என்னைப் பொறாமைப்பட வைக்கும் பதிவர்கள் - பகுதி 2

சேட்டைக்காரன் 

பதிவர் சந்திப்பின் பொழுது சேட்டைக்காரன் அரங்கினுள் நுழைந்ததும் எல்லாருமே ஆச்சரியமாய்ப் பார்த்தார்கள். நான் தவற விட்ட தருணம் அது. சேட்டைக்காரனின் சேட்டைகளைப் பற்றி நான் அறிந்திருக்கவில்லை. ஒல்லியான தேகம். சிரித்த முகம். எல்லாரும் அவரிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தனர், இல்லை கொண்டாடிக் கொண்டிருந்தனர் என்று கூட சொல்லலாம். பதிவர் சந்திப்புக்குப் பின்னும்  பலரும் தங்கள் பதிவுகளில் சேட்டைக்காரனை சந்தித்தது பற்றி எழுதிக் கொண்டிருந்தனர். ரஞ்சனி அம்மா தன் பதிவில் சக பதிவர் சமீரா சேட்டைக்காரனை பார்க்க ஆவலாய் இருந்ததாய் எழுதி இருந்தார்.  

பின்பு தான் அவர் பதிவுகளை படிக்க ஆரம்பித்தேன். இவருடைய பதிவுகளைப் படிக்கும் பொழுது என்னை அறியாமலேயே சத்தமாக சிரித்துள்ளேன், திடிரென்று நான் சிரிப்பதைப் பார்த்து என் அம்மா கூட முறைப்பது உண்டு. 

திரைவிமர்சனம் எழுதுவது எப்படி பதிவில் எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு சினிமா விமர்சகர்களை கலாய்க்க முடியுமோ அவ்வளவு கலாய்த்து எழுதியுள்ளார்..  

கோ.கோ.சாமி: சரி, குறிச்சுக்க! எந்தத் தமிழ்ப்படத்தைப் பத்தி விமர்சனம் பண்ணுனாலும் முதல்லே ஆரம்பிக்கும்போது எடுத்த எடுப்புலேயே அந்தப் படத்தைப் பத்தி எளுதாதே!

சே.கா: சரிண்ணே!

கோ.கோ.சாமி: கும்பிள்டன் கூட்டர்சனின் "வாட் த ஹெல் இஸ் கோயிங் ஆன்?" படத்தை நம்மால் எளிதில் மறந்திருக்க முடியாதுன்னு ஒரு ’பிட்’டோட ஆரம்பிக்கணும்.  

அவர் ஒல்லியாக இருப்பது குறித்து லூசா விடாதீங்க பாஸ் 

“சிஸ்டர், கேட்குறேனேன்னு தப்பா நினைக்காதீங்க! எதுக்கு என் உடம்புலே இத்தனை கேபிளை சொருகறீங்க? என்னையும் போதிதர்மனாக்கப் போறீங்களா?”

”ஓஹோ! எங்க தலைவரைப் பத்தித் தப்பா எழுதிட்டு, பழியைத் தூக்கித் திருவள்ளுவர் மேலே போடறியா? என்ன எழுதியிருக்கே? ‘துப்பார்க்குத் துப்பாய ”துப்பாக்கி” துப்பார்க்குத் துப்பாய தூஉம் மழை’ ஏண்டா, உனக்கு அவ்வளவு திமிரா? ரிலீஸ் ஆகறதுக்குள்ளேயே துப்பாதவங்களும் துப்புவாங்கன்னா எழுதறே? அதாண்டா எங்காளு யாரோ போலீஸ்லே கம்ப்ளெயிண்ட் கொடுத்திருக்காங்க!”

”டேய் நீ சொல்றே துப்பாக்கி வேற; இந்தத் துப்பாக்கி வேறடா!”

சிவகாசிக்காரன் 

விலைமகளின் மகள். அன்னை இறந்த பின் அவள் செய்த தொழிலை மகள் செய்யும் நிலைமைக்குத் தள்ளபடுகிறாள், படித்துவிட்டு ஆச்சரியப்பட்டேன் இவ்வளவு கனமான கதையைக் கூட இயல்பாய் இவரால் எழுத முடிகிறதே என்று.  

