வலைச்சரத்தில் நான்

வலைச்சர வாசகர்களுக்கு வணக்கம்.

புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்.
இந்த புது வருடம் எல்லோருக்கும், எல்லா வளங்களையும், எல்லா நலங்களையும் தரட்டும்.

என்னை வலைச்சர ஆசிரியராக இந்த வாரம் அழைத்து இருக்கும் திரு. சீனா அவர்களுக்கும், அவரிடம் என்னைப் பரிந்துரை செய்த திரு. வை. கோபாலகிருஷ்ணன் அவர்களுக்கும் நன்றிகளும், வணக்கங்களும்.

என்னைப் பற்றி:

என் சொந்த ஊர் பாளையங்கோட்டை. நான் பிறந்தது திருவனந்தபுரம். என் அப்பாவுக்கு ஊர் ஊராக மாற்றல் ஆகும் உத்யோகம். செட்டில் ஆனது மதுரை. பள்ளிப் படிப்பு பல ஊர்களில். பாதியில் திருமணம். என் கணவர் கல்லூரிப் பேராசிரியாராக இருந்து ஓய்வு பெற்று விட்டார்கள். இப்போது வேறு ஒரு கல்லூரியில் சிறப்பு விரிவுரையாளாராய் இருக்கிறார்கள். நான் திருமணத்திற்குப் பின் பள்ளிப் படிப்பை முடித்து, B.A பொருளாதாரம் படித்தேன், அதுவும் ஒரு வருடப்படிப்புடன் நின்று விட்டது. காலையில் பிள்ளைகள் பள்ளிக்கும், கணவர் கல்லூரிக்கும் சென்றவுடன் ஆங்கிலத் தட்டச்சு, தமிழ்த் தட்டச்சு, தையல், என்று போனேன். நான் போகும்போது பள்ளி பிள்ளைகள் ’குட் மார்னிங் டீச்சர்’ என்பார்கள் . என்னைப் பார்த்தால் டீச்சர் போல் தோன்றி இருக்கிறது. குழந்தைகள் மனதில் பட்டது பலித்து விட்டது. நான் ஆசிரியர் ஆகிவிட்டேன். எப்படி என்று கேட்கிறீர்களா? உலக சமுதாய சேவா சங்கத்தில் சேர்ந்து யோகா , தியானம், முத்திரைகள் படித்து அதில் ஆசிரியர் பயிற்சி, பொறுப்பாசிரியர் பயிற்சி எல்லாம் எடுத்தேன்.

கடமைகள் முடிந்து விட்டன( இப்போது தான் பொறுப்புகள் அதிகமாகிறது) . சமுதாயத்திற்கு ஏதாவது பணி செய்யலாம் எனறு முடிந்த சர்வீஸ் செய்து கொண்டு இருக்கிறேன்.

விடுமுறைக்கு வந்த என் மகள் அம்மா நீங்களும் வலைத்தளத்தில் எழுதலாமே ஒன்றும் கஷ்டம் இல்லை என்று என்னை வலைத்தளம் ஆரம்பிக்க வைத்தாள்.
அவளும் வலையில் எழுதுபவள் தான் சிறுமுயற்சி வைத்து இருக்கும் முத்துலெட்சுமி.

என் மருமகள் ”திருமதி பக்கங்கள்” என வலைத்தளத்திற்குப் பெயர் சூட்டினாள், என் கணவரது பெயரையும் என் பெயரையும் சேர்த்து. எனக்கு வலைக் கல்வியை மகள், மகன், மருமகள், பேத்தி சொல்லிக் கொடுத்தார்கள். அவர்களுக்கு நன்றி. என்னை எழுத ஊக்கப் படுத்தும் என் கணவருக்கு நன்றி.

2009 மே மாதம் 31 ம் தேதி ’கிளிக்கோலம்’ என்று கிளிக்கோலம் போட்டு, மகரிஷியின் மாக்கோலமாய் விளைந்த மதி விருந்து கவிதையுடன் என் வலைத் தளத்தை ஆரம்பித்தேன்.

//எண்ணமே இயற்கைதன் சிகரமாகும்
இயற்கையே எண்ணத்தில் அடங்கி போகும்.//


முதல் முதலில் வந்து வாழ்த்தியது தெகா.
’அம்மா, அழகான எண்ணங்கள்.
இந்த அடிப்படை உண்மையை ரொம்ப உறுதியா நம்புறேன்!
உங்க எண்ணங்களையும் எங்களோட பகிர்ந்துக்கோங்க..’
June 2, 2009 8:55 AM

என் பதிவுக்கு வந்த முதல் பின்னூட்டம். அவருக்கு நன்றி.
அடுத்து சென்ஷி -வலைப்பதிவுலத்திற்கு வணக்கத்துடன் வரவேற்றார்.
மங்கை  ஜோதியில் ஐக்கியமாக வாருங்கள் என்றார்கள்.
நானானி , சந்தனமுல்லை, கோபி நாத்  கோலத்தைப் பாராட்டி என்னை வரவேற்றார்கள்.
ராமலக்ஷ்மி
கிளிக் கோலம் உங்களை காட்டிக் கொடுத்து விட்டது. நீங்கள் யாரென்று என்று எழுதி இருந்தார்கள். அவர்களை பதிவர் சந்திப்பில் பெங்களூரில் சந்தித்த போது நானும் பதிவு எழுத ஆரம்பித்து விட்டேன் என்று சொன்னதை வைத்துக் கொண்டு அடையாளம் கண்டு கொண்டார்கள்.

