நன்றிச்சரம் - நன்றி...நன்றி...நன்றி!

நலந்தானே நண்பர்களே? ஒரு வாரம் ஓடினதே தெரியல... எனக்கு! அது சரி… ஏன் இப்போ போய் நலம் விசாரிக்கிறேன்னு பார்க்கறீங்களா? என் கூட வலைச்சரத்தில் இத்தனை நாள் செலவழிச்ச பிறகும் நல்லாதான் இருக்கீங்களான்னு தெரிஞ்சுக்கத்தான்! :)

முன்னரே சொன்னபடி நிறைய புதிய பதிவர்களை என்னால் அறிமுகப்படுத்த முடியாததற்கு மன்னிக்கணும். நான் சொன்ன பெரும்பாலான பதிவர்கள் ஏற்கனவே பிரபலமானவங்கதான். சிலரைச் சந்திச்சிருக்கேன், சிலரை இணையம் வழி பழக்கம், சிலர் எனக்குமே புதுசு…

நேரத்தின் மேலதான் பழி போடணும். இதுக்கே அலுவலகத்தில் இங்க கொஞ்சம், அங்க கொஞ்சம்னு நேரம் திருடி (போட்டுக் குடுத்துடாதீங்கப்பா!), இராத்திரி கண்ணு முழிச்சு (இன்னும் தூங்காம என்ன பண்ணிக்கிட்டிருக்க? நாளைக்கு ஆபீஸ் போக வேண்டாமா?), இப்படித்தான் நிறைய எழுதினேன். போன திங்கட்கிழமை எங்களுக்கு விடுமுறையா இருந்தது ரொம்ப உதவியா இருந்தது. அன்றைக்கு மட்டும் கிட்டத்தட்ட ஆறு மணி நேரம் எழுதறதுக்கு செலவழிச்சிருப்பேன். ஆசை இருந்தாலும், நேரமின்மை காரணமாகத்தான் அனைவருடைய பதிவுகளுக்கும் தொடர்ந்து வர முடியறதில்லை. அப்பப்ப வர்றதோட சரி. அதனால தயவு செய்து மன்னிச்சுக்கோங்க!

அதே போல, ஒவ்வொருவரையும் பற்றி, ஒவ்வொருவரின் எழுத்தையும் பற்றி சிந்திக்கிறதுக்கு சாதாரணமா வாய்ப்போ நேரமோ கிடைக்கிறதில்லை. அந்த வாய்ப்பை ஏற்படுத்திக் கொடுத்த இந்த வலைச்சர ஆசிரியர் பொறுப்புக்கும், என்னையும் நம்பி அதனை ஒப்படைத்த சீனா ஐயா அவர்களுக்கும் மிகவும் நன்றி!

ஒவ்வொரு நாளும் பதிவிட்ட பிறகு தமிழ் மணத்தில் சேர்த்து (பெரும்பாலும் மறந்துடும் எனக்கு), பிறகு சரத்தில் தொடுத்த ஒவ்வொரு பூவிற்கும் வண்டாய்ப் பறந்து சென்று சளைக்காமல் சேதி சொன்ன திண்டுக்கல் தனபாலன் அவர்களுக்கு நன்றிகள் பல!

இந்த ஏழு நாட்களும் என்னோடு இருந்து, பொறுமையாக வாசித்து, ஊக்கமூட்டிய அன்பர்கள் அனைவருக்கும் என் மனமார்ந்த நன்றிகள். 

‘நினைவின் விளிம்பில்…’ வலைப்பூவைத் தொடர ஆரம்பித்திருக்கிற புதிய வாசக நண்பர்களுக்கும் மிகவும் நன்றி.

உலகம் சிறியதுன்னு சொல்வாங்க. வலை உலகமும் சிறியதுதான்… நேரம் இருப்பவர்களுக்கு! எப்படியும் எங்கேனும் சந்தித்துக் கொண்டேதான் இருப்போம்... அப்படி மீண்டும் சந்திக்கும் வரை உங்களிடமிருந்து தற்காலிகமாக விடை பெறுகிறேன்!

எல்லோரும் நன்றாக இருக்க வேண்டும்!

வாழ்க வளமுடன்!

அன்புடன்
கவிநயா