"இருள் சூழ்ந்திருக்கும் அழுக்கான இரவில் லேசான அழுகையுடன் பொங்கும் கண்ணீரை துடைத்துக்கொண்டு மெதுவாக அடிக்கடி முத்துச்செல்வி அம்மாவிடம் கேட்பது உண்டு, “ஏம்மா இப்படி?”

எங்கோ பார்த்துக்கொண்டு அம்மா சொல்லுவாள்,”நாளைக்கு காலேல பசிக்குமே? பள்ளிக்கூடத்துக்கு காசு கெட்டணுமே?”

ரெண்டு நிமிடம் பழகிய ஒருவரின் மேல் பொறாமை வருமா? இவரின் எழுத்துக்களைப் படித்துப் பாருங்கள் உங்களுக்கும் வரலாம். சிவகாசிக்காரன் என்னும் வலைப்பூவில் எழுதி வரும் தோழர் ராம்குமார்(சிவந்தமண் காரர், சிவப்புச் சட்டைக்காரர் இல்லை.) பற்றித் தான் நான் குறிபிடுகிறேன். திருப்பூரில் வைத்து அறிமுகமானவர். 

வலை உலகில் ஐந்து வருடங்களுக்கும் மேலாக இருக்கிறார், இன்னும் நூறு பதிவுகளைக் கூட தாண்டவில்லை.காரணம் அளவாகத் தான் எழுதுகிறார். ஆனால் திடங்கொண்டு எழுத ஆரம்பித்தால் நாலு பதிவை சேர்த்து ஒரே பதிவாக எழுதி விடுகிறார்.          

கட்டுரைகளை விட சிறுகதைகளை சிறப்பாக எழுதுகிறார், சொல்லபோனால் சிறுகதைகளை விட கட்டுரைகளை சிறப்பாக எழுதுகிறார். இன்னும் சொல்லபோனால் இரண்டையுமே சிறப்பாக எழுதுகிறார். கூல்.

சுஜாதா சாயலில் இவர் முயன்ற கதை.. சற்றே நீளமான கதை, ஆனால் அற்புதமான நடை. இந்தக் கதை தன இவரை எனக்கு முதலில் அறிமுகம் செய்தது. எச்சரிக்கை நீஈஈஈன்ன்ன்ன்ட்ட்டட்ட சிறுகதை(!).         

கலர்காதல் இதுவும் மிகவும் கனமான பாத்திரப்படைப்பு கருப்பாய் இருக்கும் மனைவியின் நிறத்தை  புணர்தலின் பொழுது வசதியாய் மறக்கும் கணவன்... இந்தக் கதையை படித்ததும் அவரை நோக்கி நான் கூற நினைத்தது  என்ன ஆளு யா நீ...

 உடல் சூட்டை தணிக்கும் போது மட்டும் கருப்பு வெளுப்பெல்லாம் தெரியாதே? வெறும் மிருகத்தனமான இயந்திரத்தனமான கூடல். தன் சூடு தணிந்தவுடன் பேசாமல் எழுந்து போய்விடும் அக்கறையான கணவன். எனக்கு அவன் என்னுள் சாக்கடையை பாய்ச்சியது போல் இருக்கும். ”நான் கருப்புன்னு மொதையே தெரியும்ல? அப்புறம் ஏன் என்ன கல்யாணம் செஞ்சீங்க?” என்று ஒரே ஒரு முறை தான் கேட்டேன். மறுமுறை அப்படி கேட்கவே அஞ்சும் அளவுக்கு அடி விழுந்தது.   

மழையைப் பற்றி இவர் எழுதிய கட்டுரை. படித்தால் ரசிப்பீர்கள் மழையை 

மழை ஒரு அநாதை தான், சீண்டுவார் யாரும் இல்லாமல் 

அழுதுகொண்டே சாக்கடையில் ஓடுகிறது. 

தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளை 

ஆர் வி எஸ்... இவரை எனக்கு அறிமுகம் செய்து வைத்தவர் மெட்ராஸ் பவன் சிவா தான். இவரின் எழுத்துக்களுக்கு மெட்ராஸ் தீவிர ரசிகர் தற்போது நானும். இவரது சிறந்த பதிவுகளாக சிவா எனக்கு சில பதிவுகளை அறிமுகம் செய்து வைத்தார், ஆனால் அனைத்துப் பதிவுகளுமே மிகச் சிறப்பாய் எழுதி இருக்கிறார். இவர் எழுதும் மன்னார்குடி டேஸ் எனக்கு தென்காசி மண்வாசனையைத் தூண்டுகிறது. தற்போது ராமாயணம் குறித்த தேடலில் அல்லது ஆய்வில் இறங்கியுள்ளார். 