தீபாவின் பின்னூட்டம்:
‘வணக்கம் அம்மா,
வலைப்பதிவுலகிற்கு உங்களை அன்புடன் வரவேற்கின்றோம்.
நீங்க ஸ்கூல்லே படிச்ச காலத்திலே நோட்டுபுத்தகத்திலே கிறுக்கினதை இனிமேல் வலைப்பதிவுகள் மூலமாக பதியுங்கள்.. இது கிழியாது,செதிலரிக்காது..எப்பவுமே பர்மனெண்ட்..

வாழ்த்துக்கள்
மேலும் மேலும் பதியுங்கள்
தீபா கோவிந்த்
July 14, 2009 9:07 PM’

தீபா சொன்னது போல் படித்ததை, நோட்டுப் புத்தகத்தில் கிறுக்கி வைத்ததை எழுதிக் கொண்டு இருக்கிறேன்.

வலைஉலகம் பெரிய கடல் அதில் துளிதான் நான் கற்றுக் கொண்டது. தினம் அதில் கற்க வேண்டியது நிறைய உள்ளது.”கற்றது கை மண் அளவு கல்லாதது உலகளவு” என்பது போல் நான் கற்றுக் கொண்ட வலைக் கல்வி ஒருகைப் பிடி அளவு கூட இல்லை. எத்தனை திறமைகள் ஒவ்வொருவரிடமும்! எல்லோரும் நன்கு எழுதுகிறார்கள்.

அந்த காலத்தில் தாங்கள் எழுதிய கதை, கட்டுரை கவிதைகளை பத்திரிக்கையில் வருவதற்கு எவ்வளவு சிரமப்பட்டு இருக்கிறார்கள் ! இப்போது அப்படியில்லை. நமக்கு என்று ஒரு தளம் நம் எண்ணங்களை ,அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொள்ள முடிகிறது. உடனுக்கு உடன் அதற்கு விமர்சனமும் கிடைக்கிறது. பத்திரிக்கையில் எழுதினால் அடுத்தவாரம் தான் வாசகர் கடித்தில் காணமுடியும். வாழ்க்கையில் நம்மாலும் எழுத முடியும் என்ற நினைப்பே மனதுக்கு உற்சாகத்தையும், தெம்பையும் தருகிறது. பத்திரிக்கைகளும் நம்மை வரவேற்கின்றன. என்னுடைய மார்கழிக் கோலங்கள் லேடீஸ் ஸ்பெஷலில் இடம் பெற்றது, போன மார்கழியில். தேவதையில் ’குருந்தமலை குமரன்’ என்ற என் ஆன்மிகப் பதிவும், ’தண்ணீர் சிக்கனம் வேண்டும் இக்கணம்’ என்ற பதிவிலிருந்து ஒரு சிறு பகுதியும், ’எண்ணம் முழுதும் கண்ணன் தானே’ என்று என் பேரனைப் ப்ற்றி எழுதிய பதிவிலிருந்து ஒரு சிறு பகுதியும் வெளி வந்தன. நம் எழுத்தை பத்திரிக்கையில் பார்க்கும் போது மனதுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

இதுவரை 82 போஸ்ட்கள் எழுதி இருக்கிறேன். அவற்றில் சில:

குழந்தைகள் உடல் நலத்திற்கு விளையாட்டு மிக அவசியம் என்று சொல்லும்” ஓடி விளையாடு பாப்பா”

சாலை பாதுகாப்பு தொடர் பதிவில் ”வேகம் விவேகம் அல்ல” சாலை பாதுகாப்பு சட்டத்தை மதித்து நடக்க வலியுறுத்தும் பதிவு.

’வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே!’ காதல்,கடவுள்,அழகு பணம் ஒன்றோடு ஒன்று தொடர் உடையதைப் ப்ற்றி எழுதியது.

‘பேரக்குழந்தையின் குறும்புகள்”

சர்வதேச முதியோர் நாளுக்காக ”முதியோர் நாள்”

ஆன்மீகப் பயணத் தொடர்கட்டுரையில் திருக்கயிலைப் பயணக் கட்டுரை எழுதியது எல்லாம் மனதுக்கு நிறைவு தந்தது.

எனக்கு வாய்ப்பு அளித்த திரு. சீனா அவர்களுக்கும், என்னைப் பரிந்துரைத்த
திரு. வை.கோபாலகிருஷ்ணன்  அவர்களுக்கும், என் குடும்பத்தார்களுக்கும், என பதிவுகளுக்கு தொடர்ந்து வந்து பின்னூட்டங்களால் என்னை ஊக்கப்ப்டுத்தினவர்களுக்கும், வலைச்சரத்தில் படிக்க வரும் புதிய அன்பர்களுக்கும் பூங்கொத்து கொடுத்து வரவேற்கிறேன்.

கடல் போன்ற பதிவுலகத்தில் கரையோரமாய்க் கால் நனைத்துப் படித்துச் சுவைத்த என் நினைவில் உள்ள பதிவுகளைப் பற்றி உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளலாம் என்று இருக்கிறேன்.

தொடர்ந்து வந்து ஆதரவு தருவீர்கள் தானே!