ஞானப்பழத்தைப் பிழிந்து..!

சேட்டைக்காரன்: அன்பார்ந்த நேயர்களே! தனியார் தொலைக்காட்சிகள் மற்றும் பண்பலை வானொலிகள் படுத்துகிற பாடு தாள முடியாமல், திருத்தணிக்கு அப்பால் தமிழக-ஆந்திரா எல்லையருகே அரை கிரவுண்டு நிலத்தில் வீடுகட்டி தனித்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் ஔவையாரை இன்று பேட்டி காணவிருக்கிறோம். வணக்கம் தமிழ் மூதாட்டியே!

ஔவை: வணக்கம் சேட்டைக்காரன்! என்னைப் பேட்டியெடுக்க நீ வந்திருப்பது எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது.

சேட்டைக்காரன்: (பெருமையுடன்) மிக்க நன்றி தாயே!

ஔவை: அதாவது, தமிழின் மீது உண்மையான ஆர்வம் இருப்பவர்கள் அவர்களது பணியை இடையூறின்றிச் செய்ய வேண்டும் என்றால், இந்த மாதிரி எடுபிடி வேலைகளை உன்னை மாதிரி ஆசாமிகளிடம் கொடுப்பது தான் சரி.

சேட்டைக்காரன்: தாயே! என்னையும் ஒரு வலைப்பதிவாளர் என்று தான் சொல்கிறார்கள்! நானும் என்னால் முடிந்தவரையில் தமிழ் அழிக்க...மன்னிக்கவும், செழிக்கப் பணியாற்றிக்கொண்டிருக்கிறேன்.

ஔவை: மகனே! நீ வருவதற்கு முன்னர் நான் என்ன வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன் தெரியுமோ? தோழியின் சித்தர்கள் இராச்சியம் . நீயும் ஒரு வலைப்பதிவாளன் என்கிறாயே? வலையில் தமிழில் எழுதிக் கலக்கிக் கொண்டிருக்கும் பெண் பதிவர்களைப் பற்றி உனக்குத் தெரியுமா?

சேட்டைக்காரன்: அது..வந்து..தாயே..அதாவது...நான்..வந்து....!

ஔவை: என்ன, வந்து போயி என்று இழுத்துக்கொண்டிருக்கிறாய் மகனே? வார்த்தைகள் சரளமாக வந்துவிழ வேண்டாமா? சின்ன அம்மிணியின் "சாமியும் ஆசாமியும்" படித்துப் பார்! புரியும்!

சேட்டைக்காரன்: அம்மா! கலக்கல் பதிவாயிற்றே! படித்து விட்டீர்களா?? நீங்கள் வலைப்பதிவுகளையும் வாசிக்கிறீர்களா? அப்படியென்றால் துளசி கோபால் வலைப்பூவுக்கும் கண்டிப்பாக போய்க்கொண்டு தானிருப்பீர்கள்?

ஔவை: இல்லையா பின்னே? பல ஆண்டுகளாக ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட பதிவுகளை அவரது துளசிதளம் வலைப்பூவில் போட்டிருக்கிறாரே?

சேட்டைக்காரன்: உங்களுக்குக் கவி இயற்றத்தான் தெரியும் என்றல்லவா எண்ணினேன்? கணினியும் இயக்குவீர்களோ? அசத்துகிறீர்கள் போங்கள்!

ஔவை: நான் என்னப்பா அசத்துகிறேன்? சித்ரா "சும்மா..சும்மா..சும்மா" என்று ஒரு வார்த்தையை வைத்தே பதிவு போட்டு அசத்தியிருக்கிறார்களே? வாசித்தாயா?

சேட்டைக்காரன்: ஓ! வாசித்தேனே! 'சும்மா’ அதிருதில்லே....! வேறு என்னவெல்லாம் வாசித்தீர்கள் அம்மா?

ஔவை: சஷிகாவின் சமையல் குறிப்புகள் வாசிப்பேன். சமீபத்தில் கூட "பிரெட் வடை" பற்றி எழுதியிருந்தார்களே?

