போட்டது முளைச்சதடி (gigo theory)

துவங்கும் துளி

துவக்கம் எனும் சொல் அனைத்தையும் அடக்கியது. செடியின் வளர்ச்சிக்குறிய அத்தனையும் விதையில் இருப்பது போல், எந்த ஒன்றின் துவக்கமும் சூல் கொண்டு நிற்கும் சூழ்நிலைகளிலிருந்து தான் ஆரம்பமாகிறது.  ஒற்றைச் சொல் உதிரும் வரை அதனை சுமந்து நிற்கும் மனமும் கருவறை தான்.

அனைத்தையும் உள்ளே அடக்கியிருக்கும் பிரமாண்ட ரகசியம். பிரபஞ்சத்தின் துவக்கமே சூன்யத்தின் நிலைத்திருக்கதென்றால் சூன்யம் என்பது எப்பேர்பட்ட கனமான கருவறை!

பஞ்ச பூதங்களில், ஆகாயம்,  பல அதிசயங்கள் ரகசியங்கள் நிறைந்த புரியப்படாத ஒன்றாக பிடிபடாமல் வழுக்கிக் கொண்டிருக்கிறது. நம் பிறப்பின் துவக்கமும் கூட வானில் புதைந்திருக்கும் ரகசியங்களில் ஒன்றாமோ என்ற நினைப்பை விதைத்து தன்னுள் நம்மை புதைய செய்யும் வானம்... தாயாகி, தந்தையுமாகிய வானம்...

"வானம் எனக்கொரு போதி மரம்" என்கிறான் கவிஞன். அனைத்தும் தன்னுள்  அடக்கி நமக்கு பாடம் புகட்டும் ஆசானாகவும் பரிமாணம் கொள்கிறது.  அடங்காமல் விரிந்திருக்கும் வானின் பெருமைக்கு தலை வணங்கி, வாழ்த்தி நாமும் அதன் தாய்மையை shriprajna வுடன் கொண்டாடுவோம்.  Shriprajna அண்மையில் தான் வலையுலகிற்கு வருகை தந்திருக்கிறார். "நிறப்பிரிகை" "சிதைவுகள்", "நினைவுகளில்" போன்ற கவிதைகள் நன்கு துவங்கியிருப்பதை பறைசாற்றுகிறது.

நல்லதொரு ஆரம்பத்திற்கு சரியான வித்து அவசியம். குப்பைகளையும் கழிவுகளையும் சேமித்தால் அதையே சுமக்கவும் நேரிடும். கர்பம் தரித்திருக்கும் வானுக்கு மரங்களும், இயற்கை வளமும் உரமாவது போல்,  பிறக்கும் உயிர்க்கு நல்ல உரமாவது சீரிய எண்ணங்கள், சிந்தனைகள், இதமான இனிமையான பேச்சு, அதே போல் நல்ல சங்கீதம். இசையின் அருமை பெருமையை எளிய நடையில் சுவையா சொல்லிருகார் கோகுல்.

நம் ஒவ்வொரு செயலிலும் சொல்லிலும் சப்தத்திலும்...ஏன், நிசப்தத்திலும் கூட இசை ரீங்கரிக்கிறது என்பது பலரும் உணர்ந்த உண்மை. இசையை நாம் தேடிப்போக வேண்டாம்.  அன்றாட நொடிப்பொழுதின் அசைவுகளில் உணர்ந்தாலே போதும்.  மிருதுவான பேச்சும் சிந்தனையும் கூட நல்லிசை.  ரசிக்கும் பரிமாணங்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் வேறு படும். எழுத்தை தன்  வசம் வைத்திருக்கும் பிரபல எழுத்தாளர் எஸ். ராமக்ருஷ்ணன் வரிகளில் இன்னிசைப் பயணம் அற்புதமாக இருக்கிறது. எப்போதாவது இசையை கேட்கும்  இவர் சில மேல்நாட்டு கலைஞர்கள் தன்னுள்  ஏற்படுத்திய தாக்கத்தையும் விவரித்திருக்கிறார்.  தனது ஆர்வத்தை ஒட்டகத்துடன் ஒப்பிடும் உவமையில்  இசையோடு சேர்ந்த எழுத்தும் மிளிர்கிறது.

கலையின் ஒவ்வொரு அம்சமும் அதனுள்ளே புதைத்திருக்கும் கனமாதொரு துவக்கத்தின் வெளிப்பாடு. கவிதையின் பிறப்பும் அப்படித் தான். குழந்தை பிரசவிப்பது போலவே  கவிதையின் பிரசவம் என்றால் பல கவிஞர்கள் ஒப்புக்கொள்வார்கள்.  பிறந்த குழந்தையிடம் தாயின் வாஞ்சையை ஒத்திருக்கும் ஒவ்வொரு கவிதையின் பிறப்பிற்கு பிறகும் கவிஞனின் மனம். பல ஆண்டுகளுக்கு முன் புதுக்கவிதையைப் பற்றி கா.நா.சு. அவர்களின் விளக்கம் மிக அருமையாய் இருக்கிறது. ஒவ்வொரு முறை வாசிக்கப்படும் கவிதை புதுசாய் பிறக்கிறது, அப்பொழுது பழங்கவிதையும் புதுக்கவிதை ஆகிறது என்கிறார்:) கவிதைக்குறிய லட்சணங்களையும் விளக்கும் அருமையான பகிர்வு.

