முல்லைக்கொடிகள் (வலைச்சரம்)

இங்கே ஆகச்சிறந்த பெரும்பான்மை படைப்பாளிகளின் ‘முன்’மொழியென்பது கவிதைகளே. (மாற்றுக் கருத்துக்களுக்குமிடமுண்டு) எனக்கான அடையாளத்தினை நான் இங்கே தோண்டியெடுக்கவும், நிலைப்படுத்திக்கொள்ளவும் அதுவே ஊன்றுகோலும்கூட. மிகச்சிறப்பிற்குரிய கவிதைகள் பவளங்களாய் இக்கடலில் நிறைய முளைத்திருக்கின்றன. எளிமையான வார்த்தைகளில் தெள்ளிய நீரோடைபோல், அழகாய் இடுக்குகளின்றி வழுக்கியோடும் கவிதைகளும் இங்கே நிறைய. என்னுடையதை இரு அடிகள் தூரப்படுத்திவிட்டு பிறரின் கவிதைகளையே புலமைக்கும், புரிந்துணர்விற்கும் அப்பாற்பட்டு விரும்பி வாசிக்கும் மனதனானன்றி வேறோர்கள் இருக்கிறார்களாவென்று தெரியவில்லை. அப்படியாயின் சாத்யக்கூறுகள் மிகையுண்டு.

பெரும்பான்மை புரியாக்கவிதைகளை படித்துவிட்டு குழம்பியுமிருக்கிறேன். எழுதியவர்களன்றி வேறெவர்க்கும் புரியாத கவிதைகளும் இவ்வலைப்பூவுலகில் அதிகம்.

கவிஞர் அ. வெண்ணிலா ஒரு கவிதையில் ஆண்கள் மீதுள்ள வெறுப்பினை இப்படி காட்டியிருக்கிறார். கொஞ்சம் உண்மையும்கூட... இடம், பொருள், ஏவல்களுக்கேற்ப மாறுபடலாம்... எத்தனைக்கூர்மை இதனுள். இதன்பொருள் தைத்த இதயத்தில் வடியாத குருதியும்கூட வெட்கப்படுகிறது.

சாப்பிடும் சோறு
பேசும் பேச்சு
சிரிக்கும் சிரிப்பு
எல்லாம் குழந்தைக்காக என
கரு சுமந்து…

நாளை

உன்னோட வண்டியில்
முன்நின்று சிரித்து வர
உன் இனிசியல் போட்டுக்கொள்ள

உனக்கு பிள்ளை பெற்றுத் தருவேன்

நான்கைந்து மணிநேரம்
ரத்த வெள்ளத்தில் மிதந்து...

கேட்டால் கிடைக்கும்தான்

உன் முத்தம்

உன் அரவணைப்பு

உன் ஆறுதல்

பச்சப்புள்ள கேட்டா
பாலூட்டுகிறோம்??

கரு சுமந்து
குழந்தை தவமிருக்கும் பெண்களை
சுமக்க
எந்த ஆணுக்கு உள்ளது கருப்பை!.

•••••••••••

சரி.. இனி...

முதலாமவர் ராகவன்

சமீப காலத்தில் இவ்வலையுலகம் கண்டெடுத்ததொரு வைரம். இவரது கவிதைகளை படிக்கும்பொழுது இத்தனை காலம் எங்கே இவர் மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்தார் என்ற எண்ணம் எனக்கும் உண்டாகிறது. படித்துப்பாருங்கள். யானைகளின் காலடியில் ஊர்ந்துபோகும் எறும்பாகவே என்னைநான் பார்த்துக்கொள்கிறேன். இவரது வலைப்பூவின் பின்புலத்தில் மட்டும் பச்சையமில்லை. அங்கே பின்னப்பட்டுள்ள வார்த்தைகளிலும்.

மாயக்கம்பளம்...