சேட்டைக்காரன்: அம்மா, நானோ மேன்சன்வாசி! இதையெல்லாம் வாசித்து, படத்தைப் பார்த்து சப்புக்கொட்டிக்கொண்டு மெஸ்ஸில் கிடைக்கிற பரோட்டாவை வயிற்றுக்குள்ளே திணித்துக் கொள்ள வேண்டியது தான்.

ஔவை: சரி போகட்டும்! விதூஷிகா எழுதிய "காதல் வலி" படித்தாயா?

சேட்டைக்காரன்: படித்தேன் தாயே! கவிதை உங்களுக்குப்பிடிக்கும் என்று தெரியாதா எனக்கு? அப்படியென்றால், ராதையின் "முரண்" போன்ற அழகான குட்டிக்கவிதைகளையும் படிப்பீர்கள் அல்லவா?

ஔவை: கண்டிப்பாக! அடிக்கடி பதிவு எழுதாவிட்டாலும் சிறப்பாக எழுதுகிறார். அதே போல ப்ரியா சமீபத்தில் எழுதிய "பதின்ம வயது நினைவுகள்" கூட ஒரு அழகான கவிதையோடு அருமையாக இருந்ததே!

சேட்டைக்காரன்: பலே! விக்னேஷ்வரி எழுதிய "பதின்ம வயது டைரிக் குறிப்பு" என்ற இடுகையையும் ஒரு முறை படித்து விடுங்களேன் அம்மா!

ஔவை: இதுவரைக்கும் படிக்காமல் இருப்பேன் என்றா எண்ணிவிட்டாய்?

சேட்டைக்காரன்: சரி தான்! இத்தனை இடுகைகளை வாசித்த நீங்கள் கண்டிப்பாக தேனம்மை லட்சுமணன் எழுதிய "நான் என்ற எல்லாம்" கூட வாசித்தேயிருப்பீர்கள்!

ஔவை: ஓ! சிறிய கவிதை தான்! ஆனாலும், சீரிய கருத்து!

சேட்டைக்காரன்: அப்படியென்றால் கிருத்திகாவின் "மிக நீண்ட கவிதையொன்று...." இன்னும் வாசிக்கவில்லையா?

ஔவை: நீயே வாசித்திருக்கும்போது நான் வாசிக்காமலா இருப்பேன்? வார்த்தைகள் சில்லென்று தூறி நெஞ்சை மழைபோலக் குளிர்வித்திருந்ததே!

சேட்டைக்காரன்: ஆமாம் அம்மா! கோடை வெயிலுக்கு இதமளித்த மழை போலிருந்தது.

ஔவை: பார்த்தாயா? நீயே எத்தனை இடுகைகளை நினைவூட்டுகிறாய்? சகாராதென்றல் எழுதிய "பெருநகரச் சிறுமழை" இடுகையில் தான் என்ன சொல்வீச்சு? எத்தனை அழுத்தம்? குற்றாலச் சாரல் போல!

சேட்டைக்காரன்: குற்றாலச்சாரல் இருக்கட்டும்! அமைதிச்சாரல் அருமையான புகைப்படங்களுடன் "செவ்வானம் சேலைகட்டி..," என்று இடுகை போட்டிருக்கிறாரே! ஹூம்! சிலரது இடுகைகளைப் படிக்க நேர்ந்தபோது, நம்மால் இப்படி எழுத முடியவில்லையே என்று லேசாக வெட்கமே ஏற்படுகிறது.

ஔவை: வெட்கத்தோடு வெட்கமாய் ஹேமா எழுதிய "வெட்கம்.." என்ற கவிதையையும் வாசித்து விடேன்! காதல் கனிரசம் சொட்டுகிற கவிதை அது!

சேட்டைக்காரன்: நானும் படித்தேன் அம்மா! கவிநா காயத்ரி எழுதிய "என் செய்தாய் அன்பே?" என்ற கவிதையும் வாசித்தேன்! ஆனந்தமாக இருந்தது அம்மா!