சுஜாதாவை இவர் ஊரில் வைத்து சந்தித்துள்ளார் என்று எழுதி இருப்பதைப் படிக்கும் பொழுது இவர் மீது சற்றே பொறமை எழுகிறது

சுஜாதா எழுதாத இந்தக் கதையைப் படித்துவிட்டு அசந்துவிட்டேன்...  நிச்சயம் படித்துப் பாருங்கள்    

ரிஷபன் 

இவரது கவிதைகள் ஆயிரம் அர்த்தங்கள் பேசும். நாமெல்லாம் பல பத்தி பத்தியாக தட்டுவதை பத்து வரிகளுக்குள் முடித்து விடுவார். இப்போதெல்லாம் என்னவென்று தெரியவில்லை இவரது பல கவிதைகள் பேஸ்புக்குடன் முடிந்து விடுகிறது..

இந்த ஒருநிமிடக் கதையில் அற்புதமான ஒரு உணர்வைக் கொடுத்திருப்பார்     

சிலசமயம்

என்னை ரொம்பவே 

குழப்பி விடுகிறாள் 

ஜ்வல்யா..‘

நான் பிறக்கலேன்னா

என்ன பண்ணியிருப்ப ப்பா’

என்ன பதில் சொலவதென்றுபுரியாமல் விழிக்க..

‘நீ மக்குப்பா..அதான் பொறந்துட்டேனேஅப்புறம் என்ன’ 

திருச்சி செல்லும் பொழுது ரிஷபன் மற்றும் வை கோபாலக்ருஷ்ணன் சாரை சந்திக்கலாம் என்று வாத்தியார் சொன்னார். என்னிக்கு கூட்டிட்டுப் போகப் போறாரோ....  

ரஞ்சனி நாராயணன் 

பதிவர் சந்திப்பில் வைத்துப் பார்த்துள்ளேன், பேசியதாய் நியாபகம் இல்லை,  ஆனால் தொழிற்களம் தளத்தில் இளைஞர்களோடு இளைஞராய் எழுதும் பொழுத தான் இவர் எழுத்துக்கள் எனக்கு அறிமுக ஆயின. இயல்பாய் நம்மிடம் கதை சொல்வது போலவே இருக்கும் இவரது நடை. ஒன்றை கவனித்துப் பாருங்கள் இவரது தளத்தில் எழுத்துக்களின் அளவு சற்றே பெரியதாய் இருக்கும் எல்லாராலும் எளிதாய் படிக்க வேண்டும் என்பதற்காவே வைத்து போல் இருக்கும். வர்ட்ப்ரஸில் இயங்கிவருவதால் பின் தொடர்வது கஷ்டமாய் இருந்தது என்று பலரும் கூறியதால் சில மாதங்களுக்கு முன்பு ப்ளாக்ஸ்பாட்க்கு மாறினார். ஆனாலும் இங்கே வோர்ட்ப்ரஸில் எழுதும் பதிவுக்கான சுட்டிகளை மட்டுமே பதிகிறார்.

அவரது மருமகள் பற்றிய அவரது பதிவு படித்ததும் பிடித்துப் போனது பதிவையும் அவரையும்.                 

அழகுக்குறிப்பு பற்றி இவர் எழுதியிருக்கும் பதிவில் அவ்வளவு தகவல்கள் உள்ளன. என்ன பெண்கள் கவனிக்க என்று குறிப்பிட்டு உள்ளார். ஆண்களும் நிச்சயம் கவனத்தில் கொள்ளலாம்   

உற்சாகமளித்து வரும் அணைத்து நண்பர்களுக்கும் என் மனமார்ந்த நன்றிகள் நாளை சந்திப்போம்...  

 இதற்கு முந்தைய பகுதி 

என்னைப் பொறாமைப்பட வைக்கும் பதிவர்கள் - பகுதி 1