போய் வா அம்பி போய் வா!

ஒரு வாரம் போனதே தெரியலை. வலை சரத்துல என்னாடா எழுத போறோம்?னு ஒரே மலைப்பா இருந்தது. நீங்க அனுமார் மாதிரி! சும்மா தைரியமா குதிங்க!னு தங்கமணி சொன்ன போதும் எனக்கு கொஞ்சம் சந்தேகம் தான். சந்தடி சாக்குல நம்மை வானரம்!னு சொல்ராங்கலோனு.

புதிய சுட்டிகளா குடுக்கனுமேனு ஒரு பதட்டம் வேற. என்னா என் வாசிப்பு வட்டம் சிறியது தான். ஆபிஸ்ல பிளாக் படிக்கறதுக்கு எல்லாம் சம்பளம் தர மாட்டாங்களாம். வேலையும் செய்யணுமாம்.

சக வலை பதிவர்களுக்கு ஒரு சின்ன வேண்டுகோள். ஆயுர்வேத மருந்துகள், பழம் பெரும் கலைகளான களரி, வர்மக் கலை போன்றவற்றை பற்றி தெரிந்தவர் யாரேனும் பதிந்தால் மிகவும் பயுன்னுள்ளதாக இருக்கும். ரொம்பவே தேடி அலுத்து போனேன். பேசாம நாமே இந்த வர்மக் கலையை கற்று கொண்டு பதிவு போட்டு விடலாமா?னு யோசிக்க ஆரம்பித்து விட்டேன். எனக்கும் ஒரு தற்காப்பு கலை தெரியுமாக்கும்னு தாங்கமணியிடம் தைரியமா உதார் விடலாம்.

ஒரு வாரமாய் பின்னுட்டமளித்து உற்சாகமளித்த எல்லோருக்கும் மிகவும் நன்னி. வார இறுதியில் சென்னை பயணம் இருந்ததால் அதிகம் யோசிக்க முடியலை. இந்த வாய்ப்பை என்னை நம்பி அளித்த வலைசர குழுவுக்கு ரொம்பவே தாராள மனசு. அவர்களுக்கும் என் மனமார்ந்த நன்னி.
வர வர ஒரு பதிவை எப்படி முடிப்பதுனு ரொம்பவே திணறுகிறேன். ஒன்னு இலவச கொத்தனார் போல டிஸ்கி போட்டு முடிக்க தெரியனும். இல்லை, கதையும் முடிந்தது, கத்ரிகாயும் காச்சது!னு வல்லிமா மாதிரி சொல்லி முடிக்கணும் போலிருக்கு.
டிஸ்கி: கலப்பை எல்லாம் இல்லை, குகிள் உதவியுடன் தட்டச்சியதால் எழுத்து பிழைகள் இருக்கலாம். எவ்ளோ பிழை இருக்கோ அதற்கேற்றவாறு ஆயிரம் போர்காசுகளில் குறைத்து கொள்ளுங்கள்.