பிறப்பிற்குறிய மூலத்தை தாங்கி வருவது  மரபணு. அதனின் கூறாக விளங்கும் DNA பற்றிய எளிய தமிழாக்கத்தை தந்துள்ளார் ANALYST. இவரின் முயற்சிக்கு பெரிதும் பாராட்டி, பூங்கொத்து வழங்குவோம். ஒரே ஒரு நிமிட காணொளி தான்! வாருங்கள் அடிப்படையைத் தெரிந்து  கொண்டு வருவோம். மென்மேலும் பல அறிவியல் ரீதியான எளிய தமிழாக்க காணொளிகளையும் விளக்கங்களையும் தமிழில் வழங்கி வருகிறார்.

கேட்டு பேசி சிந்திக்கும் சப்தங்களிலும் நல்ல கர்பபம் தாங்க வேண்டும். தீயதை கேட்காதே, பேசாதே, சொல்லாதே என்றனர் முன்னோர். இதற்கெல்லாம் முலமாக விளங்கும் 'கெடுதலை சிந்தியாதே'  நம் சிந்தைனைக்கேற்றவாறு நம் உடல் மனம் ஆன்மா மாற்றமடைகிறது.
"As u thinketh so u are" 

விஞ்ஞானமும் மெய்ஞானமும் ஒன்றாய் இணையும் இந்த தகவலைப் பாருங்கள். குறிப்பிட்ட ஒலி உச்சரிப்புகள் மூலம் மரபணுக்களை மாற்ற அமைக்க முடியும்  என்கிற விஞ்ஞான உண்மையை என்றோ கண்டுள்ளனர் நம் முன்னோர்கள் என்கிறார் சுபானு.

ஒரு பிரசவம் பல துவக்கத்திற்கு காரணமாகிறது. மனிதனின் துவக்கம். பாச பந்தங்களின் துவக்கம். உணர்ச்சிகளின் துவக்கம். தாயின் துவக்கம் மட்டும் மனிதனின் துவக்கத்திற்கு முன்னமே நிகழ்ந்துவிடுவதால்  மேலும் சிறப்பு.  பிரசவிக்கும் தருணமானது விஞ்ஞான முன்னேற்றத்தை தாண்டியும்  அடி மனதில் அச்சத்தை ஏற்படுத்த வல்லது. வெறும் நாற்பத்தேழு செக்கெண்டில் அந்த உணர்வை தட்டி எழச்செய்து குழந்தை பிறப்பை கண்முன் கொணர்கிறது   இந்தக் காணொளி.  தமிழில் மருத்துவ தகவல்கள் அளித்து வருகின்றது தமிழ்மருத்துவம் வலைதளத்திற்கு நன்றி.

சதையோடு பின்னிப்பிணைந்த உறவு. தன் உதிரத்தை பங்கீன்று பிறப்பெனும் பரிசளித்தவள். நாம் துடித்தால் அவளும் துடிக்க இதுவே பெரியதொரு காரணம். இவ்வளவு தான் தாய்மையா?  இவ்வரிகளில் கட்டிப்போட்டு விட முடியுமா சிந்தும் கருணையை? 

இதுவும் தாய்மை. இதனைத் தாண்டிய வானத்தின்  வள்ளல்தன்மையில், பூமியில் பொறுமையிலும் கூட அன்னையின் பரிவைக் காண்கிறோம்.  அன்பு வைக்கும் எல்லா இடத்திலும் கிளைத்து நிற்பது. ஒவ்வொரு முறையும் தாயுணர்வு தாங்கி அதன் முழுமையை எதிர்நோக்கும் இவர்களை விட சிறந்த இலக்கணம் தாய்மைக்கு உண்டா எனக் கேட்கிறார் அப்பாவி தங்கமணி. மிக மெல்லிய உணர்வுகளை அழகாய் சொல்லிய சிறுகதை. நிச்சயம் படித்துப் பாருங்கள். பிடிக்கும்.

எங்கெல்லாம் தவறுகள் உணர்ந்து திருத்தப்படுகிறது. அங்கே மனிதம் பிறக்கிறது. ஒரு முழு மனிதன் பிரசவிக்கப்படுகிறான். அழகானதொரு துவக்கம் ஆரம்பிக்கிறது.  ஹைதர் அலி வலையுகத்தில் கூறும் இச்சிறு நெகிழ்கதையுடன் நம் துவக்கமும் இனிதே நிறைவுடன் விடைபெறுகிறது.

*******

ஒரு வழியா துவங்கியாச்சு...இனி, அடுத்த பதிவில் வளர்வோம்... :)