ஔவை: அன்பே ஆனந்தம் தானே? அதனால் தான் அன்புடன் ஆனந்தி எழுதிய "எனக்காய்ப் பிறந்தவனே.......!!" என் மனதைக் கொள்ளை கொண்டது.

சேட்டைக்காரன்: ஆஹா, ஒன்று விடாமல் படிக்கிறீர்கள் போலிருக்கிறதே பாட்டி? மன்னிக்கவும் அம்மா....! தவறுதலாய் பாட்டி என்று சொல்லி விட்டேன்.

ஔவை: பரவாயில்லை! பாட்டியாவது எவ்வளவு மகிழ்ச்சியான அனுபவம் தெரியுமா? கோமதி அரசு எழுதிய "சிறுசிறு அரும்புக்கு குறும்புகள் வளருது, ஓ மைனா மைனா!" படித்துப் பார்! பேரக்குழந்தையின் குறும்பு பாட்டிக்கு எவ்வளவு மகிழ்ச்சி தரும் என்று புரியும்.

சேட்டைக்காரன்: அம்மா! ’பிச்சை புகினும் கற்கை நன்றே’ என்று சொன்னவர்கள் நீங்கள்! கல்வி குறித்த பதிவுகளை வாசிப்பீர்களா?

ஔவை: என்ன அப்படிக் கேட்டு விட்டாய் சேட்டை? சில நாட்களுக்கு முன்பு மைதிலி கிருஷ்ணன் "பொறியியல் படிக்க உங்கள் பிள்ளை தயாரா என்று தெரிந்து கொள்ளுங்கள்..." என்று ஒரு அற்புதமான பதிவு போட்டிருந்தாரே! பெற்றோர்கள் அவசியம் வாசிக்க வேண்டிய பதிவாயிற்றே அது?

சேட்டைக்காரன்: அமுதா கிருஷ்ணாவின் பதிவை வாசித்திருக்கிறீர்களா?

ஔவை: ஓ! "தம்பி தங்க கம்பி" என்று ஒரு பதிவு போட்டிருந்தாரே! தம்பியைப் பற்றித் தான் எவ்வளவு பெருமை இந்த அக்காவுக்கு?

சேட்டைக்காரன்: நானும் படித்தேன் தாயே! தம்பி என்றதும் நினைவுக்கு வருகிறது. "அண்ணன் என்பவன் ஒழிக..." என்று பிரேமா மகள் போட்ட பதிவைப் படித்தீர்களா?

ஔவை: ஹாஹா! கலக்கலாக எழுதியிருந்தார்களே! இவர்கள் அண்ணன்களைக் கலாய்த்தார் என்றால், அனாமிகா துவாரகன் "அப்பாவி ரங்க்ஸ்-1" என்ற பதிவில் யாரைக் கலாய்த்திருக்கிறார்கள் என்று வாசித்துப்பார்!

சேட்டைக்காரன்: அம்மா, நீங்களும் கலகலப்பான பதிவுகளை மிகவும் விரும்பிப் படிப்பீர்கள் போலிருக்கிறதே?

ஔவை: நல்ல வேளை, நினைவூட்டினாய்! சமீபத்தில் கலகலப்ரியா எழுதிய "சித்திராப் பௌர்ணமியின் தொடரலைகள்..." வாசித்தாயா?

சேட்டைக்காரன்: ஒருமுறைக்கு இருமுறை வாசித்தேனம்மா!

ஔவை: அது தானே பார்த்தேன்! அது மாதிரி நீயும் அவ்வப்போது ஆழமாக யோசிக்கலாமே?

சேட்டைக்காரன்: ஹி..ஹி! அது சரி, உங்களுக்குப் புனைவுகள் பிடிக்குமா அம்மா?

ஔவை: மிகவும் பிடிக்குமே! ராமலக்ஷ்மி எழுதிய "வயலோடு உறவாடி"யைப் படித்து மிகவும் வியந்தேன்.

