கை தொடர்புக்கு அந்தந்த மொழிகள் பற்றி தெரிந்திருக்க அவசியமாக இருக்கிறது. கற்றுக்கொள்ளட்டும்.அத்தனையும் கற்று கொண்டு தமிழ் மொழியில் பேசுவதை குறைவாகவோ, தாழ்வாகவோ நினைப்பவர்களைதான்  நான் மொழிப் பற்றில்லாதவர்களாக சொல்கிறேன். முன்பெல்லாம் அத்தை, சித்தி, பெரியம்மா, மாமி என்று பெண்களையும், மாமா, சித்தப்பா,பெரியப்பா.. என்று ஆண்களையும் உறவு முறைகள் சொல்லி நிறைய வார்த்தைகள்.இன்று பெண் உறவுமுறைகள் மொத்தமும் ஒரே வார்த்தையில் “ஆன்ட்டி,“ஆண் உறவு முறைகள் ஒரு வார்த்தையில் “அங்கிள்”இப்படி ஆகிவிட்டது.முன்பிருந்த அந்த உறவு முறைகளுக்கான அர்த்தங்கள் நம் குழந்தைகளுக்கு வருங்காலத்தில் தெரிய போவதில்லை.தாய்மொழி தமிழை புறக்கணிப்பது நம் தாயையே புறக்கணிப்பது போல்.  தமிழில்  பேச , எழுத பிழையின்றி  நம் பிள்ளைகளுக்கு கற்று கொடுப்போம்.!

          முதியோர் இல்லத்திற்கு  பிள்ளைகளை அழைத்து சென்றது பிற்காலங்களில் அவர்கள் பெற்றோர்களை பாதுக்காக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வளர வேண்டும் என்ற காரணத்திற்காகதான்.  நாங்கள் சென்ற முதியோர் இல்லத்தில் இருந்த யாருமே தானாக வரவில்லை.பிள்ளைகளால் கைவிடப்பட்டு, மருமகள்களால் உதாசீனப்படுத்தப்பட்டு வந்தவர்கள்தாம்.அவர்கள் யாரும் மீண்டும் பிள்ளைகள் அழைத்தால் கூட செல்ல விருப்பமில்லை என்று சொன்னார்கள்.அவர்களுக்கு நிறைய பணம் கிடைத்தால் முதியோர் இல்லங்களை கட்டுவார்களாம். நான் அவர்களிடம் சொன்னேன், “ வேண்டாம்மா  இன்னும் முதியோர் இல்லங்கள் வளரனும்னு நினைக்காதீங்க.. வாழ்க்கை பாடத்தையும் சொல்லித்தர பள்ளிகளை உருவாக்கி நல்ல பிள்ளைகள் வளரனும்னு  நினைச்சு பாருங்க..” என்றேன். தேவைகள் இருக்கும் வரைதான் அப்பா, அம்மா உறவுகள்..!  பிறகு வேண்டாத ஒரு பொருளாய்த்தான் பிள்ளைகள் நினைக்கும் அளவிற்குதான் வாழ்க்கை போய்க் கொண்டிருக்கிறது.நாளை நமக்கும் அப்படி ஒரு காலம் வரலாம்.

   **********************************************************************

   நானும் ... நீயும் ...!

வா.. வா.. மெல்லடா செல்லம் ..
கால் முளைத்த உனக்கு
கை பிடித்து .. நடை பழக்கினேன் ..
சளைக்காமல்..!
காலங்கள் ஓடியதில் ..
கால் தடுமாறும் எனக்கு
உன் தோள் தர அவகாசமில்லை ..
மூன்றாவது காலாய் .. கைத்தடியை
தந்துவிட்டு
பார்த்து போய் தொலை ..
வயசானா.. ஒரு எடமா ..
முடங்கி கிடக்கனும் - நீ
சலித்து கொண்டதில் தடியும் கூட தடுக்குது ..! 
மொழி பேசாத -
உன் ஒற்றை வார்த்தைக்காக
காது கொடுத்து
நாளெல்லாம் பேசி பார்த்தேன்..
இந்த கிழத்தோடு கத்த முடியலை ..
செவிட்டு காதும் கூட
உன் நொடிப்பில் வலித்தது..
இது நிலா..அது நட்சத்ரம் ..
திரும்ப திரும்ப சொல்லி தந்தேன் ..
உனக்கு -
இதெல்லாம் தெரியாது
ஆவலோடு எட்டி பார்த்ததும்
அவசரமாய் லேப்- டாப்பை
மூடி கொண்ட பரிகாசத்தில்
முட்டாளாய் தவிக்கிறேன்..!
என் தேவை எதுவுமில்லை
எல்லாமாய்
உனக்கு இருந்தேன்..
உனக்கு
தேவையில்லா மொத்தத்திற்கும்

நானாய் இருக்கிறேன்.. !

*********************************

    இனி இவர்களின் சுவாரஸ்யமான பதிவுகளை பார்ப்போமா?

            

    
1) இராஜராஜேஸ்வரி
      
      வலைத்தளம்: “மணிராஜ்” தினம் ஒரு பதிவுக்குக் குறையாமல்
மிகச்சிறந்த படங்களுடன் ஆன்மிக விஷயங்களை அள்ளித்தரும் பதிவர் 705 நாட்களுக்குள் 768 பதிவுகளுக்கு மேல் கொடுத்து சாதனை புரிந்துள்ளார்.

