க'விதை'கள் விளைந்து கிடக்கின்றன.

          என் பெயர் மதுமதி என்ற எனது அறிமுக படலத்தை வாசித்து கருத்திட்டு உற்சாகப்படுத்திய தோழமைகளுக்கு நன்றி..

க'விதை'கள் விளைந்து கிடக்கின்றன


          'எங்கெங்கு காணினும் சக்தியடா' என்றான் பாரதி. இப்போது பாரதி இருந்து வலைச்சரத்தின் ஆசிரியர் பொறுப்பு ஏற்று பல வலைப்பூக்களுக்கு  பயணம் செய்திருந்தால் 'எங்கெங்கு காணினும் கவிதையடா' என்றுதான் சொல்லியிருப்பான் என்றே எனக்குத்தோன்றியது.பெரும்பான்மையான  வலைப்பூக்களில் கவிதைகளே பூத்துக் குலுங்குகின்றன என்று சொல்வதை விட நம் பதிவர்கள் விதைத்த க'விதை'கள் பதிவுலகமெங்கும் விளைந்து கிடக்கின்றன என்றுதான் சொல்லவேண்டும்..என் கண்களுக்கு எட்டிய வரைக்கும் அறுவடை செய்திருக்கிறேன். வாருங்கள் ருசித்து பசி தீர்ப்போம்.
        உலகமொரு நாடக மேடை அதில் நாமெல்லாம் சாதாரண பாத்திரங்களே என்றான் சேக்ஸ்பியர். எப்போது வேண்டுமானாலும் போட்ட வேடம் கலையலாம்ம் என்று நன்றாகவே தெரிந்திருந்தாலும் வேடத்தைக்கட்டிக் கொண்டு மனிதன் போடுகின்ற ஆட்டம் அதிகம் தான்.அவசர உலத்தில் இயற்கையை மறந்து செயற்கையாய்த்தான் நாட்களை செலவு செய்து கொண்டு இருக்கிறான் மனிதன். நூறு பேரில் எத்தனை பேர் இயற்கையாக நகைக்கிறார்கள் என்றால் சொற்பம் தான்.ஆளைக் கண்டவுடன் புன்னகைக்க வேண்டுமே என்று அவசர அவசரமாக ஒரு புன்னகையை உற்பத்தி செய்து உதடுகளை பணித்து பற்களால் பகிர்ந்து கொள்கிறான்.கட்டளைக்குட்பட்டு பாவம் உதடுகள் நடிக்கிறது. நான் புன்னகை என்று சொன்னதைத்தான் பூச்சரம் தொடுக்கும் சகோதரி பூங்குழலி அதை இளிப்புகள் என்கிறார் அது மட்டுமா
"பல வேடதாரிகளின்
 மேடையாக இருக்கிறது
 காலம்
 பல்லிளுப்புகளும் பாசாங்குகளும்
 கடவு சீட்டாக"
          என்று ஆரம்பித்து தலைப்புகளை வகைப்படுத்துவது போல இளிப்புகளை வகைப்படுத்துகிறார்.

சகோதரி யசோதா காந்த்

           சாதாரண பெண்ணவளுக்கே பாதுகாப்பில்லாத போது பார்வையற்ற பெண்ணுக்கு என்ன பாதுகாப்பிருக்கப் போகிறது இந்த நாட்டில்.தனக்கேற்பட்ட பாதிப்பையே தனக்கு பாதுகாப்பாய் பயன்படுத்திக் கொள்கிறாள் அப்பெண் என்று வெளிச்சம் இட்டு காட்டுகிறார் எண்ணப் பறவைகள் சிறகடிக்க வண்ணவண்ண கனவுகளோடு விண்ணில் பறக்கும் சகோதரி இதமான அலைகள் யசோதாகாந்த்.
           ஆனாலும் அவரது தேடல் இன்னும் தீரவில்லை. போய்ப் பாருங்கள் அவரது தேடல் எதுவென்று..
                       
         கிராமத்தில் விதைத்து கிராமத்தில் விளைந்தது எல்லாம் நகரத்திற்கு வந்து சேர்கிறது..வந்து சேர்ந்தது எல்லாம் விளைந்த நிலத்திற்கு மீண்டும் திரும்புவதில்லை.விளைந்த பொருளுக்கு நகரத்தில் மதிப்பு கூடுகிறது.

தென்றல் சசிகலா

விளைவித்த நிலமோ இன்னும் மழையை எதிர்பார்த்தபடி வறண்டு போய்தான் கிடக்கிறது. கிராமத்தில் விதைத்து கிராமத்தில் விளைந்தது நகரத்திற்கு வந்தது என்பது பயிர்கள் மட்டுமல்ல தோழர்களே மனித உயிர்களும்தான்.விதைத்தது அவர்கள்..விளைந்தவன் அவன்.நகரத்திற்கு சென்றவனின் பாதங்கள் மீண்டும் கிராமம் வாராதா கண்கள் தன்னைப் பாராதா அம்மாவென உதடுகள் கூறாதா என்று மழையை எதிர்பார்க்கும் நிலம் போல அங்கே தாய்மை முதுமையில் முனகிக் கொண்டிருக்கிறது. குழந்தையை இளமை தாலாட்டியது.முதுமையை இளமை தாலாட்டுவது தானே முறை.அதைத்தான் தென்றல் சசிகலா முதுமையைத் தாலாட்டுங்கள் என்கிறார்.
       