சேட்டைக்காரன்: இப்போதெல்லாம் நல்ல புனைவுகளை வாசிக்க வேண்டுமே என்ற ஏக்கமே இல்லாத அளவுக்குப் பலர் புனைவுகளை அளித்து வருகிறார்கள்.

ஔவை: சரியாகத் தான் சொன்னாய்! "ஏக்கம்-சிறுகதை மாதிரி" என்று அஷீதா எழுதியதையும் ரசித்துப் படித்தேன்.

சேட்டைக்காரன்: சும்மாச் சொல்லக் கூடாது! புனைவுகள், கட்டுரைகள், கவிதைகள், சமையல் குறிப்பு என்று ஒன்று விடாமல் படிக்கிறீர்கள் போலிருக்கிறதே?

ஔவை: நகைச்சுவையை விட்டு விட்டாயே சேட்டை? கோமாவின் "சிரித்து மகிழ, கொண்டா ஒரு ஜிகருதண்டா" வாசித்தது கவுண்டமணி-செந்தில் நகைச்சுவையை நேரில் பார்ப்பது போலிருந்தது.

சேட்டைக்காரன்: ஓ! தாயே! உங்களுக்குத் திரைப்படங்களிலும் ஈடுபாடு உண்டா?

ஔவை: இந்தக் காலத்து ஔவையல்லவா? அது சரி, "மக்கள் திலகம் எம்.ஜி.ஆர் திரைப்படப்பாடல்"களை பூங்குழலி என்ற பதிவர் அழகாகத் தொகுத்து ஒரு வலைப்பூ நடத்துகிறாரே தெரியுமா?

சேட்டைக்காரன்: அப்பப்பா! உங்களுக்கு இவ்வளவு வலைப்பதிவுகள் படிக்க எப்படி அம்மா நேரம் கிடைக்கிறது? தூங்குவீர்களா மாட்டீர்களா?

ஔவை: உரிய நேரத்தில் போதுமான அளவு உறங்குவது கூட ஒரு விதத்தில் பெண்ணின் உரிமை தெரியுமா? இது குறித்து புதுகைத்தென்றல் எழுதிய "ஹைதை ஆவக்காய் பிரியாணி" பதிவைப் படித்துப் பார்! தங்கமணி-ரங்கமணி கலாய்ப்பும் இருக்கிறது அதிலே!

சேட்டைக்காரன்: ஒரு விஷயம் கவனித்தீர்களோ? ஒரு டி.வி.தங்கமணி-"மயிலையை அடைபவர் மகிழ்வர்" என்று தமிழில் மடைதிறந்த வெள்ளம் போலக் கவிதை பொழிகிறார். இன்னொரு புறம், தங்க்ஸுகள் ரங்க்ஸுகளை குதூகலமாகக் கலாய்த்தும் கொண்டிருக்கிறார்கள். சுவாராசியமாக இருக்கிறதே!

ஔவை: நீ ஏன் இப்படிச் சொல்கிறாய் என்று புரிகிறது சேட்டை! ஹுஸைனம்மா எழுதிய "மெக்கானிக்கல் இஞ்சிநீர்" பதிவைப் படித்துவிட்டாய் அல்லவா?

சேட்டைக்காரன்: அம்மா! வளைகுடா நாட்டுப் பெண்பதிவர்கள் துபாயிலே சந்திச்சதைப் பத்தி அநன்யா மஹாதேவன் எழுதின "துபாயில் ஒரு பட்டாம்பூச்சிக் கூட்டம்" படிச்சீங்களா?

ஔவை: படித்தேனே? அதே சந்திப்பைப் பற்றி ஜலீலா எழுதிய "இனிய மாலை பொழுதினிலே ஒரு குதூகல சந்திப்பு" பதிவையும் படித்தேன்.

சேட்டைக்காரன்: இதைப் பற்றி இன்னொருவர் கூட எழுதியிருந்தாரே?

