முத்துக்கள்!!

முதலில் வலைச்சர ஆசிரியராய் பணி செய்ய என்னை இரண்டாம் முறையாக அன்புடன் அழைத்த அன்புச் சகோதரர் சீனா அவர்களுக்கு என் மனங்கனிந்த நன்றியினை இங்கே தெரிவித்துக்கொள்ளுகிறேன்.

வலைப்பதிவுலக சகோதர சகோதரியர் அனைவருக்கும் என் உளங்கனிந்த பொங்கல் வாழ்த்துக்கள்! தித்திக்கும் சர்க்கரைப்பொங்கலாய் இனிமையுடனும் ஆரோக்கியத்துடனும் அனைத்துச் செல்வங்களுடனும் உறவுகளின் அன்பு சூழ உங்கள் எல்லோருடைய வாழ்க்கையிலும் ஆனந்தம் பொங்கி பெருகட்டும்!!

எல்லோரும் பொங்கலைக் கொண்டாடி முடித்திருப்பீர்கள் என்று நினைக்கிறேன்!

பொங்கல் என்பதை நினைக்கும்போதே ஊரின் நினைவு தானாக வந்து விடும். சின்ன வயதில் பெற்றோருடன் கொண்டாடிய பொங்கல்- எந்த விதக்கவலையும் அறியாமல் கரும்பைக்கடித்து, புத்தாடை அணிந்து சிரித்து மகிழ்ந்து நாட்கள் அவை! அப்போதெல்லாம் தபால்காரர் கொண்டு வரும் பொங்கல் வாழ்த்துக்களை வாங்க எனக்கும் என் சகோதரிக்கும் ஒரு பெரிய போட்டியே நடக்கும். அவசர அவசரமாக அந்த வாழ்த்துக்களைப் பிரித்து அவற்றில் வரையப்பட்டிருந்த வண்ன வண்ன பூக்களை தடவித் தடவி ரசித்த காலம்!

அப்புறம் புகுந்த வீட்டில் புது மணப்பெண்ணாய் பொங்கல்! மாமியார் ஒரு பெரிய பானையில் தன் மகன்களுடன் பேசியவாறே பொங்கல் கிளறியதை விழி விரிய பார்த்தது, வாசலடைத்துக் கோலம் போட்டு ரசித்தது, மறுநாள் காலை, தண்ணீரில் இரவே ஊறப்போட்டிருந்த வெண் பொங்கலை கட்டித்தயிர் விட்டு ரசிக்க ருசிக்க சாப்பிட்டது என்று மகிழ்ந்த காலம்!

கன்னிப்பொங்கலன்று மாலை ஆற்றங்கரைக்கு கட்டு சாதங்களுடன் சென்று கதை பேசி சிரித்த காலம்!

அதன் பின் இங்கே பாலைவனத்தில் வாழ்க்கை! 36 வருடங்களுக்கு முன் இங்கு வந்த போது அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய் கட்டிடங்கள்! எங்காவது தமிழ்க்குரலைக் கேட்டால் போதும், ஓடிப்போய் அவர்களிடம் பேசுவோம்! பொங்கலுக்கு கிட்டத்தட்ட 25 பேர்களாவது சாப்பிட வருவார்கள். ரசித்து சாப்பிட்டு, சில சமயம் பார்சலும் கட்டி வாங்கிக்கொண்டு, ஊர் ஞாபகமும் குடும்ப நினைவுகளுமாய் கதைகள் பேசிப்பிரிவார்கள். வருடங்கள் ஏற ஏற அதெல்லாமும் தேய்ந்து போயிற்று!

எங்களின் உணவகத்தில் பொங்கலன்று சர்க்கரைப்பொங்கல், வெண் பொங்கலுடன் சித்திரான்னங்கள் ஐந்து வகைகள், சாம்பார், ரசம், கறி வகைகள், கரும்பு என்று மணக்கும்! தலைவாழை இலை போட்டு அனைத்தும் பரிமாறுவார்கள்! நம் ஆட்கள் சாப்பிட்டு விட்டு ‘ ஊரிலிருந்த மாதிரி இருந்ததுங்க!’ என்று சொல்லி விட்டு செல்வார்கள்!