சகோதரி திவ்யா@தேன்மொழி

         சமுதாயத்திற்காக வாழவில்லை நமக்காகத்தான் வாழ்கிறோம் என்கிறோம். நாம் என்றாலே சமுதாயம் என்றாகிவிடுகிறது. கணவனோடு சேர்ந்து வாழும்போது சுமங்கலி என்று சொல்லும் சமுதாயம் தன் கணவன் தன்னை விட்டு உயிர் துறந்த மறு கணமே அவளுக்கு கொடுக்கும் நினைவுப் பரிசு என்னவென்று அவருக்கான பாணியில் கடலூரில் இருந்து சொல்லுகிறார் வலையுலகத்தின் புது வரவு சகோதரி தேன்சிட்டு திவ்யா@தேன்மொழி..
            ஆணுக்குத்தான் அதிகாரம் பெண்ணுக்கல்ல என்று இந்த நூற்றாண்டிலும் ஆண்கள் சொல்லிக்கொண்டு இருப்பதையும் ஆணுக்குப் பெண் சரிநிகர்தான் என்று மகளிர் அமைப்புகள் போர்க்கொடி தூக்குவதையும் கவனித்துக்கு கொண்டுதான் இருக்கிறோம். இருபாலரும் அதிகாரம் யாருக்கு என்று இங்கே அலைமோதிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் மூன்றாம் பாலொன்று அடிப்படை உரிமைகளுக்காகவும் சமுதாய அங்கீகாரத்திற்காகவும் போராடிக் கொண்டிருப்பதை ஏனோ எப்போதும் இவ்விருபாலரும் கண்டு கொள்வதில்லை அரசும் பொருட்படுத்திக் கொள்வதில்லை.   மரியாதைக்கு உரியவர்களை 'திரு' முன்னால் சேர்த்து அழைப்பது வழக்கம்..மூன்றாம் பாலினத்தாரை திருநங்கை என்றுதான் அழைக்கிறோம் ஆனாலும் அவர்களுக்கான மரியாதை என்னவோ மட்டுப்பட்டுத் தான் இருக்கிறது.. அர்த்தனாரி என்று அழைத்து சிவனிடம் சரணடைபவன் கூட திருநங்கையரை கேலிக்கும் கிண்டலுக்குதான் ஆளாக்குகிறான்.இதைக் கண்ட சகோதரி பேரொளிஎஸ்தர் சபி உறங்கியது போதும் விழித்தெழு திரு நங்கையே என்று எழுப்பி 
"இந்நாளில் அகிம்சை விடியாதம்மா
 வளையல் விற்று
 வாளை வாங்கி போராடம்மா" என்று புது இரத்தம் பாய்ச்சுகிறார்.

சகோதரி ஸ்ரவாணி

    அரசிடம் உதவி கேட்டு விண்ணப்பம் செய்வோம் வங்கியில் கடன் கேட்டு விண்ணப்பம் செய்வோம் குழந்தையை பள்ளி சேர்க்க விண்ணப்பம் செய்வோம். ஆனால் தமிழ்க் கவிதைகள் தங்கச்சுரங்கம் சகோதரி ஸ்ரவாணி கணிப்பொறி வல்லுநர்களிடம் ஒரு மென்பொருள் கேட்டு சென்னையிலிருந்து விண்ணப்பம் செய்கிறார்.அது எதற்கான மென்பொருள் என்று தெரிய விண்ணப்பத்தை பிரித்துப் பாருங்கள்..

        அடடே..

        ஆகா..

        இனிமை.

   என்று அகர வரிசையில் பாராட்டு பெறும் அளவுக்கு சகோதரி ஸ்ரவாணி அகர வரிசை வெண்பாக்கள் எழுதியிருக்கிறார்.வலைப்பூ ஆரம்பித்த புதிதில் எழுதியதால் என்னவோ நிறைய பார்வைகளை சந்திக்காமல் இருக்கின்றன வெண்பாக்கள்.இப்போது உங்கள் பார்வைகளை கொண்டு செல்லுங்கள் அகர வரிசை வெண்பாக்கள் ஆனந்தம் கொள்ளட்டும்..     

       பெறும் பாராட்டுகளும் வாழ்த்துகளும் நமக்கானதல்ல..அவற்றை நமது  பெயர்தான் பெற்றுக்கொள்கிறதாம்.

"கிரீடமும்

முள்முடியும் உனக்கன்று

உன் பெயர்க்கே"

சகோதரி சக்தி

       என்று புதுச்சேரியில் பெயர் துறப்பு விழா வில் சொல்லுகிறார் 

சகோதரி குறள் சக்தி.