ஔவை: இந்த ஔவையையே சோதிக்கிறாயா? அன்புடன் மலிக்காவும் இந்த சந்திப்பு குறித்து "பெண்பதிப் பூக்களின் சந்திப்பு!" என்று எழுதியிருக்கிறார். அதையும் படித்து விட்டேனே!

சேட்டைக்காரன்: அம்மா! சூட்டோடு சூடாக எல்லாம் படிக்கிறீர்கள் போலிருக்கிறது. கலக்கறீங்கம்மா!

ஔவை: இதில் என்ன கலக்கல்? கல்யாணி சுரேஷ் எழுதிய "வானவில் தருணம்" படித்தேன். அது கலக்கல்!

சேட்டைக்காரன்: ஆஹா வானவில் என்றதும் எனக்கு முத்துலெட்சுமி எழுதியிருக்கிற "வானவில் இற்றைகள்" கூட நினைவுக்கு வருகிறதம்மா.

ஔவை: பார்த்தாயா? இந்தக் காலத்தில் குழந்தைகள் எவ்வளவு புத்திசாலிகள் என்று புரிந்து கொள்!

சேட்டைக்காரன்: அதென்னவோ உண்மைதான்! என்னைத் தவிர எல்லாரும் புத்திசாலிகளாகவே இருக்கிறார்கள் அம்மா!

ஔவை: அதற்கென்ன செய்வது சேட்டை? ஆண்டவன் எல்லாருக்கும் மூளையை வைத்துக் கொண்டிருக்கும்போது நீ அவர் தடுப்பூசி போட வந்திருக்கிறாரோ என்று எண்ணித் தப்பி ஓடிவிட்டாய்!

சேட்டைக்காரன்: தப்பி ஓடிட்டேனா? என்னவோ திருடன் தப்பி ஓடினா மாதிரியில்லே சொல்லுறீங்க!

ஔவை: நீயே ஒவ்வொன்றாக நினைவூட்டிக்கொண்டிருக்கிறாய்! முகுந்த் அம்மா எழுதிய "என்ன கொடுமை இது?" படித்தாயா? அந்தத் தானி ஓட்டுனர் மட்டும் என் கையில் கிடைத்தால் என் தடியாலேயே அவனை அடித்து விடுவேன்.

சேட்டைக்காரன்: அம்மா, வந்ததுமே கேட்க வேண்டும் என்று நினைத்தேன். உங்கள் கையிலிருந்த தடியெங்கே அம்மா?

ஔவை: பத்திரமாகத்தான் இருக்கிறது சேட்டை! தப்பித் தவறி உன் கவிதையை இங்கு வாசித்து விடாதே! நீ காதலர் தினம் அன்று எழுதிய கவிதையைப் படித்தது போதாதா?

சேட்டைக்காரன்: அதெல்லாம் வாசிக்க மாட்டேன் அம்மா! இப்போதெல்லாம் நான் கவிதை எழுதுவதையே அறவே நிறுத்தி விட்டேன்.

ஔவை: அப்பாடா, தமிழ் தப்பித்தது! அதற்காக, மற்ற பதிவர்களின் கவிதைகளை வாசிக்காமல் இருக்காதே சேட்டை! கண்ணகி எழுதிய "நீயும் நானும்" போன்ற கவிதைகளை அவ்வப்போது வாசித்து வா!

சேட்டைக்காரன்: சரி அம்மா! சமீபத்தில் கூட மின்மினி எழுதிய "என்ன விலை? " என்ற கவிதையைப் படித்தேனம்மா.

ஔவை: மிக நன்று! இனிமேலாவது வலைப்பதிவில் ஏதாவது உருப்படியாக எழுது! கற்பதற்கும் கற்பிப்பதற்கும் எதுவுமே தடையில்லை! உனக்குத் தெரியுமா? எழுபத்தி ஐந்து வயதில் கணினியைக் கற்றுக்கொண்டு, சீதாம்மாவின் "ஒரு பெண்ணின் பயணம்" அமெரிக்காவிலிருந்து தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. சிரிக்க வைத்தால் மட்டும் போதாது! சிந்திக்கவும் வைக்க வேண்டும்!

