இசையால் வசம் ஆகா இதயமெது?

என்னைப்பொறுத்தவரை நம்மை நாமாகவே அவ்வப்போது உயிர்ப்போடு வைத்திருப்பது மூன்று எழுத்து, இசை, பயணம்.
இதில் எழுத்துக்கு எவ்வளவு முக்கியத்துவம் உண்டோ அதற்கீடான பொறுப்பு இசைக்கும் உண்டு.

பாடல்கள் நம்மை நம் மனநிலைக்கு தக்கவாறு மாற்றிக்கொண்டே இருக்கின்றன. காதல் தோல்வியா இந்தா பிடி ஒரு பாடல்,
கல்யாணமா இந்தா பிடி இன்னொரு பாடல், எல்லாரும் கைவிட்டுவிட்டு தனிமையை நாடுகிறாயா, ஓடி வா என்னிடம் என்று
நம்மை அணைத்து கொள்ளும் சக்தி பாடல்களுக்கு உண்டு. சில சமயம் சில பாடல்களின் வரிகள் நமக்காகத்தான் எழுதப்பட்டனவா
என்று கூட அது நமக்கு சிச்சுவேஷன் சாங்காக அமைந்துவிடும்.

எனக்கு பிடித்த பாடல் அது உனக்கும் பிடிக்குமே, காதல் நோய்க்கு மருந்து தந்து நோயைக் கூட்டுமே என்ற ஒரு பாடல் ஜூலி கணபதி படத்தில் வரும். காதோரம் அந்தப் பாடலை கேட்டுக்கொண்டே, ஜன்னலோர இருக்கை
மட்டும் கிடைத்துவிட்டதானால் எனக்கு அந்த நாள் தான் இனிய நாள், எனது ராசிபலனில் அன்று மோசமாகவே போட்டிருந்தாலும் இது போன்ற
பாடல்களை கேட்கும் வாய்ப்பு அதுவும் ஜாக்பாட்டாக ஜன்னலோர இருக்கை என்றால், அந்த நாள் தான் எனக்கு சொர்க்கம்.

இது மாதிரியே இன்னும் சில பாடல்களான, அழகிய கண்ணே, உறவுகள் நீயே, கனாக் காணும் கண்கள் மெல்ல என மென்மையான பாடல்களை கேட்டுக்கொண்டு வந்தால் அட, அட அதெல்லாம் சொல்லி மாளாது போங்க. அன்னக்கிளி படப்பாடல்கள், என்னைக்கேட்டால் இளையராஜாவின் தி பெஸ்ட் அந்தப் பாடல்கள் தான் என்று சொல்வேன், அது போன்று துள்ளலோடு ஆரம்பிக்கும் இசையை வேறு எந்தப்படத்திலும் நான் கேட்டதில்லை.
தன்னை நிலைநிறுத்திக்கொள்ளும் வெறி அந்தப் படத்தின் அத்தனை பாடல்களின் ட்யூனிலும் தெரியும்.

70 - 80 இந்த இடைக்காலத்தில் வந்த பாடல்கள் ஏறக்குறைய நம் மனதை வருடும் பாடல்கள் தான், இளமையெனும் பூங்காற்று, அபூர்வ ராகத்தில் வரும் கேள்வியின் நாயகனே.
ஆழக்கடலில் தோன்றிய முத்து என நிறைய ஃபேவரிட்கள்.

பழைய பாடல்கள் ப்பா, இடையிடையே பாடல் வரிகளையே முழுங்கிவிடும் இன்றைய பாடல்களைக் கேட்கும்போதுதான் பழைய பாடல்களின் அருமை தெரியும்.
தனிமையிலே இனிமை காண முடியுமா, நான் மலரோடு தனியாக ஏனங்கு வந்தேன், பாலும் பழமும் படப் பாடல்கள், கட்டோடு குழலாட ஆட என அதற்கான லிஸ்ட்
இன்னுமின்னும் பெரியது.

சமீபத்திய பாடல்கள் சில பாடல்களை மட்டுமே அடையாளம் காண முடிகிறது. நிறைய வரிகள் அட போட வைக்கிறது. அப்படி போடுமாறு இருந்தால் அது அநேகமாக ந. முத்துக்குமாரினுடையதாக இருக்கிறது.
இரண்டு நாட்களுக்கு முன்னர் இந்தப் பாடலை கேட்க நேர்ந்தது, என்ன புள்ள செஞ்ச நீ என்று ஆரம்பிக்கும் பாடல், அதில் வரும் சில வரிகள் -- திக்க வெச்ச தெணற வெச்ச, தெக்க வெச்ச வள்ளுவனா, என்னை ஒத்தையில நிக்க வெச்ச.
அப்படின்னு. ம்ஹூம். எழுதியது யாரோ?

இது போன்ற நினைவுகளை கிளறும் ஒரு பதிவு: தமிழ்நதியின் பாடல்கள் திறக்கும் பலகணிகள் , அதே போன்று அவரின் உயிரோசையில்
வெளிவந்த பயணம்: அழைத்துக்கொண்டே இருக்கிற்து வெளி. பயணமும் பாடலையும் பற்றி ஒரே நேரத்தில் அறிய வேண்டுமானால் இவரின் இந்தப் பதிவுகளை படித்துவிடுங்கள்.

பயணம் பற்றி நான் படித்த இன்னொரு பதிவு: தீராத பக்கங்கள் திரு. மாதவராஜின் ரெயிலோடு போய், இவரின் சேகுவேரா பற்றிய பக்கங்கள் இன்னும் வாசித்து தீரவில்லை, வா... சித்துக்கொண்டே இருக்கிறேன் நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம்.

இன்னுமொரு பதிவு: புதுகை அப்துல்லாவின் பயணங்கள், எனக்கு ஒன்னுப் புரியல, இவர் ஏன் இவரோட டைரிக்குறிப்புகள் எழுதாம, தம்பியோட டைரிக் குறிப்புகள் எழுதறாரு :)

மீண்டும் சந்திக்கலாம்
நட்புடன்
அமித்து அம்மா