      இவரின் பெரும்பாலான பதிவுகளில்  நம் பதிவுலகின் பின்னூட்டப்புயலான வை.கோபாலகிருஷ்ணன் ஐயா அவர்களின் ஏராளமான கருத்துக்களை தாராளமாகக் காணமுடிகிறது.  ஏற்கனவே தங்கமாக ஜொலிக்கும் இந்தப் பதிவரின் பதிவுகள்,   வை.கோ ஐயாவின்  பல்வேறு கருத்துக்களால் வைரமாக ஜொலிக்கின்றன என்று சொன்னால் மிகையாகாது.
      அன்பென்ற மழையிலே

      கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா யானைகள்

2) தூரிகையின் தூறல் மதுமதி அவர்களை பற்றி உங்க எல்லாருக்குமே தெரியும் அவர் கவிதைகள் அனைத்துமே எனக்கு பிடிக்கும்.

வேட்கை வேகம் எடுக்கிறது

வேற்றுகிரகவாசிகள்

 பதிவர் சந்திப்பு காணொளி புகைப்படங்கள் போன்றவற்றை ஒரே இடத்தில் பார்க்கும் வண்ணம் http://chennaibloggersmeet2012.blogspot.in
என்ற வலைதளம் ஆரம்பிக்கப்பட்டிருக்கிறது.பார்வையிடுங்கள்
 3)  பவித்ரா நந்தகுமார் 
     
        என் தோழியும், பல்வேறு பத்திரிக்கைகளில் எழுதி வரும் பவித்ராவின் பக்கங்கள் எப்படி இருக்கிறது படித்து பார்த்து சொல்லுங்கள்.

       பெண் என்பவள்.....

       செவிடன் மனைவி
    

   4)   ரிஷபன்
         
  இவருக்கு அறிமுகமே தேவையில்லை. இவரை அறியாத பதிவர்களே யாரும் இருக்க முடியாது.
”பொதுவாக நாம் படைப்புகளைத்தான் உருவாக்குவோம். ஆனால் திரு ரிஷபன் அவர்கள்  தன் பல படைப்புகளுடன் மட்டுமல்லாமல், பல படைப்பாளிகளையும் உருவாக்கியுள்ளவர்"என தனது பதிவு ஒன்றில் திரு கோபாலகிருஷ்ணன் ஐயா, இவரை மிகவும் பாராட்டிப்பேசியுள்ளார். இவரின் ஒரு சில பதிவு

              கூட்டுக்குள் ஒரு வெண்புறா
              சூர்யா 
                            


 5) ஜெயந்தி ரமணி
    இவரின் கதை, கவிதை மணம் வீசி மனம் கவர்ந்தது.
அன்னை நான் அழலாமா?
முதல் பரிசு

 6) டி.என்.முரளிதரன்
           இவரை பற்றி உங்க எல்லோருக்குமே தெரியும். புஷ்பா மாமியின் புலம்பல்கள் என்று சமூக சிந்தனைகளை சுவாரஸ்யமாக சொல்வார்.
.( வடிவேலு கழுதை வாங்கின கதை  நினைக்கும் போதே சிரிப்பாக வரும்)
பளளி நாட்கள்லயே அவர் எப்படி கலக்கி இருக்கிறார் பாருங்க.

அஞ்சிலே ஒன்றை வைத்தான்! அஞ்சிலே ஒன்றை விட்டான்!

பாரதிக்கு சகோதரர் நினைவு கூர்ந்தது.. படிக்காமல் விட்டவர்கள் கவனத்திற்காக.!
மகாகவி பாரதி –நிலையாய் நிற்பவன்

 7)  மஞ்சுபாஷிணி
தமிழ் மீது ஆர்வம் கொண்ட இவரின் பதிவுகள்
“கதம்ப உணர்வுகள்”.

தேஜஸ்வினி

துக்கடா சாரும்.... டென்ஷன் அலமேலுவும்... 

8)காமாக்ஷி
 சொல்லுகிறேன்

இவருக்கு வயது 78.  இந்த வயதினிலும் மிக ஆர்வமாக எழுதிவருவது எனக்கு மிகவும் வியப்பாக உள்ளது.(அவரை பற்றி அவர் பதிவில் படியுங்கள் நிச்சயமாய் நீங்களும் அவரை பாராட்டுவீர்கள்

எப்படியிருக்கு.?

மீனா மாமியா பாட்டியா?

9) கவியாழி கண்ணதாசன்

இவரின் கவிதைகள் யாவுமே நேர்த்தியாய் இருக்கும்.

நீ மனிதனாய் யோசி

அகத்தை ஆள ஆணவத்தை அடக்கு


10) மறக்க முடியாத நினைவுகள்
 என்று சொல்லும் கவிப்ரியன்
கடிதங்களை சுவாரஸ்யமாக திரைக்கதைப் போல் நகர்த்துகிறார்.
வரதட்சனை - எப்போது ஆரம்பித்தது இந்தப் பழக்கம்?

போர்க்களமான வீடு!



 

 
மீண்டும் நாளைய வகுப்பில் பார்ப்போம்!