(படிப்பவரின் மனம் எத்திசையிலேனும் பயணிக்கக்கூடும்... முடிந்தால் இப்பயணத்தில் இணையுங்கள்)

இரவில் ஒளிரும் மரம்...

(இக்கவிதையின் கடைசி இரண்டு பத்திகள் கீழே. கண்களுக்கும் கருத்துக்கும் திண்ணக்கொடுங்கள்)

விம்மி புடைத்து அழும்
அறுத்த மரத்தின் வேர்கள்
கருகி முடங்கும்
துளிர்க்க துணிவின்றி

பகலில் ஒளிரா மரத்தின்
கிளையில்
கூடுகட்டிய பறவை
இரவின் ஷார்ட் சர்க்யூட்டில்
பொசுங்கி போச்சு

••••••••••

பனி நீர்தாங்கிய புற்களினால் யாருக்குப் பெருமையிருக்கமுடியும், காணக்கிடைப்பவர் கண்களுக்கன்றி. திராட்சை உலர்ந்துவிட்டால் சுவை குறைந்து போய்விடுமாயென்ன.?? வாய்ப்பில்லையென்பேன்.

இவ்விடம் ராஜாசந்திரசேகர் சேகரித்துவைத்துள்ள சொற்‘கலை’ வடிவங்களை பாருங்கள். இவற்றில் மனதைக் கொள்ளையடிக்கும் வசீகரம், இங்கே இலைமறைக் கனியாக கனிந்து கிடக்கிறது.

இடம்

ஏறக்குறைய
இன்னொரு இடத்தையும்
ஆக்கிரமித்து
பயணம் செய்கிறீர்கள்
நிற்பவர்
தன் புன்னகையால்
உங்களைத்
தண்டித்துக்கொண்டிருப்பது
தெரியாமல்...

...காலண்டர் பெண்

ஒன்று
இரண்டு மூன்று
நான்கு
ஜந்து ஆறு ஏழு
எட்டு
ஒன்பது
பத்து என
தொடரும் சிகிரெட்டுகளுடன்
முடிகிறது
பகல்பொழுது
இருமலின் அதிர்வை
கேட்டபடி ஆஸ்ட்ரே...
விரைத்த கண் பார்க்க
எப்போதும் போல்
காமம் வீசுகிறாள்
காலண்டர் பெண்
காற்றில் அசைந்து

அடுத்து மூன்றாமவர்

thenammailakshmanan

சமீப காலத்தில் அறியப்பெற்றேன். எளியவடிவ கவிதைகள் நிறைய இவரது தளத்தில். கோபுரம் சுற்றும் புறாபோன்று இப்போது இவரது கோட்டையிலும் மேய்ந்துகொண்டிருக்கிறேன். பாருங்கள் கீழே.......

பச்சை வண்ண புடவைக்காரி

விடை பெற்றுச் செல்லும் போது
பட்டும் படாமல் கை பற்றி
அழுத்திச் சென்றாள்...
கைகளில் ஈரமாய் ஒட்டிக் கொண்டே
கிடந்தது அவள் அன்பு ...

(என்கையிலும் இந்தவரிகள் ஒட்டிக்கொண்டே வந்தது... விட்டுவர மனமில்லை சுமந்துவந்தேன்.... )

மற்றும

கைவசம்
(சமீபத்தில் இளமைவிகடனில் வெளியான இவரது படைப்பு... மிகச்சிறந்த கைவண்ணம்)

••••••••••

காட்சி

இத்தளம் இதுவரை காணக்கிடைக்காத பொக்கிஷங்களை (கவிதைகள், கட்டுரைகள், சிறுகதைகள்) இதுவரை யாரும் அதிகம் அறிந்திராத எழுத்தாளர்களின் கலைவடிவங்களை காட்சிக்கு வைக்கின்றது. இங்கே மலர்ந்திருக்கும் கவிதைகளையும், சிறுகதைகளையும் பாருங்கள்.


நன்றிகள்
பாசமுடன்
க.பாலாசி