அனுபவமும் பழமொழியும் !

"இருக்கும் வரை தெரியாது பெற்றவரின் அருமை பெருமை " ! என்று பழமொழி சொல்லி கேள்விப்பட்டிருக்கேன்.   எங்க அப்பா மரணத்தருவாயில்.  அது தான் அவரின் இறுதிப் பேச்சு என அறியாத பேதையாக நான் இருந்து விட்டேன். அப்போது அவர் "ஏம்மா ! வந்த உடன் இப்படி போறேன். போறேன்னு சொல்லிட்டு போய் விடுகிறாய். கொஞ்சம் நேரம் இருந்துட்டு போம்மா என்று அழைக்க"  போப்பா நான் நாளை வருகிறேன் என்று வந்துவிட்டேன். இன்று தினம் தினம் நான் என் அப்பாவுடன் பேசினாலும் மறு வார்ததை பேச மறுக்கிறார். புகைப்படமாக இருந்து கொண்டு .  என்னைப்போல மற்றொரு தோழியும் இந்த பழமொழியை அனுபவப்பூர்வமா அனுபவிக்கிறாங்க போல..

நான் இல்லம் சேரும் வரை
வாசற் படியில் படுத்துக்கிடக்கும்
உன் விழிகள் இல்லா வெறுமை
சுடுகிறது இடி மின்னல்களின்
மொழிதல் வழி !

இவ்விதம் வரிகளால் தம் நினைவுகளை நம்முடன் பகிரும் தோழி.

நடுத்தர வர்க்கத்திற்கு மட்டுமே சொந்தமானவைகளில் இதுவும் என்று இதற்கு காசு பணம் தேவையில்லை. எந்த கட்டாயமும் இல்லை. யாருக்கும் பயப்படவும் தேவையில்லை. அப்படி என்னவாக இருக்கும் ஆமாங்க அது கனவு தான். ஆனால் அதற்கும் நடுத்தர வர்க்கத்தினருக்கு உறக்கம் வரவேண்டுமே ? இப்படியாக நடுத்தர வர்க்கத்தின் நிலையை இம்மியும் பிசகாமல் கவிதையாக சொல்றாங்க . வாங்க கேட்போம்.

 தோழமை எந்த வயதினருக்கும் சொந்தமானது தவழும் பிள்ளைகள் கூட அக்கம் பக்கத்து குழந்தைகளை சிநேகம் கொண்டு விடும் எளிதில் அந்த தோழமை வளர்ந்து பெரிதாகி பள்ளி நாட்களை வரை இனிதாக தொடரும். அத்தோடே சில பிரிந்து விடும். சில நட்புகள் மனதில் மட்டுமே வாழும். சில எங்கு இருந்தாலும் அவ்வப்போது தொடர்பில் இருக்கும். இப்படியான ஒரு தோழமையின் உணர்வுகளை இங்கே காண்போம் வாருங்கள்.

அகர முதல கற்க ஆர்வமுடன் பள்ளிக்கு அனுப்பிய பெற்றோர் .இன்று ஆங்கில மோகத்தில் "மம்மி டாடி "என்று தன் பிள்ளை அழைக்க நீண்ட வரிசையில் காத்துக்கிடக்கும் பெற்றோர்கள் எத்தனை பேர் . அவர்கள் கனவு எவ்விதம் பலிக்கிறது வாருங்கள் பார்ப்போம்.

 இன்று பெண் பார்க்க வரும் மாப்பிள்ளை அவரே தனக்கு எந்த வித கெட்ட பழக்கமும் இல்லங்க. என்று தன்னை அறிமுகம் செய்து கொண்டால் உடனே நம்ம ஆளுங்க அப்ப ஏதோ பழக்கம்இருக்கும் போல எப்படி கண்டு பிடிப்பது என்று சிஐடி வேலை பார்க்க ஆரம்பிப்பாங்க. அது தான் இந்த காலம் இப்படி தான் அனுபவித்த ஒரு நிகழ்வை  சொல்றாங்க அப்படி என்ன தான் சொல்றாங்க ?

வாங்க.