என்ன இருந்தாலும் நம் ஊரில் பொங்கல் என்றால் அது தனி சுகம் தான்!

இப்போது என் பதிவுகளுக்கு வருகிறேன்! வலைப்பூ ஆரம்பித்து எழுத நினைத்ததே உள்ள உணர்வுகளுக்கு ஒரு வடிகால் தேடித்தான்! அவை எப்படி வேண்டுமனாலும் இருக்கலாம், அனுபவங்களாக, சிந்தனைகளாக, குறிப்புகளாக, ரசனைகளாக…! நமக்கு வடிகால் கிடைக்கும்போதே, யாருக்கேனும் அந்த‌ எழுத்துக்கள் உபயோகமானதாகி விட்டால் அது கூடுதல் சந்தோஷம்! நல்ல சிந்தனைகள் யாருக்கேனும் உரமாகி விட்டால், யாருக்கேனும் மயிலிறகு போல இதமாக வருடிக்கொடுத்தால் அது இன்னும் பேரானந்தம்! அப்படித்தான் பதிவுகளை நான் பார்க்கிறேன் ஒரு நல்ல சினேகிதியைப்போல!!

என்னுடைய சில பதிவுகள்!

அன்பென்பது

வாழ்க்கையில் அன்பின் இலக்கணம் ஒவ்வொரு வயதிலும் ஒவ்வொரு வடிவாய்ப் புரியும்! ஆனால் அத்தனையையும் அடித்துப்போட்டு, இந்த அந்தி வெய்யில் தாகத்துக்கு இதமாய் மனதில் பிரவாகமாய் அந்த அன்பை உணர்ந்த போது எழுந்தது தான் இந்த கவிதை!

முதுமை!

இன்றைக்கு முதியோர் இல்லங்கள் பெருகி வருகின்றன! வயதான பெற்றோர்கள் எந்த அளவிற்கு வேதனைகளை அனுபவிக்கிறார்கள் என்பதைக்காணும்போதெல்லம் மனம் கனக்கிறது! அவர்கள் நிலைமைகளை விளக்கி இளயவர்களுக்கு இதில் வேண்டுகோள் விடுத்திருக்கிறேன்!

பாலைவன வாழ்க்கை!

இந்தப்பாலைவன வாழ்க்கையின் இலாப நஷ்டங்களை இங்கே விவரித்திருக்கிறேன்.

காற்றுக்குமிழிகள்! 

15 வருடங்களுக்கு முன் நடந்த சம்பவம் இது! இன்னும் ஆறாத ரணம்! அதை இங்கே பதிவாக்கி வடிகால் தேட முயற்சித்திருக்கிறேன்!

ஒரு இளைஞனின் சீற்றம்!

23 ஆண்டுகளுக்கு முன் நள்ளிரவில் பக்கத்து நாடான குவெய்த்தில் ராணுவத்துடன் இராக் புகுந்து ஆக்ரமித்தது. அந்த நொடியில் பல பேரின் வாழ்க்கையே தலைகீழாக மாறிப்போனது. பல தேசத்தவர்கள் இருக்க இடமின்றி, வெளியேற வழியின்றி தவித்துப்போனார்கள். நம் இந்தியர்களும் அனுபவித்த கஷ்டங்கள் எத்தனை எத்தனையோ? அந்தக் கதையின் ஒன்று தான் இந்த இளைஞனின் கதை!

வைரங்களாய், மாணிக்கங்களாய்,  பவளங்களாய்,  கோமேதகங்களாய், மரகதமாய், புஷ்பராகமாய் பதிவுலக வானில் மின்னுகின்ற பதிவர்களை நாளையிலிருந்து பார்ப்போம்!