சேட்டைக்காரன்: அவசியம் சிந்திப்பேன் அம்மா! இயற்கை ராஜியின் "ஒற்றை நிமிடம் சிந்திப்பீர்" போன்ற இடுகைகளைப் படித்தால் எப்படி சிந்திக்காமலிருக்க முடியும்? பேட்டிக்கு நன்றி! நான் கிளம்பட்டுமா?

ஔவை: வெயில் கொளுத்துகிறது! அதிகம் அலையாதே! உனக்கு ஆபத்து; உன் வலைப்பூவுக்கு வருகிறவர்களுக்கோ பேராபத்து!

சேட்டைக்காரன்: ஆஹா! ஔவையானாலும் எல்லாருக்கும் அன்னையென்பதைக் காட்டி விட்டீர்களே அம்மா!

ஔவை: இல்லையா பின்னே? நடந்து முடிந்த அன்னையர் தினம் குறித்து ஏதாவது எழுதினாயா? குறைந்தபட்சம் மயில் எழுதிய அம்மாவாக... இடுகையையாவது வாசி! போகட்டும், ஏதாவது பழம் சாப்பிடுகிறாயா?

சேட்டைக்காரன்: தாயே! எனக்கிருக்கிற பசிக்குப் பழமெல்லாம் பத்தாது! சூடாக இட்லி கிடைக்குமா?

ஔவை: என்னிடம் சுட்டபழமும் சுடாத பழமும் தான் உள்ளது. இட்லி வேண்டுமென்றால், அப்பாவி தங்கமணி எழுதிய "இட்லியும் நானும்" என்ற இடுகையைப் படித்துக்கொள்!

சேட்டைக்காரன்: அவசியம் படிக்கிறேன் அம்மா!

ஔவை: இரவில் உறக்கம் வரவில்லையென்றால் மொக்கை போடாதே! மீனா முத்து-வின் தாலாட்டு வலைப்பூவை வாசி!

சேட்டைக்காரன்: அவசியம் வாசிப்பேன்! தகவலுக்கு நன்றி அம்மா! நான் உத்தரவு வாங்கிக்கொள்ளுகிறேன்.

ஔவை: அனைவரும் அறஞ்செய்ய விரும்புங்கள்! வாழ்க தமிழ்!

(பேட்டி நிறைவு)

அன்புடையீர்,

எல்லாரும் மகளிருக்கு 33 சதவிகிதம் என்று பேசிக்கொண்டு தானிருக்கிறார்கள். ஆனால், இந்த 'சேட்டைக்காரன்’ அதை நடைமுறையிலே செயல்படுத்தியே காட்டிவிட்டான் பார்த்தீர்களா? அதுவும் 33 சதவிகிதத்துக்கும் மேலாகவே! ஆகவே, இந்தப் பதிவுக்கு தாய்க்குலம் பெருமளவில் ஆதரவளித்துப் பின்னூட்டமிட்டு, முடிந்தால் எனக்கு ஒரு டாக்டர் பட்டமோ அல்லது கம்பவுண்டர் பட்டமோ வழங்குமாறு தாழ்மையுடன் கேட்டுக்கொள்ளுகிறேன். :-)

ஒரு மகிழ்ச்சியான செய்தி: நாளை எமதர்மராஜனும், சித்திரகுப்தனும் சேட்டைக்காரனை சந்திக்க வரவிருக்கிறார்கள். விபரங்களுடன் "தோம் தாத்தா!" என்ற எனது இடுகை நாளை வெளிவரும்.

அதுவரை, உங்களிடமிருந்து விடைபெறுவது, உங்கள் அபிமான அறுப்பாளன், மன்னிக்கவும், அறிவிப்பாளன் சேட்டை...! சேட்டை...!! சேட்டை...!!!!