      "வானத்தை வசப்படுத்தி

       தனக்குள் வைத்திருக்க

       பறவைகளுக்கு 

       சின்ன சிறகுகள் போதாது

       அதைப்போல

       உன் காதலை வசப்படுத்தி வைக்க

       சின்ன இதயம் போதாமல் தவிக்கிறேன் என்று யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து கதைக்கிறார் தோழி காதல் தேசம் மதிவதனி.

சகோதரி மதிவதனி

         "நிகழ்காலத்தின் நிலைவாயிலில் நின்று கொண்டு

         என்றேனும் ஓர் நாள் உறுதியாய் வரவிருக்கும்

         விமோசனத்துக்காக தவமிருக்கிறேன்..

         சாப விமோச்சனமோ பாவ விமோச்சனமோ அல்ல" 

         கால விமோச்சனம்

ஆஸ்திரேலியாவிலிருந்து சொல்கிறார் சகோதரி கீதமஞ்சரி..

         இரவுக்கும் பகலுக்குமான அன்றாடப் போராட்டத்தைப்பத்தி புதியதொரு பாணியிலே உயிர்ப்பதும் மரிப்பதுமாய். என்று தலைப்பிட்டு தன் எழுதுகோலை எழுத பணிக்க அது சகோதரியிடம் வார்த்தைகளை வாங்கி இறைத்திருக்கிறது.போய்ப் பாருங்கள் கற்பனை கரை புரண்டு ஓடும்..

    அவசரத்தில் விடிந்த அதிகாலை யைப் பார்க்கிறான் ஒரு கவிஞன் அந்த கவிஞன் மூக்கிருந்தும் மூச்சுக் காற்று வாங்க அனுமதியில்லாத இனத்தில் பிறந்தவன் என்று தன்னை அறிமுகப்படுத்திக் கொள்கிற கவி அழகன்.

தோழர் கவி அழகன்

"காலைப்பொழுதில் கடைக்கு சென்று

பாலும் வெதுப்பியும் வாங்கிவந்து

சூடாய் கோப்பி குடிக்கும்போது-அவள்

ஸ்பரிசமென்று நா உணர்ந்துகொள்ளும்" 

வெட்கம் இன்றி வெளிநாடு வந்து நினைத்துப் பார்க்கிறார்.

பயங்கரவாதத்திற்கு எதிராக என்னதான் ஒன்று திரண்டு மக்கள் போராடினாலும் பயங்கர வாதம் ஒடுங்கியபாடில்லை மக்கள் இரத்தம் சிந்ததுவது நின்றபாடில்லை.

  "மிருக வேட்டையாடி

    பசியாறினான்
   ஆதி மனிதன்.
   மனித வேட்டையாடி
   குஷியாகிறான்
   நவீன மனிதன்."

என்று தன் மனக்குமுறலை அபுதாபியிலிருந்து மனித ரத்தம் புகட்டாதீர்கள் என்று கவிதையாலே சொல்லி பயங்கரவாதிகளின் மேல் கோபம் கொள்ளும் ரியாஸ் தன் காதலியிடம் மழலையாகிறேன் என்கிறார்..

    தாலாட்டு கேட்டுதான் தமிழரெல்லோரும் வளர்ந்திருப்போம்..சேகர் தமிழிலே ஒரு தாலாட்டை சமீபத்தில் கேட்டேன்..

"தாய்மொழி நான் சொல்ல
கனிமொழி நீ பேச
தமிழ்மொழிதான் வளர
தாய்மொழி நீ கற்று
தரணி ஆள்வாய்
தமிழ் மகனே கண்ணுறங்கு"

என்று பாடி முடித்தவிதம் அருமை.தமிழ்த் தாய்மார்கள் இப்படி தாலாட்டினால் நான் தமிழன் என்ற உணர்வு குழந்தையின் ரத்தத்திலேயே ஊறிவிடும்..தன் தோழியைப் பார்த்து

"இவைகளை நினைத்தால்
 இமைகளும் வலிக்கினறன
 உடல்கள் நடுங்குகின்றன
 கண்கள் குளமாகின்றன"

தோழர் தனசேகர்

என்று புலம்பித் தள்ளுகின்றார் என்னாயிற்று என்று தெரியவில்லை.வாங்க தோழி யிடமே கேட்டு விடுவோம்.. 
 ------------------------------------------------------------
            முடிந்தவரை புதியவர்களையே திரட்ட முயற்சித்தேன்.இரண்டு மூன்று பேரைத் தவிர மற்றவர்கள் புதியவர்கள் என்றுதான் நினைக்கிறேன்.. அவர்களது பதிவிற்கு செல்லுங்கள் வாசித்து கருத்திடுங்கள்..நன்றி
.
அடுத்த அறிமுக படலம்


          "சிறுகதைகள் சிதறிக் கிடக்கின்றன"


                                    நன்றி...
                    மீண்டும் சந்திப்போம்..
                                மதுமதி
                  தூரிகையின் தூறல்