மகளிர் அணி..

அந்த ஊரின் லேடீஸ் க்ளப் தன்னுடைய ஐந்தாவது ஆண்டுவிழாவை மிக சிறப்பாக நடத்த திட்டமிட்டிருந்தது. ஆகையால், அந்த புகழ்பெற்ற மண்டபமொன்றில் விழா ஏற்பாடாகியிருந்தது. பந்தல்களும், பந்தல்களில் தொங்கும் ஒளிச்சரங்களும் கண்ணைப்பறித்தன. அனைவரும் மண்டபத்தின் உள்ளும் வாசலிலுமாக கூடியிருந்து சிறப்புவிருந்தினருக்காக காத்திருந்தார்கள். அந்த ஊரில் சிறிய அளவில் பத்திரிகை நடத்திவரும் ஒருவரை விருந்தினராக அழைத்திருந்தார்கள். காரில் வந்திறங்கிய விருந்தினருக்கு மாலைமரியாதைகளை அளித்தபின், உள்ளே அழைத்துச்சென்றார்கள் விழாக்குழுவினர்.

பேச்சும் பாராட்டுக்களும், பொன்னாடைகளுமாக விழா நிறைவுற்றது. விழாக்குழுவினரில் ஒருவர் சிறப்புவிருந்தினரிடம் ஏற்கனவே விழாவுக்குப்பின் ஒரு கலந்துரையாடல் இருப்பதாகவும், அதில் அவர் அவசியம் கலந்துகொள்ள வேண்டுமென்றும் கூறி அனுமதி வாங்கியிருந்தார்.

அனைவரும் ஓய்வாக நாற்காலிகளை எடுத்துப்போட்டுக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தார்கள். அதில் ஒரு பெண் சிறப்புவிருந்தினரை வந்ததிலிருந்தே வைத்தகண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். கடைசியில் ஆர்வம் தாங்காமல் கேட்டுவிட்டார்.

"மேடம்... நீங்க ரொம்ப ஸ்லிம்மா இருக்கீங்களே.. தவறாம ஜிம்முக்கெல்லாம் போவீங்களா!!..."

"இல்லைம்மா,.. கோவை2தில்லி சொல்லியிருக்கிற தோய்ப்பு நடனத்தை தினமும் மூணுதடவை செய்வேன். அவ்ளோதான். அப்புறம், மாதேவி சொல்லியிருக்கிறமாதிரி அகத்திப்பூவை அடிக்கடி சமைச்சு சாப்பிடுவேன். இப்படி , எளிமையாத்தான் உடல் ஆரோக்கியத்தை பாதுகாத்துட்டு வரேன். மத்தபடி பெரிய காரணம் எதுவுமில்ல.. "

இன்னொரு பெண் பக்கத்திலிருந்த தோழியிடம் கிசுகிசுத்தாள்,.."எவ்ளோ நிறமா இருக்காங்க.. தெனமும் பால்ல தங்கத்தை கரைச்சுக்கலந்து குடிப்பாங்களோ"

"அடிப்போடி இவளே...  நெறைய க்ரீமெல்லாம் இப்போ மார்க்கெட்டுல கிடைக்குதுல்ல. அதுல ஏதாவது உபயோகப்படுத்துவாங்களாயிருக்கும்"

மென்சிரிப்புடன் விருந்தினர் சொன்னார்.. "ஏம்மா நிறம் நிறம்ன்னு அடிச்சிக்கிறீங்க??.. அம்பிகா சொல்லியிருக்காப்ல நெறத்துல என்னயிருக்கு. மனசுதான் நல்லாருக்கணும்.."

"மேடம்.. வீட்டுல இருக்கிற சில உறுப்பினர்களையே எங்களால சிலசமயம் சமாளிக்க முடியலை. இவ்ளோ பெரிய பத்திரிக்கையையும், அதுல வேலைபார்க்குற ஆட்களையும் நீங்க எப்படித்தான் சமாளிக்கிறீங்களோ.."

என்னோட ஸ்டாஃப் எல்லாருமே நல்லவங்கதான். ஆனா, சிலசமயங்கள்ல ரேகாராகவன் சொன்னமாதிரி செல்போனை வெச்சுக்கிட்டு அலம்பல் பண்றதும், ஸாதிகா சொல்லிருக்கிறமாதிரி வேலை செய்யாமலேயே, செய்யறமாதிரி படம் காட்டுறதும் சிலசமயங்கள்ல நடக்கும். என்ன பண்றது..!!, நம்ம இந்திரா சொல்லியிருக்கிறமாதிரி அசலெது, போலி எதுன்னு கண்டுபிடிக்கிறது கொஞ்சம் கஷ்டமாத்தான் இருக்கும். மத்தபடி அவங்கல்லாம் என்னோட குடும்பத்து ஆட்கள் மாதிரிதான்"

"உங்க பத்திரிக்கை அனுபவத்துல மறக்கமுடியாத சம்பவம் ஏதாவது இருக்கா??..."

"ஓ.. இருக்கே. ஒரு சமயம் ஒரு குழந்தை எங்க ஆபீசுக்கு வந்தான். பதினாலு, பதினஞ்சு வயசிருக்கும். எல்லா அப்பாக்கள், அம்மாக்கள் மேல ஏதோ கோவம் போலிருக்கு. எங்களை புரிஞ்சுக்க மாட்டேங்குறாங்க. அவங்களுக்கெல்லாம் உறைக்கிறமாதிரி உங்க பத்திரிக்கையில ஏதாவது எழுதுங்கன்னு சொல்லிக்கிட்டு என்னோட ரூமுக்கே நேரா வந்துட்டான். ரொம்ப துணிச்சல்காரப்பையன். அவன் சொல்லச்சொல்ல, எனக்கு ஹேமா சொன்னதுதான் ஞாபகம் வந்தது. சிரிச்சுட்டா அவன் மனசு சங்கடப்படக்கூடாதேன்னு என்னைக்கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு அவனை சமாதானப்படுத்தி அனுப்பிவெச்சேன். இன்னிக்கு நினைச்சாலும் எனக்கு சிரிப்புதான் வருது :-))"

"அதேமாதிரி லஷ்மியம்மா அவங்க மருமகளுக்கு தமிழ் கத்துக்கொடுத்த கதையையும் ஒரு கட்டுரையா எழுதி அனுப்பியிருந்தாங்க. ரொம்ப சுவாரஸ்யமாயிருந்ததால எங்க பத்திரிக்கையில் பிரசுரிச்சோம்.."

"மேடம்,... எங்க வானதியக்கா அமெரிக்காவுல ஒரு கல்யாணம் அட்டெண்ட் செஞ்ச கதையும் ரொம்ப சுவாரஸ்யமாயிருக்கும். உங்க பத்திரிக்கையில் வெளியிடுவீங்களா?.."

"எழுதியனுப்புங்க.. நிச்சயமா பிரசுரிக்கிறோம். இப்ப டைம் ஆயிடுச்சு. நான் கெளம்பறேன்.. வணக்கம்".

அனைவரும் கோரசாக, "வணக்கம்...".