டூ யூ நோ கார்க்கி?

"இறுக்கமான உங்களிலிருந்து கடைசிப் புன்னகையை எப்போதுதிர்த்தீர்கள்?கடந்தும், நடந்தும், விரட்டியும், கூச்சலிட்டும் போகும் சிறார்களை எப்போதிலிருந்து சலனங்களில்லாது பார்க்கத் துவங்கினீர்கள்? நீளமான வெள்ளை நிற இறக்கைகளைக் கொண்ட தூரதேசப் பறவைகளை ஏனிப்போதெல்லாம் நின்று கவனித்துப் பார்ப்பதில்லை? இந்தப் பனிக்குப் பிறகு தொடர்ச்சியாய் அவைகளை உன்னால் பார்க்கவும் இயலாது என்பது உங்களுக்கு தெரியும்தானே? அட! இந்த கார்க்கியின் பதிவுகளை ஏன் உங்களுக்கு பிடித்துத் தொலைப்பதில்லை?"

சரி..சரி.. இதுக்கே டென்ஷன் ஆனா எப்படி? முன்னாடி நான் எழுதிய பத்தி பின்நவீனம் மாதிரி இருக்குனு பின்னாடி பெரிய ஆளா வரப்போகிற கண்ணாடி போட்ட பதிவர் முன்னாடி ஒரு நாள் என்னிடம் சொன்னார். பின்னாடி நடக்கப் போகும் விஷ்யங்களுக்கு எல்லாம் முன்னாடியே முக்கியத்துவம் நான் கொடுப்பதில்லை என அவர் சொன்னதுக்கு பின்னாடி அந்த கண்ணாடி பதிவரிடம் சொன்னேன். மறுபடியும் டென்ஷனா? சரி வேண்டாம்.

இந்த சோமாரி நமக்கு இன்னாத்துக்கு இத்தயெல்லாம் உடறானுதான யோசிச்சிகினுக்கீரிங்கோ.. அது ஒன்னுமில்ல நைனா. நானும் கடய தொறந்து ஒரு மாசம் என்னென்ன‌வோ வித்தேம்ப்பா. ஒன்னியும் யாவாரம் ஆவல. காண்டாயி, மவனே எதையாச்சும் பண்ணி மாமா பேரு சூடாகானும்னு இத்த போட்டேம்ப்பா. மொத வாட்டி தமில்மணத்துல நம்ம சரக்கும் சூடான லிஸ்ட்ல வந்துச்சு. அப்பாலிக்காத்தான் என்ன செஞ்சா யாவாரம் ஆகும்னு தெர்ஞ்சுது. இப்போ என்னாத்துக்கு காண்டாவுற நீ?

சரி, விஷயத்துக்கு வருவோம். நான் ப்ளாக் எழுத தொடங்கிய போது எனக்கு இருந்த ஒரே ஆசை,இவன் இப்படித்தான் எழுதுவான் என்ற எந்த ஒரு முத்திரையும் என மேல விழக்கூடாது என்பதே. ஒழுங்கா எழுத மாட்டான்னு சொன்னாலும் பரவாயில்லை ஒரே மாதிரி எழுதுவான்னு சொல்லக்கூடாதுனு ஆசை. அதனாலே தொடர்கதை, சிறுகதை, கவிதை, மொக்கை, டீ.ஆர். கவுஜ, காக்டெய்ல், காதல், கார்ட்டுண் கமென்ட்கள், நகைச்சுவை என எல்லாத் தலைப்பிலும் எழுதினேன். இதில் பதிவர்களை கலாய்த்தவை, காதல் போன்ற லேபிளில் எழுதியவைக்கு நல்ல வரவேற்பும் ஆதரவும் கிடைத்தது. சமீபகாலமாக என் புட்டிக்கதைகள் நல்ல ஹிட்டாகியிருக்கிறது. கூட்டிக் கழித்துப் பார்த்தால் நகைச்சுவைதான் எனக்கு சுமாரா வருதோன்னு நினைக்கத் தோன்றுகிறது.